Wczesne objawy alzheimera mylone ze stresem. 40-latka podzieliła się swoją historią
Rebecca Luna, matka dwójki dzieci, zaczęła zauważać niepokojące problemy z pamięcią. Często nie pamiętała wydarzeń z poprzedniego dnia, a w trakcie rozmów z przyjaciółmi zdarzało jej się "wyłączać". Początkowo przypisywała te objawy stresowi, perimenopauzie lub ADHD.
W tym artykule:
Diagnoza i zmagania z chorobą Alzheimera
Luna przez lata zmagała się z uzależnieniem od alkoholu, co dodatkowo komplikowało jej sytuację. Po 15 latach trzeźwości obawiała się, że jej problemy z pamięcią mogą być skutkiem ubocznym alkoholizmu. Dopiero po wizycie u neurologa, który przeprowadził szczegółowe testy kognitywne i MRI, dowiedziała się, że cierpi na chorobę Alzheimera o wczesnym początku.
Diagnoza była dla Luny i jej rodziny szokiem. Kobieta musiała wyjaśnić dzieciom, że z czasem może przestać być tą samą osobą, którą znają. Ten typ alzheimera postępuje bowiem szybciej niż typowe, a średnia długość życia po diagnozie wynosi około osiem lat.
Objawy i codzienne wyzwania
Luna opowiada o sytuacjach, które były dla niej sygnałem alarmowym. Przyznaje, że pierwsze symptomy pojawiły się dwa lata przed diagnozą.
Jak zmniejszyć ryzyko demencji?
Pewnego dnia zapomniała wyłączyć kuchenkę, co niemal doprowadziło do pożaru. Innym razem zostawiła samochód z włączonym silnikiem, nie zdając sobie z tego sprawy. W tym czasie szukała kluczyków do auta, zapominając o tym, że przed chwilą umieściła je w stacyjce. Wspomina również, że zdarzało jej się "wyłączać" w trakcie rozmowy.
- To prawie tak, jakby mnie tam nie było. Robi się ciemno, czuję pustkę. To kompletna nicość - opisuje cytowana przez Daily Mail kobieta.
Luna podkreśla, jak ważne jest wsparcie bliskich. Radzi, by nie kwestionować osoby z alzheimerem, lecz przypominać jej o codziennych czynnościach i okazywać miłość. - Najważniejsze jest, by dać im poczucie bezpieczeństwa i wsparcia – mówi.
Czym jest alzheimer o wczesnym początku?
Alzheimer o wczesnym początku (ang. early-onset Alzheimer's disease) to rzadka postać choroby Alzheimera. Rozwija się u osób przed 65. rokiem życia, najczęściej między 30. a 60. rokiem życia. Stanowi około 5–10 proc. wszystkich przypadków choroby dementywnej.
W przeciwieństwie do choroby o późnym początku przypadki wczesne mają silniejszy komponent genetyczny. U około 1 proc. chorych stwierdza się dziedziczną postać choroby, związaną z mutacjami w jednym z trzech genów:
APP (amyloid precursor protein),
PSEN1 (presenilina 1),
PSEN2 (presenilina 2).
Mutacje te prowadzą do nadmiernego gromadzenia się beta-amyloidu w mózgu, co wywołuje neurodegenerację. Choroba stanowi wyzwanie nie tylko z powodu braku leczenia przyczynowego, ale również dlatego, że długo może rozwijać się w ukryciu. Daje subtelne, trudne do zauważenia objawy, które bywają mylone z nadmiernym stresem, wypaleniem zawodowym czy depresją.
Źródło: Daily Mail
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.