Uwaga! Zmiany dotyczące zasad kwarantanny i izolacji. Ekspertka tłumaczy niejasności

9 lutego odbyła się konferencja, podczas której minister zdrowia, Adam Niedzielski przyznał, że szczyt piątej fali już za nami. Przyszedł czas na wprowadzenie zmian, które w założeniu mają być pierwszym krokiem do normalności. Nie dla każdego są one jednak jasne, a na serwisach społecznościowych mnożą się pytania odnośnie zmian, które wkrótce mają wejść w życie. Dr Lidia Stopyra tłumaczy wszystkie niejasności.

1. Pozytywny test - jak długo trzeba pozostawać w izolacji?

Od 15 lutego izolacja potwierdzona pozytywnym wynikiem testu będzie trwała siedem dni, a nie dziesięć, jak do tej pory.

Rozpoczyna się w dniu, w którym do systemu EWP (Ewidencja Wjazdu do Polski, system teleinformatyczny) zostanie wprowadzony pozytywny wynik testu PCR. Dr Lidia Stopyra, ordynator Oddziału Chorób Infekcyjnych i Pediatrii Szpitala im. S. Żeromskiego w Krakowie, przypomina jednak, że zakaźni jesteśmy nawet na cztery dni przed wykonaniem testu.

Zobacz film: "Czy testy antygenowe są miarodajne?"

- Na początku pandemii zakaźność wirusa utrzymywała się dłużej, a w tej chwili, gdy dominuje Omikron, ten okres jest krótszy. Stąd skrócenie izolacji o trzy dni – mówi ekspertka w rozmowie z WP abcZdrowie i dodaje, że izolacja nie zawsze kończy się po upływie siedmiu dni.

W przypadku określonych grup zawodowych, w tym medyków, izolacja może zostać skrócona nawet do pięciu dniu pod warunkiem negatywnego wyniku testu. Pozostali na izolacji muszą pozostać co najmniej siedem dni – w określonych przypadkach lekarz POZ może ją przedłużyć.

- Izolacja kończy się wówczas, gdy pacjent po siedmiu dniach nie ma objawów infekcyjnych, ale jeżeli pacjent jest wciąż chory, wówczas lekarz POZ przedłuża izolację do momentu, aż ustąpią symptomy infekcji przez okres co najmniej jednej doby – tłumaczy dr Stopyra i przyznaje, że wśród osób, u których można się spodziewać utrzymywania zakażenia przez dłuższy czas, znajdują się pacjenci z niedoborami odporności (immunosupresją).

Dr Stopyra tłumaczy, że lekarz POZ może wówczas zadecydować o konieczności zbadania pacjenta, bądź przedłużyć izolację podczas teleporady. Ta jest niemożliwa w przypadku dzieci, jednak w przypadku osób dorosłych bez nasilonych objawów – jak najbardziej.

2. Wynik testu jest dodatni mimo skończenia izolacji. Co teraz?

Występowanie objawów infekcji po siedmiu dniach izolacji oznacza więc potrzebę wydłużenia tego okresu, a co w sytuacji, gdy mimo braku objawów test daje wynik pozytywny?

"Jestem świeżo po COVID. Po siedmiu dniach samodzielnej izolacji test antygenowy nadal jest pozytywny. Zatem zarażam nadal. Czyli według nowych zasad mogę śmiało iść do pracy i dalej siać wirusa" – dzieli się swoimi wątpliwościami internautka na jednej z internetowych grup wsparcia dla chorych na COVID-19.

- Po okresie izolacji testu PCR nie wykonujemy na pewno. Ten test jest bardzo czuły i wykrywa nawet minimalne ilości materiału genetycznego wirusa, kiedy on jest już nieaktywny i nie ma zdolności zakażania – mówi stanowczo ekspertka i dodaje: - Wykonywanie testu antygenowego po zakończeniu izolacji nie jest wymagane i nie jest miarodajnym sposobem oceny, czy zarażamy, czy nie.

Najistotniejsze jest więc nasze samopoczucie – jeśli po siedmiu dniach nie mamy żadnych objawów infekcji, możemy po zdjęciu izolacji wrócić do pracy. Prawdopodobieństwo, że będziemy zakaźni, jest niewielkie, ale – jak przypomina dr Stopyra – istnieje.

- Musimy się liczyć z tym, że niezależnie od tego, czy izolacja będzie trwała siedem czy dziesięć dni, spotkamy osoby, które będą zakażać - mówi ekspert.

3. Powrót do pracy po COVID - czy narażamy innych?

Dr Stopyra zwraca uwagę, że odsetek takich osób nie jest wielki, a ryzyko zakażenia – minimalne. Jednak, żeby wyeliminować je do zera, należy pamiętać o kilku zasadach, w tym o szczepieniu.

- Może utrzymywać się jakieś minimalne ryzyko zakażania, ale właśnie po to są maski i dystans – podkreśla ekspertka i dodaje, że dezynfekcja i wietrzenie pomieszczeń to kolejne działania niwelujące ryzyko zakażenia innych.

4. Kontakt z zakażonym – czy trzeba odbyć kwarantannę?

Od 25 stycznia po kontakcie z osobą zakażoną lub po wystawieniu skierowania na test kwarantanna trwa siedem dni, a w przypadku zakażonego współdomownika – przez cały okres izolacji chorego, a następnie przez kolejne siedem dni w przypadku osób niezaszczepionych (łącznie to aż 17 dni!) lub do uzyskania negatywnego wyniku testu – w przypadku zaszczepionych. Kwarantannie nie podlegały m.in. osoby w pełni zaszczepione przeciw COVID-19, a także ozdrowieńcy.

Od 15 lutego kwarantanna z kontaktu zostaje zlikwidowana zupełnie, a kwarantanna w przypadku współdomownika trwa tyle, ile jego izolacja – czyli siedem dni.

- W obecnej sytuacji epidemiologicznej kwarantanna jest nieegzekwowalna. Od osoby w izolacji zależy, czy w wywiadzie z sanepidem wymieni wszystkie osoby z kontaktu, na które należałoby nałożyć kwarantannę. Wiele osób nie zgłasza tego i w związku z tym przepis ten był fikcją – przyznaje dr Stopyra.

Wiele osób zastanawia się, jak to przekłada się na bezpieczeństwo. Czy to znaczy, że warto byłoby po kontakcie z zakażonym zadbać o samokwarantannę? Zdaniem ekspertki nie ma takiej potrzeby.

- Najważniejsze jest to, że jeżeli ktoś ma pierwsze objawy infekcji, to ma wykonać test i izolować się, nie zwlekając z tym. Pamiętajmy, że w tym pierwszym okresie infekcji jest największa zakaźność – mówi i tłumaczy, że wiele osób traktuje otrzymanie wyniku testu jako moment graniczny, od którego rozpoczynają faktyczne izolowanie się od innych osób. Jest to błąd.

5. Czy po wakacjach za granicą muszę odbyć kwarantannę?

Od 11 lutego zniesiona zostanie kwarantanna po przyjeździe do Polski dla posiadaczy certyfikatów unijnych – dotychczas w zależności od tego, skąd przybywamy, trwała ona 10 lub nawet 14 dni.

Teraz kwarantanna obowiązywać będzie wyłącznie osoby bez unijnego certyfikatu, ale będzie krótsza – siedem dni.

- Nie powinniśmy traktować tego powrotu jako zmiany sytuacji epidemiologicznej – powinniśmy traktować tę sytuację jak każdą inną możliwość potencjalnego kontaktu z osobą zakażoną. Często wracamy z okolic o mniejszym ryzyku zakażenia niż w Polsce - mówi dr Stopyra.

6. Gdzie i w jakich sytuacjach musimy nosić maseczkę?

Maseczkę wciąż trzeba będzie zakładać w zamkniętych pomieszczeniach w miejscach publicznych. W tej kwestii Ministerstwo Zdrowia nie dokonało żadnych zmian. Zgodnie z art. 96 par. 1 kodeksu postępowania w sprawie o wykroczenia maksymalna kwota mandatu wynosi 500 zł.

- Obecnie w przestrzeni publicznej jest bardzo duże ryzyko spotkania osoby, która transmituje wirusa i dlatego obowiązek maseczek wciąż nie został zniesiony – podkreśla ponownie dr Stopyra.

A czy dużo lepiej transmitujący się wariant koronawirusa wymaga lepszego zabezpieczenia? Kolejne badania naukowe wskazywały, że najlepszym wyborem byłyby maski o wyższym stopniu filtracji, takiego zdania było też wielu ekspertów w Polsce.

Jednak dr Stopyra uważa, że w tej kwestii należy zwrócić uwagę, czy nas po prostu stać na maski typu FFP2 i na regularną ich wymianę.

- Lepiej nosić porządnie maskę chirurgiczną niż przez tydzień tę samą maskę FFP2 – zaznacza. - Maseczki chirurgiczne są wystarczające pod warunkiem, że zakładamy je porządnie: zakrywamy usta i nos, maseczka szczelnie przylega do twarzy. Jeśli tego dopilnujemy, nie musimy się obawiać - wyjaśnia lekarka.

Jest jednak wyjątek od tej zasady.

- Maseczki FFP2 czy FFP3 mogą być odpowiednie np. dla osób, które kończą izolację po siedmiu dniach i idą do pracy. Wówczas to jest takie dodatkowe zabezpieczenie. Oczywiście musi to być maska bez zaworków – przyznaje dr Stopyra.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.