Znamiona na skórze - wskazania i metody usuwania, proces gojenia
Znamiona na skórze występują u każdego z nas, mamy ich ponad dwadzieścia na całym ciele. Są to zmiany nowotworowe skóry, które w większości przypadków mają charakter łagodny i są niegroźne. Niestety zdarzają się znamiona złośliwe, dlatego należy obserwować swoje ciało i w razie potrzeby je usuwać, przede wszystkim ze względów medycznych.
1. Wskazania do usuwania znamion na skórze
Niektóre znamiona trzeba traktować jako podejrzane:
- znamię o granicach niesymetrycznych, nierównych lub nieregularnych,
- znamię o ciemnym kolorze lub o kilku kolorach,
- znamię o średnicy ponad 6 mm,
- pojawienie się nowego znamienia,
- zmiana wyglądu znamienia, struktury lub rozmiaru,
- znamię, które swędzi lub krwawi.
Gdy zaobserwujemy u siebie któryś z powyższych objawów, powinniśmy udać się do lekarza i poprosić o zdiagnozowanie znamienia i udzielenie nam instrukcji dalszego postępowania.
Najczęściej usuwanymi zmianami skórnymi są znamiona barwnikowe, brodawki, włókniaki, tłuszczaki, kurzajki, kłykciny, a także brodawki łojotokowe.
Pozbycie się ich jest uzasadnione względami zdrowotnymi. Niektóre znamiona mogą bowiem przekształcić się w groźne dla organizmu zmiany nowotworowe. Obserwacja i ocena zmian barwnikowych możliwa jest dzięki dermatoskopii.
Metoda ta pozwala w nieinwazyjny i bezbolesny sposób wykryć znamiona podejrzane o charakter nowotworowy. Badanie wykonywane jest specjalnym urządzeniem – dermatoskopem.
Po przyłożeniu do skóry, lekarz jest w stanie obejrzeć skórę nawet w dziesięciokrotnym powiększeniu, jeśli zmiana wydaje mu się podejrzana, zaleca jej wycięcie.
1.1. Obserwacja znamion barwnikowych
Za znamiona barwnikowe uważa się zmiany, które są utworzone z melanocytów, czyli komórek barwnikowych skóry. Mogą one występować zarówno w formie pojedynczej, jak i mnogiej. Ich wielkość może być bardzo różna – od niewielkich kropek po zmiany obejmujące znaczną część ciała.
Każde znamię barwnikowe powinno być regularnie obserwowane. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nieregularnych lub postrzępionych znamion.
Bywa, że niektóre z nich zwiększają swój kształt lub zmieniają zabarwienie. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się ze specjalistą, który po wykonaniu odpowiednich działań określi, czy dane znamię nie wykazuje cech zezłośliwienia.
Wycinanie znamion barwnikowych jest jednym z elementów profilaktyki czerniaka, czyli złośliwego nowotworu skóry. Diagnoza postawiona odpowiednio wcześnie pozwala na całkowite wyleczenie, dlatego w przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości, warto udać się na konsultację do dermatologa, chirurga lub onkologa.
2. Metody usuwania znamion na skórze
Wczesne rozpoznanie groźnego znamienia ratuje ludzkie życie, większość wycina się jednak w celach kosmetycznych. Chirurgiczne usuwanie znamion stosuje się w przypadku podejrzenia nowotworu, większych brodawek, tłuszczaków i niektórych kurzajek.
Znamiona usuwa się zgodnie z liniami skóry, używa się szwu o podwyższonej jakości, aby zadbać o estetykę blizny. Wycinek oddaje się do badania histopatologicznego, po operacji pacjent nie może opalać się na plaży ani w solarium, nie powinien także korzystać z sauny.
Usuwanie znamion laserem stosuje się do usuwania zmian na powierzchni skóry, które mają łagodny charakter. Ten rodzaj zabiegu jest bezbolesny, nie pozostawia po sobie żadnych blizn.
Metoda nie powinna być jednak stosowana w przypadku zmian złośliwych lub niepewnych. W trakcie naświetlania znamię zostaje zniszczone i nie nadaje się do badania histopatologicznego.
Usuwanie znamion lancetronem służy do pozbycia się włókniaków i przypomina zwykłe golenie. Po zabiegu zostają minimalne blizny, a podczas jednej sesji można usunąć kilka, a nawet kilkaset sztuk.
Kriochirurgia nie powoduje blizn, polega na precyzyjnym, punktowym podaniu czynnika wymrażającego. Kriochirurgia stosowana jest w przypadku kurzajek oraz starych blizn przerostowych.
Zobacz odpowiedzi eksperta
3. Proces gojenia po usunięcia znamion
Po wycięciu znamienia zakładany jest opatrunek. Jeśli lekarz nie zalecił zmiany opatrunku to można go pozostawić aż do czasu ściągnięcia szwów. Obecnie stosuje się nowoczesne kompresy, które mogą być stosowane długoterminowo bez niekorzystnego wpływu na ranę.
Po kilku tygodniach od usunięcia szwów wytwarza się prawidłowa blizna. W tym czasie można stosować specjalne preparaty, najlepiej w formie żelów lub maści. Dobre działanie wykazują preparaty stosowane miejscowo z zawartością silikonu (np. Dermabliz silikon, Veraderm, Dermatix). Należy dwa razy dziennie delikatnie wmasowywać je w bliznę przez około 5 minut.
