Zanik plamisty skóry - charakterystyka, objawy i rodzaje, przyczyny, diagnostyka, leczenie
Zanik plamisty skóry, inaczej anetodermia jest niezwykle rzadką chorobą skóry. Schorzenie powoduje, że na skórze pacjenta pojawiają się liczne owalne zagłębienia lub delikatnie uniesione, pomarszczone grudki. Lekarze wyróżniają trzy rodzaje zaniku plamistego skóry: rumieniowaty, pokrzywkowy i guzowaty. Czy tę chorobę można leczyć? Jakie są jej przyczyny?
1. Co to jest zanik plamisty skóry?
Zanik plamisty skóry, nazywany również anetodermią, jest niezwykle rzadkim schorzeniem dermatologicznym. Choroba objawia się zanikiem ogniskowym z uszkodzeniem oraz degradacją włókien elastycznych. W przebiegu choroby dochodzi również do przerzedzenia skóry oraz anomalii naczyniowych. Zanik plamisty skóry może mieć charakter dziedziczny, pierwotny lub wtórny.
Dotyka on zarówno osoby dorosłe, jak i najmłodszych pacjentów. Zdarza się, że choroba może być spowodowana nieprawidłową pracą układu immunologicznego lub niewystarczającą produkcją substancji jaką jest elastyna.
2. Rodzaje i objawy zaniku plamistego skóry
Lekarze wyróżniają trzy rodzaje zaniku plamistego skóry. Pierwszym z nich jest zanik plamisty o charakterze rumieniowatym. W przebiegu choroby dochodzi do rozwoju jasnoróżowych plamek o wielkości od pięciu do dwudziestu milimetrów. Z czasem zmiany zaczynają blednąć i przybierać barwę białawą lub niebieskawą. Zmiany zazwyczaj pojawiają się na tułowiu, skórze twarzy oraz na kończynach.
Drugą odmianą jest z kolei anetodermia pokrzywkowa, w przebiegu której nie ma stanu zapalnego. W początkowej fazie choroby u pacjenta może pojawić uczulenie przypominające wysypkę z pokrzywką. Zmiany zaczynają przybierać formę pęcherzy lub guzków, wraz z rozwijającą się atrofią. Można je zauważyć przede wszystkim na kończynach górnych oraz plecach. Plamki mogą osiągać od dwudziestu do trzydziestu milimetrów wielkości.
U osoby dotkniętej zmagającej się z anetodermią guzowatą, zmiany mogą pojawić się na skórze ramion oraz pleców. Powierzchnia skóry pokryta jest małymi guzkami wraz z siatką rozszerzonych naczyń krwionośnych. Pacjenci nie uskarżają się na dolegliwości bólowe, swędzenie czy pieczenie skóry.
3. Przyczyny zaniku plamistego skóry
Lekarzom udało się ustalić, że zanik plamisty skóry może mieć charakter pierwotny i występować samodzielnie lub mieć charakter wtórny i występować w połączeniu z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak ospa wietrzna, toczeń rumieniowaty układowy, zespół antyfosfolipidowy czy półpasiec. W wielu przypadkach wykwity pojawiające się w przebiegu półpaśca czy ospy wietrznej zostają zastąpione zmianami anetodermicznymi, a nie bliznami. Podobna sytuacja występuje w przebiegu schorzenia jakim jest toczeń rumieniowaty układowy czy ziarniniak grzybiasty. Zmiany charakterystyczne dla wyżej wymienionych chorób również zaczynają przybierać formę zmian typowych dla zaniku plamistego skóry.
Choroba może być również następstwem innych chorób np. kiły, trądu, gruźlicy skóry, sarkoidozy, chłoniaka skórnego z komórek B, choroby Addisona, choroby Sjogrena, choroby Gravesa-Basedowa, opryszczkowej wysypki. U niektórych pacjentów wtórna anetodermia pojawia się na skutek zażywania leku o nazwie penicylamina.
4. W jaki sposób diagnozuje się zanik plamisty skóry?
W jaki sposób diagnozuje się zanik plamisty skóry? Do wystawienia odpowiedniej diagnozy niezbędne są wyniki badań dermatologicznych. Lekarz może zlecić wykonanie biopsji zmian chorobowych.
5. Leczenie
Nie istnieje żadna skuteczna metoda leczenia anetodermii. W terapii wykorzystuje się wyłącznie leczenie objawowe.
Specjaliści zalecają stosowanie niektórych środków farmaceutycznych np. antybiotyków penicylinowych, środków antymalarycznych, a także kompleksów z witaminami i minerałami.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.
