Chlor - znaczenie pierwiastka w organizmie, normy, badanie

Chlor (Cl) jest pierwiastkiem mineralnym występującym u wszystkich żywych organizmów. W ciele człowieka występuje w postaci anionów, tzn. jonów ujemnych. Ten ważny makroelement reguluje równowagę kwasowo-zasadową w naszym organizmie. Oprócz tego, odpowiada za gospodarkę wodno-elektrolitową. W jaki sposób objawia się niedobór chloru w organizmie?

1. Chlor – charakterystyka

Chlor (Cl) to pierwiastek mineralny zaliczany do grupy elektrolitów. Jego jony należą do głównych anionów w płynach organizmu (występuje w ślinie, jest też jednym ze składników kwasu solnego). Zawartość chloru w ludzkim ciele jest dość niewielka, jednak jego niedobór może skutkować poważnymi problemami zdrowotnymi. W których produktach spożywczych znajdziemy chlor? Przede wszystkim w soli kuchennej, która jest połączeniem chloru z sodem. Ponadto, niewielkie jego ilości dodawane są do ryb, serów żółtych, wędlin, konserw, czy dań typu instant. Sporadycznie występuje w wodzie mineralnej.

2. Rola chloru w organizmie

Chlor jest makroelementem, który występuje w ciele człowieka pod postacią anionu (ujemnego jonu) chlorkowego w płynach, zwłaszcza pozakomórkowych (również w osoczu krwi). Pierwiastek ten odgrywa bardzo ważną rolę w normalizowaniu gospodarki wodno - elektrolitowej organizmu (nadzoruje rozkład i ilość wody w naszym ciele). Poprzez regulowanie pH organizmu, tworzy odpowiednie warunki do pracy narządów wewnętrznych. Nawet niewielkie zaburzenia w równowadze kwasowo-zasadowej mogą odbić się niekorzystnie na zdrowiu. Mogą skutkować zasadowicą metaboliczną lub kwasicą.

Zobacz film: "Badania krwi - limfocyty"

Chlor odpowiada za regulowanie osmotyczności płynów ustrojowych. Oprócz tego, wpływa na produkcję kwasu solnego w żołądku. W przewodzie pokarmowym człowieka odpowiada za aktywowanie enzymów trawiennych( np. amylazy ślinowej).

3. Chlor – zapotrzebowanie.

W warunkach prawidłowych stężenie chlorków we krwi waha się od 95 do 105 mmol/l. Dawkowanie chloru uzależnione jest przede wszystkim od naszego wieku.

Zapotrzebowanie na chlorki w określonych grupach wiekowych:

• dzieci do 5 miesiąca - 190 mg na dobę,
• dzieci od 6 do 12 miesiąca - 570 mg na dobę,
• dzieci od 1 do 3 roku życia - 1150 mg na dobę,
• dzieci od 4 do 6 roku życia - 1550 mg na dobę,
• dzieci od 7 do 9 roku życia - 1850 mg na dobę,
• dzieci od 10 do 12 roku życia - 2000 mg na dobę,
• nastolatkowie od 13 do 18 roku życia - 2300 mg na dobę,
• osoby dorosłe do 50 roku życia - 2300 mg na dobę,
• osoby dorosłe od 51 do 65 roku życia - 2150 mg na dobę,
• osoby dorosłe od 66 do 77 roku życia - 2000 mg na dobę,
• osoby dorosłe powyżej 77 roku życia - 1850 mg na dobę.

4. Niedobór chloru – objawy i skutki

Zawartość chloru w organizmie jest niewielka, jednak jego niedobór może prowadzić do poważnych problemów ze zdrowiem. Niewystarczający poziom tego pierwiastka może skutkować:

• osłabieniem organizmu,
• bólami głowy,
• zawrotami głowy,
• drgawkami,
• skurczami mięśni,
• uczuciem ciągłego zmęczenia,
• problemami z koncentracją i pamięcią,
• zaburzeniami trawienia.

Niedobór chloru (hipochloremia) może prowadzić również do nadmiernej potliwości, biegunek oraz wymiotów. Konsekwencją niskiego poziomu chloru w organizmie jest wzrost pH krwi powyżej 7,45, tzw. zasadowica metaboliczna.

Nieodpowiednie stężenie makroelementu może wynikać również z zastoinowej niewydolności serca, choroby nerek lub choroby Addisona.

5. Nadmiar chloru – objawy i skutki

Nadmiaru pierwiastka chloru w ludzkim ciele (hiperchloremia) to zazwyczaj wynik diety wysokosodowej. Inną przyczyną może być niski poziom białka we krwi lub utrata wodorowęglanów.

Objawy nadmiaru chloru: nudności, wymioty, osłabienie mięśni, zaburzenia równowagi, zaburzenia pracy nerek, nadciśnienie.

Nadmiar chlorków w organizmie może przyczynić się do rozwoju kwasicy (u pacjenta z tym zaburzeniem spadek pH jest poniżej 7,35). Podwyższone stężenie chlorku we krwi obserwuje się zazwyczaj u osób odwodnionych, z nadczynnością przytarczyc, zespołem Cushinga.

6. Jak wygląda badanie stężenia chloru?

Badanie stężenia jonów chlorkowych w surowicy krwi jest bardzo istotne w diagnozowaniu zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej. Dzięki niemu możemy zróżnicować kwasice metaboliczne. Pacjent, który będzie poddawany pomiarowi, nie musi specjalnie przygotowywać się do badania, powinien jednak zastosować się do niektórych zaleceń.

Zalecane jest wykonywanie testu na czczo. Na 2-3 dni przed badaniem trzeba powstrzymać się od picia alkohol. Nie należy również wykonywać absorbujących ćwiczeń fizycznych.

W trakcie pomiaru krew od pacjenta pobierana jest z żyły łokciowej. Prawidłowe stężenie chlorków we krwi powinno wynosić 95 do 105 mmol/l. Warto nadmienić, że norma stężenia chlorków w moczu to 140–250 mmol/dobę.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.