Badanie powłok jamy brzusznej
Operacja, która otwiera powłoki jamy brzusznej to laparotomia. Jest to badanie polegające na przecięciu skóry, mięśni i otrzewnej, w wyniku czego następuje otwarcie. Może być stosowana również w celach diagnostycznych i zwana jest wtedy laparotomią zwiadowczą. Laparotomia może być także użyta do leczenia niektórych problemów zdrowotnych.
1. Cel i przebieg badania brzucha
Niektóre problemy związane z narządami znajdującymi się w brzuchu można z łatwością zdiagnozować za pomocą prześwietlenia lub badania tomograficznego. Jednak badanie jamy brzusznej jest przydatne w dokładnej diagnozie, gdy występują m.in.:
- rak jajnika, okrężnicy, trzustki lub wątroby;
- endometrioza;
- perforacja jelita;
- zapalenie wyrostka, jajowodu lub trzustki;
- ciąża pozamaciczna;
- zrosty w jamie brzusznej.
Badanie powłok jamy brzusznej zawsze odbywa się na zlecenie lekarza i poprzedzone jest wynikami innych badań jamy brzusznej, np. USG.Wykonuje się je w znieczuleniu ogólnym. Chirurg nacina skórę powłok i ogląda narządy znajdujące się w nich. Rozmiar i miejsce nacięcia zależą od dolegliwości. W czasie badania może zostać wykonana także biopsja.
Wyróżnia się różne rodzaje nacięcia jamy brzusznej, najczęściej pionowe.
Rodzaje nacięć:
- górne nacięcie pośrodkowe – od wyrostka mieczykowatego do pępka;
- typowe niższe nacięcie pośrodkowe – od pępka do spojenia łonowego;
- nacięcie od wyrostka mieczykowatego do spojenia łonowego (rzadko stosowane, jedynie w chirurgii urazowej).
Możliwe są także inne cięcia - przezprostne (poprzez mięśnie proste brzucha) prawe i lewe, przyprostne (bocznie od torebek mięśni prostych) prawe i lewe, a także cięcia poprzeczne (Kochera - pod łukami żebrowymi) oraz Pfanensteila (powyżej spojenia łonowego).
2. Powikłania po badaniu powłok jamy brzusznej
Po znieczuleniu ogólnym może pojawić się ostra reakcja na lek lub trudności z oddychaniem. Laparotomia wiąże się również z prawdopodobieństwem wystąpienia krwawienia lub infekcji. Dodatkowym zagrożeniem jest wystąpienie przepukliny pooperacyjnej. Wynika to z tego, że blizna powstająca po laparotomii jest uznawana za miejsce osłabionego oporu. Ocenia się, że taka przepuklina pooperacyjna powstaje w 2-10% przypadków laparotomii. Nadal prowadzone są liczne badania nad sposobem zamknięcia powłok uniemożliwiającym powstawanie przepukliny pooperacyjnej. Wyróżniamy kilka czynników, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia przepukliny po zabiegu laparotomii, np.:
- zakażenie rany;
- żółtaczka;
- choroba nowotworowa;
- sterydoterapia;
- otyłość;
- choroby obturacyjne płuc;
- palenie papierosów.
Pacjent powinien zacząć normalnie jeść i pić w ciągu 2-3 dni po badaniu. Długość pobytu w szpitalu zależy od wagi problemu. Do pełnego powrotu do formy potrzeba zwykle około 4 tygodni.
Obecnie, dużo częściej od laparotomii stosowane jest podobne badanie, zwane laparoskopią. Jest ono mniej inwazyjne i daje podobne informacje o występowaniu i zaawansowaniu choroby. Stosowane są jej modyfikacje poprzez połączenie z nowoczesnymi narzędziami diagnostyki obrazowej, jak tomografia komputerowa (CT), ultrasonografia (USG), badanie NMR. Pozwala to na jeszcze bardziej dokładną charakterystykę zmian występujących w jamie brzusznej.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.