Słodzik - zalety, przeciwwskazania
Od małego jesteśmy przyzwyczajani do słodkiego smaku. Cukier jest nieodłącznym elementem naszej diety, „słodkim smakiem dzieciństwa”, kiedy to wszystko było proste i przyjemne, a dodatkowe kalorie można było „wybiegać z rówieśnikami na podwórku”. Słodki smak nie jest już dłużej zagrożeniem, jeśli zamiast cukru skorzystamy ze słodzików.
1. Słodzik - zalety
- słodziki nadają słodki smak potrawom i napojom, nie wnosząc dodatkowych kalorii do energetyczności diety,
- jako alternatywa dla cukru słodzik ułatwia kontrolowanie masy ciała bez konieczności rezygnowania ze słodkiego smaku,
- substancje zawarte w słodzikach nie stanowią pożywki dla próchnicotwórczych bakterii, przez co nie zwiększają ryzyka powstawania ubytków w zębach,
- satysfakcjonujący smak można uzyskać już po zastosowaniu niewielkiej ilości słodzika,
- substancje stanowiące skład słodzika, pomimo słodkiego smaku, nie stymulują trzustki do wydzielania insuliny (jak to następuje po spożyciu produktów zawierających cukier), mogą więc być stosowane przez osoby chore na cukrzycę,
- niektóre słodziki zwiększają zdolność potraw do zatrzymywania wody, przez co hamują proces wysychania,
- zazwyczaj są tanie (ok. 3–4 zł za 100 tabletek), zajmują niewiele miejsca (poręczne opakowania),
- występują w formie pastylek (dobre do herbaty, napojów) lub proszku (mogą być stosowane do oprószania produktów, np. truskawek),
- niektóre substancje stosowane jako słodziki, np. poliole, występują w formie naturalnej w: śliwkach, gruszkach, jabłkach, brzoskwiniach czy figach.
2. Słodzik - przeciwwskazania do stosowania
Jednak jak to w życiu – nie może być zbyt kolorowo. Nie wszyscy powinni stosować słodziki. Ze słodzików powinny zrezygnować kobiety spodziewające się dziecka, małe dzieci, osoby starsze, a także osoby chore na fenyloketonurię (gdyż słodziki na bazie aspartamu są źródłem szkodliwej dla tych osób fenyloalaniny). Słodziki zawierające w swoim składzie aspartam. Nadmierne spożywanie polioli (sorbitolu, mannitolu, izomaltu, maltitolu, laktitolu oraz ksylitolu) może skutkować biegunką, jednak dotyczy to ilości 20–50 g/dobę.
Wraz ze wzrostem zainteresowania dietą Montignaca wzrosło zainteresowanie fruktozą jako jedną z substancji słodzących o niskim indeksie glikemicznym (IG). Indeks glikemiczny fruktozy wynosi 20, dla porównania IG glukozy to 100. Im wyższy indeks glikemiczny, tym szybciej następuje wzrost glikemii poposiłkowej (stężenia glukozy we krwi). Im szybciej wzrasta poziom glukozy we krwi, tym szybciej wydzielana jest insulina przez trzustkę, co przy częstej i nadmiernej stymulacji tego narządu może doprowadzić do uszkodzenia jego funkcji. Produkty o niskim IG przedłużają uczucie sytości. Fruktoza jest cukrem znajdującym się w owocach, występuje w naturze. Na sklepowych półkach dostępna jest pod postacią drobnych kryształków (podobnych do zwykłego cukru), niestety koszty jej zakupu są wyższe niż pozostałych słodzików czy cukru. Cena za opakowanie 500 g waha się w okolicach 7–8 zł.