Układ chłonny

Układ chłonny chroni organizm przed drobnoustrojami, ale sam też bywa przez nie atakowany. Choroby układu limfatycznego to schorzenia m.in. migdałków i węzłów chłonnych. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy anginy, zapalenia migdałków, zapalenia węzłów chłonnych i ziarnicy złośliwej.

1. Budowa układu limfatycznego

Układ limfatyczny (inaczej układ chłonny) obejmuje naczynia limfatyczne i przewody, którymi przepływa limfa, oraz narządy i tkanki limfatyczne. Limfa, czyli płynna tkanka składająca się z osocza i limfocytów, porusza się w naczyniach limfatycznych dzięki pracy mięśni. Z kolei z tkanki limfatycznej są zbudowane węzły chłonne, migdałki, grasica, grudki chłonne i śledziona. Układ limfatyczny jest połączony z układem krążenia.

2. Funkcje układu limfatycznego

Układ limfatyczny pomaga zwalczać wirusy i bakterie. Drobnoustroje są filtrowane w węzłach chłonnych, gdzie znajdują się limfocyty, które unieszkodliwiają zarazki. Drugie zadanie układu chłonnego polega na odprowadzaniu nadmiaru limfy z tkanek do krwi.

Układ limfatyczny zwalcza szkodliwe dla organizmu substancje. Limfa prowadzi je do węzłów chłonnych, skąd zostają przeniesione do nerek, aby zostać usunięte z organizmu. Układ chłonny jest również odpowiedzialny za eliminację tłuszczów z układu pokarmowego.

11 naturalnych metod na zwiększenie odporności [11 zdjęć]

Ludzki organizm nieustannie jest atakowany przez wirusy i bakterie. Dlaczego niektórzy ludzie chorują...

zobacz galerię

3. Choroby układu limfatycznego

3.1. Zapalenie migdałków

Migdałki chronią organizm przed infekcjami. Same również są atakowane przez bakterie i wirusy. W akcie samoobrony powiększają się. Zmienia się również ich kolor – stają się czerwone. Inne objawy zapalenia migdałków to gorączka i ból gardła, co utrudnia przełykanie pokarmów. Na tę chorobę najczęściej zapadają dzieci w wieku szkolnym ze względu na m.in. obniżoną odporność.

W terapii bakteryjnego zapalenia migdałków stosuje się antybiotyki, które mają zmniejszyć odczyn zapalny. Leczenie wirusowego zapalenia migdałków polega na płukaniu gardła m.in. naparem z szałwii. Choremu podaje się leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i duże ilości płynów, najlepiej wodę i zimne mleko. Jeżeli stan zapalny będzie trwał długo, może dojść do choroby serca lub infekcji nerek.

3.2. Angina

Angina to ostre zapalenie migdałków, które najczęściej dotyka dzieci między 4. a 7. rokiem życia. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową na przykład w czasie rozmowy. Przyczyny anginy to zła dieta, spadek odporności i przemęczenie. Choroba objawia się gorączką do 40 stopni Celsjusza i silnym bólem gardła. W czasie anginy migdałki są przekrwione, pokrywa je biały nalot. Pojawia się obrzęk węzłów chłonnych szyi. Chory ma problemy z oddychaniem.

Leczenie anginy jest uzależnione od tego, co ją wywołało: bakterie czy wirusy. Zapalenie wirusowe leczy się objawowo, bakteryjne – antybiotykami. W celu obniżenia temperatury ciała przyjmuje się aspirynę. Jeżeli chory nie podejmie leczenia, mogą wystąpić powikłania, m.in. zapalenie ucha środkowego i zapalenie płuc.

3.3. Zapalenie węzłów chłonnych

Zapalenie węzłów chłonnych rozwija się na podłożu infekcji bakteryjnej, wirusowej lub grzybiczej. Przyczyną może być infekcja zębów, zapalenie zatok, a nawet kiła czy gruźlica. Znaczne powiększenie węzłów chłonnych (jednego lub kilku) to podstawowy objaw tej choroby. Dotykanie węzłów powoduje ból, skóra wokół nich jest zaczerwieniona. Inne objawy zapalenia węzłów chłonnych to katar, gorączka, ból gardła i głowy.

Leczenie zapalenia węzłów chłonnych obejmuje antybiotykoterapię. Chory przyjmuje również leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Warto stosować chłodne okłady na miejsca objęte zapaleniem, co uśmierzy ból i zmniejszy opuchliznę. Brak leczenia może skutkować ropniami w węzłach chłonnych, a nawet sepsą.

3.4. Ziarnica złośliwa

Ziarnica złośliwa (inaczej choroba Hodgkina) to chłoniak węzłów chłonnych. Ma związek z zaburzeniami w układzie odpornościowym. Ziarnica może objąć jeden lub kilka węzłów chłonnych, a także śledzionę, płuca, nerki. Trudno ją wykryć, ponieważ objawy w początkowym etapie choroby nie są uciążliwe. Poza tym ziarnica złośliwa rozwija się długo.

Objawy pierwszej fazy choroby to osłabienie organizmu, spadek wagi ciała i powiększone węzły chłonne. Mimo że symptomy te czasami mogą towarzyszyć przemęczeniu, nie wolno ich bagatelizować. Inne symptomy chorobowe to gorączka, nocne poty i świąd skóry. Tylko wczesne zbadanie węzłów chłonnych daje szansę na wyleczenie. W przeciwnym wypadku może dojść do przerzutów. W leczeniu ziarnicy złośliwej stosuje się chemioterapię i radioterapię.