Wirus SARS – objawy i leczenie
SARS bywa też określany jako zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej. Pierwsze przypadki tej choroby odnotowano w Azji. Czy epidemia SARS powróci? Jakie są objawy SARS?
1. SARS – objawy
SARS (ang. severe acute respiratory syndrome) to choroba wirusowa, o której po raz pierwszy świat usłyszał w 2003 r. Jej przypadki pojawiły się jednak rok wcześniej, kiedy w prowincji Guangdong na południu Chin zachorował 45-letni mężczyzna. Władze kraju starały się to ukryć, stosując blokadę informacyjną. Niepokojące wiadomości jednak szybko dotarły do Światowej Organizacji Zdrowia. Mimo to działania podjęto zbyt późno, co doprowadziło do wybuchu epidemii. Wirus SARS zdążył rozprzestrzenić się do 37 krajów. Zakażenie zdiagnozowano u 8273 pacjentów, z których 775 zmarło. Transmisja patogenu następowała bardzo szybko. Chorowali nie tylko członkowie rodzin zarażonego, ale też personel medyczny oraz przypadkowe osoby, np. w komunikacji masowej.
Objawy SARS na początku przypominają grypę. Pojawiają się: wysoka gorączka z dreszczami, bóle mięśniowe, osłabienie, brak apetytu, bóle żołądkowo-jelitowe, ból gardła i kaszel. To jednak wysoka temperatura, przekraczająca 38°C, jest objawem łączącym wszystkie przypadki zakażenia SARS. Z czasem pojawiają się duszności i problemy z oddychaniem. W przypadku części chorych konieczne jest podłączenie do respiratora.
Czas inkubacji wirusa to ok. 3-7 dni. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, poprzez bliski kontakt z chorym. W przypadku podejrzenia SARS lekarz zleca wykonanie badanie krwi oraz RTG klatki piersiowej, które ujawnia atypowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej. W rozpoznaniu istotna jest też informacja, czy pacjent wrócił niedawno z terenów zachorowań na SARS (Chiny, Hongkong, Wietnam, Singapur i prowincja Ontario w Kanadzie) lub miał kontakt z osobą chorą na SARS.
2. SARS – leczenie
Naturalny rezerwuar wirusa SARS to zdaniem niektórych uczonych paguma chińska (łaskun chiński), której mięso jest w Chinach spożywane. Badania przeprowadzone w kolejnych latach przeczą jednak tej teorii i dowodzą, że najbardziej prawdopodobnym naturalnym gospodarzem wirusa SARS były nietoperze. Zidentyfikowano u nich patogeny niemal identyczne pod względem genetycznym do wirusa ludzkiego.
Terapia SARS zakłada podanie leków przeciwwirusowych i odbywa się w warunkach szpitalnych. Stosuje się rybawirynę i kortykosterydy, choć naukowcy nie do końca są zgodni co do ich skuteczności. Podawanie antybiotyków pozbawione jest sensu ze względu na etiologię wirusową choroby.
Pacjenci z SARS muszą być izolowani. Lokuje się ich najczęściej w pokojach z podciśnieniem przy zachowaniu rygorystycznych barier epidemicznych.
3. Czy grozi nam epidemia SARS?
Na chwilę obecną nie ma zagrożenia epidemią SARS. Od kilkunastu lat nie stwierdzono przypadków zakażenia u ludzi. Nadal jednak istnieje obawa, że w przyszłości wirus może pojawić się ponownie. Światowa Organizacja Zdrowia nieustannie monitoruje aktualną sytuację epidemiologiczną zachorowań na SARS.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.
