Spastyczność – jakie są jej przyczyny i jak ją rozpoznać?
Spastyczność to zaburzenie pracy mięśni wywołane udarem, stwardnieniem rozsianym lub porażeniem dziecięcym. Choroba utrudnia normalne funkcjonowanie, ale może być leczona chirurgicznie, farmakologicznie lub fizjoterapeutycznie. Jak rozpoznać spastyczność?
1. Spastyczność – czym jest?
Termin spastyczność wywodzi się z języka greckiego. Słowo „spasticos” oznacza „wciąganie” lub „pociąganie”. Spastyczność może pojawiać się w każdym wieku. Podczas choroby obserwuje się nieprawidłowe napięcie mięśniowe przy wykonywaniu ruchów. Spastyczność może dotyczyć także narządów wewnętrznych np. jelit. Powoduje to stałe uczucie dyskomfortu i ból.
2. Spastyczność – przyczyny
Do spastyczności dochodzi w wyniku uszkodzeń układu nerwowego. Zazwyczaj następuje one w wyniku innych chorób. Najczęściej objawy można zaobserwować po udarach mózgu, uszkodzeniach rdzenia kręgowego lub nowotworach i stwardnieniu rozsianym. U dzieci przyczyną może być porażenie mózgowe dziecięce.
3. Spastyczność – objawy
W przypadku wystąpienia spastyczności obserwuje się osłabienie, zwiększenie napięcia mięśniowego, porażenie lub niedowład. Spastyczność wraz z rozwojem może doprowadzić do niepełnosprawności.
4. Spastyczność – rozpoznanie
U pacjentów z podejrzeniem spastyczności w pierwszej kolejności przeprowadza się badania neurologiczne. Kolejne badania wykonywane są pod kątem podejrzewanej przyczyny choroby. W przypadku urazów głowy wykonuje się tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny. Jeśli lekarz podejrzewa stwardnienie rozsiane może zlecić punkcję lędźwiową.
5. Spastyczność – leczenie
Chorzy na spastyczność są leczeni farmakologicznie oraz rehabilitowani. Leki mogą być podawane doustnie lub bezpośrednio do mięśni. Leczenie przeprowadzane jest w celu zmniejszenia bólu, zapobieganiu rozwoju choroby oraz zwiększenia zakresu ruchów kończyn.
Leki doustne stosowane przy chorobie to:
- Dantrium;
- Diazepam;
- Baklofen;
- Tolperisone;
- Myolastan.
Baklofen można podawać także do kanału kręgowego za pomocą pompy. Jest to metoda skuteczniejsza od stosowania doustnego oraz wydłużająca działanie preparatu. Bezpośrednio do mięśni podaje się toksynę botulinową, która rozluźnia napięte mięśnie.
Jeśli leczenie nie przynosi oczekiwanych skutków możliwe jest wykonanie zabiegu ortopedycznego (wykonywanego na mięśniach i ścięgnach) lub neurochirurgicznego (przeprowadzanego na rdzeniu kręgowym).
Przy spastyczności istotne jest wykonywanie odpowiednich ćwiczeń. Podczas rehabilitacji wykonuje się ćwiczenia na rozciąganie, które zapobiegają przykurczom i pomagają utrzymać pełny zakres ruchowy. Aby wzmocnić osłabione mięśnie wykonuje się również ćwiczenia wysiłkowe. Czasem stosuje się elektrostymulację osłabionych mięśni, jednak efekt tego typu działań nie jest długotrwały. W przypadku, gdy przyczyny wystąpienia spastyczności nie są znane, stosuje się jedynie leczenie objawowe. Obecnie nie ma w pełni skutecznego sposobu na leczenie spastyczności. U większości chorych leczenie nie spełnia ich oczekiwań.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.