Naukowcy mówią - nie znamy pacjenta zero, chorego na HIV
U szczytu epidemii AIDS w Ameryce Północnej, w 1987 roku "New York Post" krzyczał: "Człowiek, który dał nam AIDS."
Tym człowiekiem był Gaétan Dugas, homoseksualista z Quebec, który pracował jako steward. Zmarł on na chorobę trzy lata wcześniej. Był demonizowany jako "chory zero" człowiek, którego rozwiązły styl życia doprowadził do kryzysu zdrowia publicznego.
1. Nowe badanie kładą kres tej idei, raz na zawsze
Naukowcy z Uniwersytetu w Arizonie przyjrzeli się ludzkiemu wirusowi niedoboru odporności (human immunodeficiency virus, HIV) w próbkach krwi pobranych w latach 70. Dzięki tym badaniom mogli zrekonstruować jego rozprzestrzenianie się po Ameryce Północnej w bezprecedensowej szczegółowości.
"Próbki zawierają dużą ilość różnorodności genetycznej. Tyle różnorodności, że wirus nie mógł powstać w końcu 1970 roku" - mówi Michael Worobey, jeden z autorów badania.
Naukowcy uważają, że wirus najpierw przeskoczył z Afryki na Karaiby, przed wejściem na USA około 1971 roku, gdzie ujawnił się w Nowym Jorku, zanim szybko rozprzestrzenił się na całym kontynencie.
Naukowcy przebadali ponad 2000 próbek krwi pobranych od ludzi, którzy mieli kontakty seksualne z mężczyznami w Nowym Jorku i San Francisco w 1978 i 1979 roku.
Zobacz także
Ponieważ materiał genetyczny wirusa zepsuł się znacznie w ciągu prawie czterech dekad przechowywania w laboratorium, naukowcy musieli opracować nową technikę, opisują jako "jackhammering", która pozwoliła im wykryć, co stało się z wirusem i przeanalizować jego materiał genetyczny.
W końcu, naukowcy byli w stanie odzyskać niemal cały materiał genetyczny z ośmiu próbek, dzięki czemu mogli rzucić okiem na najwcześniejszą formę wirusa w Ameryce Północnej.
Odzyskane próbki wykazały, że wirus był już dość różnorodny genetycznie, co wskazuje na to, że zostały rozprzestrzeniony w całych Stanach Zjednoczonych wcześniej niż dotychczas sądzono.
"Musimy przesunąć datę ekspansji epidemii w Ameryce Północnej dalej niż myśleliśmy i to daje nam lepszy obraz tego, jak rozszerzała się epidemia" - mówi Richard Harrigan, badacz HIV z Brytyjskiego Centrum Badań nad HIV i AIDS w Columbii.
Szacuje on, że kiedy lekarze odebrali pierwsze sygnały o dziwnej chorobie, w Ameryce Północnej było prawdopodobnie już 20.000 przypadków HIV. To prowadzi nas z powrotem do Gaétana Dugasa.
2. Fałszywy"pacjent zero"
Kiedy naukowcy zaczęli kodować pacjentów badania, został zidentyfikowany jako pacjent O. Litera O oznacza pochodzenie "spoza (out of) Californii". Ale wkrótce pomylono ją z numerem 0.
Dziennikarz Randy Shilts podchwycił ideę " pacjenta zero " w bestsellerowej historii kryzysu AIDS z 1987 roku. Chociaż pomysł "pacjenta zero" już dawno został zdyskredytowany przez naukowców badających epidemię HIV, skwapliwie podchwyciła go publiczność.
W nowym badaniu, zespół naukowców z Arizony postanowił przeanalizować HIV w próbce krwi pobranej od Dugasa w 1983 roku. W porównaniu z innymi ośmioma próbkami, nie znaleźli tam nic, wskazuje na wyjątkową rolę Dugasa w rozprzestrzenianiu wirusa HIV.
Richard McKay, historyk z Cambridge, który współpracował w badaniach, twierdzi, że obwinianie innych, od dawna jest sposobem społeczeństwa, aby stworzyć różnicę między większością a osobami zidentyfikowanmi jako zagrożenie.
"Jednym z niebezpieczeństw związanych z koncentracją na jednym pacjencie zerowym przy omawianiu wczesnych fazach epidemii jest to, że możemy ignorować ważne czynniki strukturalne które mogłyby przyczynić się do rozwoju choroby: ubóstwo, nierówności prawne i kulturowe bariery dla opieki zdrowotnej i edukacji" - mówi McKay.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.