Helicobacter pylori - drogi zakażenia, objawy, diagnostyka i leczenie

Infekcja Helicobacter pylori następuje najczęściej w dzieciństwie. Czynnikiem ryzyka jest niedożywienie organizmu i niedobór witamin w diecie.

Bakteria może utrzymywać się wewnątrz żołądka i mnożyć się w nim przez wiele lat. Zakażenie Helicobacter pylori u osób dorosłych występuje zdecydowanie rzadziej. Droga zarażenia nie jest do końca poznana, ale przyjmuje się, że przenosi się z człowieka na człowieka.

Helicobacter pylori może być obecna na przykład w ślinie lub w kale. U małych dzieci ryzykowana jest wymiana zabawek, które były trzymane w ustach przez innego malucha. Ponadto bakteria może dość długo przebywać w wodzie jako forma przetrwalnikowa.

W około 80 procentach zakażeń objawy są niezauważalne. Pozostała część ma symptomy podobne do zatrucia pokarmowego, które obejmują:

• ból brzucha,
• nudności,
• wymioty,
• zgaga,
• odbijanie,
• utrata łaknienia,
• gorączka,
• wzdęcia,
• niestrawność,
• gorsze samopoczucie,
• chudnięcie.

Zakażeniu Helicobacter pylori zawsze towarzyszy stan zapalny błony śluzowej. Najczęściej w obrębie dolnej części żołądka, tzw. części przeziernikowej. W niektórych przypadkach zapalenie obejmuje także górną część żołądka oraz dwunastnicy.

Stan zapalny może przejść w zmiany zanikowe, a to w konsekwencji może powodować ubytki błony śluzowej nazywane nadżerkami lub pojawienie się owrzodzenia.

Helicobacter pylori może doprowadzić do rozwoju takich chorób układu pokarmowego jak:

• zapalenie błony śluzowej dwunastnicy,
• zapalenie błony śluzowej żołądka,
• choroba wrzodowa dwunastnicy,
• rak żołądka,
• choroba wrzodowa żołądka,
• choroby płuc,
• astma,
• udar mózgu,
• choroba Parkinsona,
• autoimmunologiczne zapalenie tarczycy.

Aby rozpoznać zakażenie Helicobacter pylori, wykonuje się badania nieinwazyjne, do których pobieranym materiałem jest krew, ślina, kał lub wydychane powietrze. Zaliczamy tutaj:

• badanie serologiczne,
• mocznikowy test oddechowy,
• pobranie fragmentu błony śluzowej.

Leczenie polega na podawaniu antybiotyków, na które bakteria Helicobacter pylori jest wrażliwa. Stosuje się terapię skojarzoną, tzn. podaje się jednocześnie co najmniej dwa antybiotyki doustnie łącznie z lekiem zmniejszającym wydzielanie kwasu żołądkowego (2 razy dziennie).

Terapia farmakologiczna trwa około 7 dni. Warto wiedzieć, że leczenie zostaje uznane za zakończone, gdy następuje tzw. eradykacja, czyli brak bakterii po co najmniej 4 tygodniach od zakończenia podawania preparatów.

W przypadku nieskuteczności leczenia stosuje się inny zestaw leków albo dobiera antybiotyki na podstawie antybiogramu posiewu wycinka pobranego z ogniska zakażenia.

Szczepionka przeciw Helicobacter pylori Helicobacter pylori – leczenie, diagnostyka Helicobacter pylori w kale Test ureazowy – diagnostyka, Helicobacter pylori, leczenie

Przy podejrzeniu zakażenia należy skonsultować się z lekarzem i podjąć odpowiednie leczenie. Warto pamiętać, że poza przyjmowaniem leków farmakologicznych, istotnym czynnikiem, który wpływa na zwalczenie Helicobacter pylori jest odpowiednia dieta.

Należy pamiętać, aby nie doprowadzić do uczucia głodu. Regularne jedzenie to podstawa przy tej chorobie. Uczucie głodu sprawia, że nasz organizm produkuje więcej kwasu solnego, przerwy między jednym posiłkiem a drugim powinny wynosić około 3 godzin.

Ważny jest również sposób jedzenia, należy jeść powoli i dokładnie przeżuwać każdy kęs. Dobrze jeżeli jedzenie jest gotowane na parze, w wodzie lub duszone, czyli lekkostrawne. Należy także pamiętać o piciu minimum 2-3 litrów płynów dziennie.

Źródła

1. Malfertheiner P. (red.), Helicobacter pylori – od podstaw do leczenia, Wydawnictwo Medyczne Sanmedica, Warszawa 1997
2. Konturek S. Gastroenterologia i hepatologia kliniczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, ISBN 83-200-3188-5
3. Szczeklik A. (red.), Choroby wewnętrzne, Medycyna Praktyczna, Kraków 2011, ISBN 978-83-7430-289-0
4. Socha J. Gastroenterologia praktyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999, ISBN 83-200-2281-9