Trwa ładowanie...

Trądzik mechaniczny - objawy i leczenie

Trądzik mechaniczny
Trądzik mechaniczny

Trądzik jest najczęstszą chorobą skóry występującą głównie u młodych dorosłych. Wzmożona w okresie dojrzewanie praca gruczołów łojowych sprawia, że skóra twarzy (szczególnie w obrębie strefy T, czyli czoła, nosa, brody), szyi, plecach (okolica międzyłopatkowa i wzdłuż kręgosłupa) oraz w obrębie dekoltu i ramion szybko się przetłuszcza. Na podłożu łojotoku pojawiają się liczne ciemno zabarwione zaskórniki otwarte oraz zamknięte w postaci białych grudek. Wągry to zbiorowisko bakterii, które wywołują zmiany zapalne.

spis treści

1. Jak powstaje trądzik?

Te tkwiące w porach skóry czopy, złożone z łoju i zrogowaciałych komórek, potocznie zwanych wągrami, stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii i predysponują do wtórnych zmian zapalnych w postaci grudek naciekowych i krost. W najcięższych przypadkach powstają także guzy zapalne, chełboczące pseudotorbiele wypełnione treścią ropną i przetoki. Gdy proces jest zaawansowany, dochodzi do niszczenia przez ropę przyległych tkanek oraz tworzenia się szpecących blizn.

Kłopoty z trądzikiem rozpoczynają się w okresie dojrzewania i często trwają aż do trzydziestki. W rzadszych przypadkach spotyka się trądzik u 40-50 latków. Wprawdzie kobiety i mężczyźni dotknięci są nim w porównywalny sposób, to jednak mężczyźni częściej narażeni są na cięższe postacie trądziku pospolitego, co ma swoje uzasadnienie hormonalne. Z powodu lokalizacji zmian trądzikowych takich jak twarz, dekolt czy plecy dla wielu osób choroba ta stanowi duży problem psychospołeczny.

Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?"

Należy, zatem pamiętać, że trądzik to nie tylko zmiany skórne, ale także stres związany z mało atrakcyjnym wyglądem. Indywidualne reakcje na trądzik wahają się od niewielkiego zażenowania do znacznego obniżenia samooceny. Najczęściej, po latach, trądzik ustępuje samoistnie, pozostawiając niestety po sobie blizny, jako efekt przewlekłych stanów zapalnych. Blizna jest zmianą nieodwracalną, dlatego leczenie trądziku należy rozpocząć w momencie pojawienia się pierwszych objawów choroby.

2. Objawy trądziku mechanicznego

Trądzik mechaniczny (acne mechanica) będący jedną z odmian trądziku pospolitego wywołany jest pocieraniem, a w efekcie zatkaniem ujść mieszków gruczołów łojowych. Związany jest z licznymi czynnikami mechanicznymi, które doprowadzają do uszkodzenia skóry bądź jej podrażnienia. Czynniki te nasilają zarówno objawy trądziku łagodnego jak i umiarkowanego w jednakowym stopniu. Głównymi wykwitami skórnymi są grudki, krostki i zaskórniki. Mogą występować jako pojedyncze zmiany, lub rozległe, ulegające skupieniu. W typowym przebiegu pojawia się bardzo szybko stan zapalny, najczęściej w okolicy mikrozaskórników, z wtórnym wytworzeniem większych zaskórników.

Bardzo dobrym przykładem trądziku mechanicznego jest występowanie go na barkach i czole u piłkarzy. Nazwa trądzik „hipisów” opisuje szereg zmian zlokalizowanych pod opaską na głowie. Do innych czynników prowokujących zalicza się szelki, paski i inne części odzieży oraz plecaki (szczególnie u dzieci). Innym szczególnym typem trądziku mechanicznego jest trądzik skrzypków, w miejscu gdzie skrzypce stykają się z żuchwą i szyją. Problem stanowią też wrastające włosy, szczególnie u mężczyzn.

3. Leczenie tradziku mechanicznego

Leczenie trądziku mechanicznego jest bardzo zbliżone do typowego leczenia trądziku pospolitego. Polega na stosowaniu preparatów miejscowo i doustnie. Ważne jest także unikanie przyczyn go wywołujących. Pielęgnacja cery trądzikowej powinna opierać się na stosowaniu preparatów przeznaczonych do skóry trądzikowej, oczyszczania jej płynami na bazie alkoholu. Należy pamiętać, ze zbyt częste mycie twarzy nie przynosi pożądanych rezultatów, a może stać się przyczyną zaostrzenia zmian. Należy także unikać preparatów przygotowanych na bazie olejów.

W terapii, do najczęściej stosowanych preparatów zalicza się antybiotyki, pochodne witaminy A oraz środki opierające swe działanie na kwasie salicylowym, oktadecenowy, azelainowym i nadtlenku benzoilu. Antybiotyki w leczeniu trądziku mechanicznego mogą być stosowane miejscowo i doustnie. Do preparatów działających miejscowo zalicza się klindamycynę i erytromycynę. Można je stosować jeden bądź dwa razy dziennie, często w skojarzeniu z lekami złuszczającymi (np. nadtlenek benzoilu). Stosowanie antybiotyku miejscowego z nadtlenkiem benzoilu przeciwdziała oporności bakterii Propionibacterium Acnes na stosowanie leczenie.

Tetracyklina i meklocyklina są dostępne w postaci kremów. Ze wszystkich antybiotyków stosowanych miejscowo, najmniej wysuszają skórę, w związku, z czym zdają się być mniej skuteczne. Terapię pacjentów z nasilonymi zmianami trądzikowymi należy rozpocząć od podawania antybiotyków ogólnie. Podstawą tej terapii są tetracykliny. Należy jednak pamiętać, ze nie wolno ich podawać kobietom ciężarnym i małym dzieciom, ponieważ lek wnika do rosnących kości oraz zębów i ziemna ich zabarwienie. U około 10 % osób stosujących tetracykliny następuje hiperpigmentacja (ciemne zabarwienie błony śluzowej) w jamie ustnej.

U osób, u których nie należy podawać tertacyklin, można zastosować erytromycynę. Pochodne witaminy A, czyli izotretynoina, są najsilniejszymi lekami stosowanymi w terapii trądziku i dlatego zarezerwowane są dla osób, u których standardowe leczenie trądziku antybiotykami lub innymi preparatami, nie odniosło pożądanego rezultatu. Głównym jej działaniem niepożądanym jest nadmierne wysychanie błon śluzowych i zmiany w badaniach laboratoryjnych, polegające na wzroście poziomu cholesterolu i trójglicerydów (należy kontrolować ich poziom, co 2 - 4 tygodnie). Izotretynoina działa na drodze wielu mechanizmów, najważniejszym jest zmniejszenie ilości wytwarzanego łoju. Skóra i śluzówki szybko stają się suche. Znikają mikrozaskórniki i zaskórniki. Lek ten ma także silne działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.

Kwas salicylowy reguluje odnowę komórkową skóry, działa złuszczająco poprzez rozluźnianie połączeń międzykomórkowych i usuwa zbędne warstwy zrogowaciałych komórek naskórka. Jako preparat spokrewniony z aspiryną (kwas acetylosalicylowy) wykazuje pewne właściwości przeciwzapalne, sprzyjając tym samym procesowi gojenia się wyprysków i podrażnień. Kwas salicylowy posiada właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze oraz lekko dezodorujące. Rozpuszcza się w tłuszczach, dzięki czemu oprócz złuszczania się martwych komórek z powierzchni naskórka, wykazuje zdolność przenikania przez warstwę łojową (serum), wnikania w głąb, oczyszczania porów skóry i wnikania w głąb mieszka włosowego, co ma nie lada znaczenie w leczeniu trądziku. Dzięki swym właściwościom odblokowuje pory i tym samym zapobiega tworzeniu się nowych zmian trądzikowych i pomaga w likwidacji zaskórników.

Kwas oktadecenowy, występujący w mleku ludzkim, podobnie jak inne preparaty skutecznie pielęgnuje i przyspiesza gojenie się zmian skórnych. Kwas azelainowy wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne oraz lekko złuszczające. Nadtlenek benzoilu działa silnie złuszczająco oraz bakteriobójczo. Skutecznie obniża poziom Propionibacterium acnes (bakteria odpowiedzialna za rozwój krost) o ponad 95% w ciągu 2 tygodni.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze