Hiperlordoza lędźwiowa i szyjna. Przyczyny, objawy, leczenie

Hiperlordoza jest jedną z najczęściej diagnozowanych wad postawy. Pogłębiona lordoza, czyli naturalna krzywizna kręgosłupa, najczęściej obejmuje odcinek lędźwiowy (lordoza lędźwiowa), rzadziej szyjny (lordoza szyjna). Pojawienie się patologicznej krzywizny zaburza proporcje sylwetki, wygląda nieestetycznie, ale i skutkuje bólem kręgosłupa. Hiperlordozę zdecydowanie trzeba leczyć. Co jeszcze warto o niej wiedzieć?

1. Czym jest hiperlordoza?

Hiperlordoza to znaczne pogłębienie fizjologicznej krzywizny kręgosłupa pojawiające się w odcinku lędźwiowym i szyjnym. To wada, która przy hiperlordozie lędźwiowej cechuje się nadmiernym wygięciem ku przodowi lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Jej charakterystycznymi objawami są uwypuklone pośladki, zwiększone przodopochylenie miednicy oraz wystający brzuch, przy jednoczesnym obniżeniu głowy. Hiperlordozie szyjnej towarzyszy charakterystyczne zaostrzenie wygięcia kręgosłupa.

Kiedy się mówi o hiperlordozie? Nie każda krzywizna kręgosłupa jest patologią. Naturalna jest na przykład lordoza, czyli łukowate i naturalne wygięcie kręgosłupa w obrębie odcinka szyjnego (lordoza szyjna) i kręgosłupa lędźwiowego (lordoza lędźwiowa). Występuje naprzemiennie z kifozą, co sprawia, że kręgosłup ma charakterystyczny esowaty kształt.

Zobacz film: "Polacy żyją aż 7 lat krócej niż Szwedzi"

Niestety z uwagi na brak aktywności ruchowej oraz siedzący tryb życia pojawia się hiperlordoza. To nadmiernie pogłębiona lordoza lędźwiowa (hiperlordoza lędźwiowa) lub pogłębiona lordoza szyjna (hiperlordoza szyjna, która pojawia się rzadziej).

1.1. Hiperlordoza lędźwiowa

Charakterystyczną formą wady postawy jest hiperlordoza lędźwiowa. Dochodzi do niej, kiedy mięśnie brzucha, mięsień pośladkowy wielki oraz mięsień kulszowo-goleniowy ulegają osłabieniu i rozciągnięciu. Jednocześnie mięśnie prostownika grzbietu odcinka lędźwiowego, mięsień czworoboczny lędźwi, mięsień biodrowo-lędźwiowy oraz mięsień prosty uda są nadmiernie napięte i przykurczone.

Hiperlordoza lędźwiowa objawia się:

• zaokrąglonymi plecami,
• uwydatnionym i wysuniętym do przodu brzuchem,
• odstającymi pośladkami. Ma to związek z nienaturalnym ułożeniem miednicy, która z pozycji pionowej ulega przechyleniu do przodu,
• obniżeniem głowy.

„Plecy wklęsłe” mogą być wrodzoną wadą postawy, częściej jednak jest to wada nabyta.

Przyczyny hiperlordozy lędźwiowej to najczęściej:

• osłabienie mięśni odpowiedzialnych za utrzymanie prawidłowych krzywizn kręgosłupa,
• ustawienie miednicy. Do pogłębienia lordozy, czyli hiperlordozy, dochodzi w przypadku przodopochylenia miednicy,
• choroby: krzywica, gruźlica obejmująca kręgosłup,
• urazy w obrębie kręgosłupa czy stawu biodrowego.
• czynniki wrodzone, na przykład nieprawidłowo ustawiona kość krzyżowa czy kręgozmyk.

1.2. Hiperlordoza szyjna

Hiperlordoza szyjna to pogłębienie wygięcia łuku kręgosłupa w kierunku brzusznym. Wiąże się to ze zwężeniem przestrzeni międzykręgowych kręgosłupa szyjnego i skróceniem mięśni grzbietowych karku. Pojawia się charakterystyczne zaostrzenie wygięcia kręgosłupa.

Objawem hiperlordozy szyjnej może być sztywność karku, wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych w części grzbietowej odcinka, ale również zawroty głowy czy szumy w uszach.

Przyczyną patologicznego skrzywienia kręgosłupa na tym odcinku jest najczęściej niewłaściwa pozycja ciała podczas pracy. Zdarza się, że to konsekwencja urazów mechanicznych, stanów zwyrodnieniowych i zapalnych kręgosłupa szyjnego.

2. Rozpoznanie i leczenie pogłębionej lordozy

Jak rozpoznać hiperlordozę? Pogłębiona lordoza lędźwiowa lub pogłębiona lordoza szyjna, czyli skrzywienie kręgosłupa, łatwo zdiagnozować podczas analizy profilu bocznego. Charakteryzuje się nadmiernym i nienaturalnym wygięciu do przodu odcinka szyjnego lub lędźwiowego kręgosłupa.

Leczenie hiperlordozy obejmuje działania, które mają na celu zapewnienie prawidłowej ruchomości kostno-stawowo-mięśniowej. Terapia obejmuje ćwiczenia korekcyjne (prowadzone również w wodzie), a także rozluźniające i oddechowe.

W początkowym okresie leczenie polega na rozciągnięciu mięśni przykurczonych. Następnie wprowadza się ćwiczenia, które mają wyrobić nawyk utrzymywania skorygowanej postawy oraz ćwiczenia, które wzmacniają osłabione mięśnie.

Hiperlordozy nie wolno lekceważyć i zaniedbywać. Nieleczona nie tyko zaburza proporcje sylwetki, ale może się pogłębiać, prowadząc do powikłań, skutkując przewlekłym i dokuczliwym bólem pleców uniemożliwiającym normalne i komfortowe funkcjonowanie.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.