Trwa ładowanie...

Cystynuria – przyczyny, objawy i leczenie

Avatar placeholder
19.10.2022 15:43
Cystynuria to choroba wrodzona, polegająca na zwiększonej ilości cystyny w moczu.
Cystynuria to choroba wrodzona, polegająca na zwiększonej ilości cystyny w moczu. (adobestock)

Cystynuria to choroba wrodzona, która cechuje się wydalaniem wraz z moczem zwiększonej ilości cystyny. Wskutek uszkodzenia białek kanalików nerkowych dochodzi do zaburzeń jej zwrotnego wchłaniania. To prowadzi do zwiększonego stężenia substancji w moczu. W efekcie tworzą się kamienie w nerkach i pęcherzu moczowym. Jakie są przyczyny i objawy choroby? Czy można jej zapobiegać?

spis treści

1. Co to jest cystynuria?

Cystynuria (Cystinuria) to wrodzona, uwarunkowana genetycznie choroba metaboliczna o dziedziczeniu autosomalnym recesywnym. Jej istotą jest wydalanie z moczem dużych ilości cystyny oraz upośledzenie absorpcji z przewodu pokarmowego.

Cystyna to aminokwas, który powstaje w wyniku połączenia dwóch cząsteczek cysteiny połączonych wiązaniem dwusiarczkowym. Wykryto ją w kamieniach usuniętych z pęcherza moczowego.

Zaburzenie dotyczy mechanizmu transportującego nie tylko cystyny, ale i trzech aminokwasów zasadowych. To ornityna, arginina, lizyna. Chorobę opisano po raz pierwszy w XIX wieku. Dziś klasyczna klasyfikacja cystynurii z 1966 roku wyróżnia trzy typy choroby (typ I, typ II i typ III).

Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta"

Częstość występowania choroby jest zmienna w zależności od położenia etnograficznego. Szacuje się, że cystynuria pojawia się 1 na 7000-15 000 osób. Najwięcej nowych rozpoznań odnotowuje się w drugiej dekadzie życia.

2. Przyczyny i objawy cystynurii

Jakie są przyczyny cystynurii? U podłoża schorzenia leżą mutacje dwóch genów SLC3A1 i SLC7A9. Obydwa kodują podjednostki transporterów aminokwasów dwuzasadowych cysteiny, ornityny, lizyny i argininy w proksymalnych kanalikach nerkowych oraz układzie pokarmowym.

Zarówno cystyna, jak i inne aminokwasy są niemal całkowicie wchłaniane zwrotnie z moczu w kanaliku proksymalnym. Ponieważ substancja jest słabo rozpuszczalna w moczu, w przypadku cystynurii jej wysokie stężenie w moczu ostatecznym prowadzi do powstawania kamieni cystynowych. Zaburzenie transportu aminokwasów w kanalikach nerkowych charakteryzują ich częste nawroty.

Objawy cystynurii mogą manifestować się w każdym wieku, jednak najczęściej ma to miejsce po 20. roku życia. Obserwuje się:

  • kolkowe bóle w pojawiające się w charakterystycznej lokalizacji, szczególnie przy wydalaniu złogów cystynowych, co jest związane z kamicą moczową,
  • krwiomocz,
  • zakażenie dróg moczowych.

3. Diagnostyka i leczenie

Rozpoznanie cystynurii stawia się na podstawie badania fizykalnego, ale opiera się również na stwierdzeniu wydalania cystyny z moczem, badaniu składu chemicznego złogu oraz potwierdzenia obecności charakterystycznych kryształów cystyny w moczu.

Metodą z wyboru, pozwalającą na wykrycie kamieni i kontrolowanie choroby, jest USG nerek. Diagnozę może potwierdzać molekularne badanie genetyczne. Stosowana jest także próba Branda. W badaniu laboratoryjnym moczu poziom wydalanej cysteiny wynosi ponad 300 – 400 mg/L na dzień.

Zaburzenie jest nieuleczalne. U osób chorujących na cystynurię kluczowe jest zapobieganie rozwojowi kamicy. Celem działań terapeutycznych jest zatem przeciwdziałanie krystalizacji cystyny w moczu i rozwoju kamicy moczowej. Leczenie jest wielokierunkowe.

Szczególnie ważne staje się picie dużych ilości płynów, nawet 4-4,5 l płynów na dobę, także w nocy. Specjaliści zalecają picie 240 ml wody co godzinę i 480 ml przed snem. Ma to zapobiec zagęszczeniu moczu, ponieważ prowadzi do jego rozcieńczenia i zwiększenie diurezy.

Pomocne mogą być także napoje alkalizujące, bogate w dwuwęglany i ubogie w sód oraz soki cytrusowe. Optymalne nawodnienia zapobiega nawrotom kamicy cystynowej u co trzeciego chorego.

Zalecana jest również dieta uwzględniająca ograniczenie spożycia soli (do mniej niż 2 g na dobę) i białka, zwłaszcza zawierającego większe ilości cystyny i metioniny. W przypadku braku skuteczności stosowania domowych sposobów wdraża się farmakoterapię.

Przyjmowane leki zapobiegają rozwojowi kamieni cystynowych. W wypadku już istniejących kamieni nerkowych niekiedy konieczne staje się ich usunięcie. Chirurgiczne leczenie kamicy cystynowej nie różni się od leczenia stosowanego w innych typach kamicy nerkowej.

Niestety nawrót choroby po leczeniu chirurgicznym po 5 latach występuje u ponad 70% pacjentów. Profilaktyka oraz leczenie cystynurii jest konieczne, ponieważ zapobiega nasileniu dolegliwości i powikłaniom. U około 70% pacjentów z cystynurią dochodzi do niewydolności nerek, a u mniej niż 5% do schyłkowej niewydolności nerek.

Zobacz także:

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Oceń jakość naszego artykułu: Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
12345
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze