Nowe rekomendacje w leczeniu cukrzycy typu 2
Według rekomendacji Amerykańskiego Kolegium Lekarskiego (ACP), popartych próbami klinicznymi i opublikowanych w "Annals of Internal Medicine", lekarze powinni przepisywać metforminę pacjentom z cukrzycą typu 2 w przypadku, gdy istnieje konieczność obniżenia wysokiego poziomu cukru we krwi.
Jeśli konieczne jest podanie kolejnego leku doustnego w celu obniżenia wysokiego poziomu glukozy we krwi, ACP poleca lekarzom dodanie do metforminy jednego z tych leków: pochodnych sulfonylomocznika, thiazolidinedionu, inhibitora SGLT-2 lub inhibitora DPP-4. Amerykańska Akademia Lekarzy Rodzinnych popiera te rekomendacje.
"Metformina, jeżeli nie występują przeciwwskazania, jest skuteczną strategią leczenia, ponieważ charakteryzuje się lepszą efektywnością, mniejszą ilością skutków ubocznych i jest tańsza niż większość innych leków podawanych doustnie. Rosnący wskaźnik otyłości w Stanach Zjednoczonych znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy. Metformina ma dodatkową zaletę, ponieważ jej stosowanie może powodować utratę wagi" - mówi Nitin S. Damle, prezes ACP.
ACP zauktualizowało swoje wytyczne na temat porównawczej skuteczności i bezpieczeństwa leków podawanych doustnie w leczeniu cukrzycy typu 2 z powodu nowo powstałych badań nad lekami na cukrzycę oraz wejściem na rynek nowych preparatów.
"Dodanie drugiej substancji do metforminy może przynieść dodatkowe korzyści. Jednak wyższe koszty nie zawsze są równoważone przez te korzyści, szczególnie w przypadku nowszych, dużo droższych leków. ACP poleca, aby lekarze i pacjenci przedyskutowali wady i zalety takiego modelu leczenia, łącznie z kosztami i efektami ubocznymi używania dodatkowych substancji" - mówi dr Damle.
Według naukowców z Komitetu Zdrowia Publicznego PAN, na rok 2013 w Polsce żyło 2,2 mln osób o zdiagnozowanej cukrzycy, co stanowiło 5,6 proc. łącznej liczby mieszkańców Polski. W wyniki nie wliczono osób z cukrzycą niezdiagnozowaną. Cukrzyca typu 2 to najczęściej występująca forma tej choroby.
Jest to przewlekłe schorzenie, którego przyczyna leży w zaburzeniu wydzielania insuliny. Zbyt mała ilość insuliny w organizmie jest przyczyną zaburzeń w wykorzystywaniu glukozy przez komórki naszego organizmu, przez co zwiększa się stężenie glukozy we krwi, jest to tak zwana hiperglikemia.
Zasadniczą rolę w występowaniu cukrzycy odgrywają czynniki środowiskowe, jak i genetyczne. Cukrzycę uważa się obecnie, ze względu na jej powszechność i wciąż narastającą częstość występowania, za chorobę społeczną.
Zobacz także
Pochodne sulfonylomocznika, które rekomenduje Amerykańskie Kolegium Lekarskie, to grupa doustnych leków działających hipoglikemicznie, czyli obniżających poziom glukozy we krwi. Stosowana do leczenia cukrzycy typu 2, gdy metody pozafarmakologiczne, czyli dieta ograniczająca łatwo przyswajalne węglowodany lub wysiłek fizyczny, nie pozwalają na ponowne osiągnięcie normoglikemii.
Thiazolidinediony zwiększają czułość insuliny, co wpływa na mięśnie i wątrobę, zwiększając wchłanianie i zużycie glukozy przez te narządy, a także zmniejszając produkcję glukozy. Mechanizm jaki kieruje działaniami tego leku nie jest jeszcze do końca znany.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.