Powikłania migreny
Z danych statystycznych przedstawionych przez WHO wynika, że na migrenę cierpi aż 11 proc. populacji na świecie, z czego większość stanowią kobiety1. Już dzieci w wieku 9 lat mogą jej doświadczać, a u zdecydowanej większości (dziewięć na dziesięć przypadków) pierwsza migrena pojawia się przed ukończeniem 40. roku życia. Bóle głowy towarzyszą nawet 92 proc. osób dorosłych, a 20 proc. z nich przyznaje, że ma bóle nawracające.2 Skala problemu jest więc ogromna. Tylko prawidłowa diagnoza, odpowiednia profilaktyka i leczenie mogą zapobiec ciężkim powikłaniom migreny. W razie nietypowych objawów zawsze konieczna jest konsultacja neurologiczna i pełna diagnostyka.
1. Migrena przewlekła
Jest to rodzaj migreny uznawany za jej najpowszechniejsze powikłanie. Charakteryzuje się bólem głowy trwającym po minimum 15 dni w każdym z co najmniej trzech kolejnych miesięcy. Ból jest słabszy niż ten towarzyszący napadom migrenowym, nie można go dokładnie zlokalizować i nie zwiększa się w czasie wysiłku, jednak jest długotrwały i bardzo męczący. Fazy bólu nie mają jednakowej długości. Mogą trwać 2-3 doby albo kilka godzin. Bywa, że poza migrenami występują napięciowe bóle głowy. Często towarzyszy im obniżenie nastroju, objawy depresyjne i lękowe. Nie ma więc żadnej reguły.
2. Stan migrenowy
Migrena, której przez ponad 72 godziny towarzyszy powtarzający się ciężki ból głowy oraz kiedy nie pomagają standardowe leki nazywana jest stanem migrenowym. Bardzo często stan migrenowy wymaga leczenia szpitalnego, a poza bólem, w czasie jego trwania pojawia się zaczerwienienie i pocenie się skóry twarzy, łzawienie oczu oraz obfita wydzielina z nosa. Może się zdarzyć, że w wyniku stanu migrenowego pacjent odwodni się, a nawet zachoruje na jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
3. Drgawki migrenowe
W czasie migreny u pacjenta mogą pojawić się drgawki przypominające padaczkę. W tym wypadku ważne jest rozpoznanie, czy migrena pojawia się w wyniku napadu padaczkowego, czy drgawki są efektem migrenowego bólu głowy. Od prawidłowej diagnozy zależy przecież sposób leczenia. Padaczka migrenowa z reguły charakteryzuje się krótszym czasem trwania oraz mniejszym nasileniem. Zawsze należy koniecznie udać się do neurologa na konsultację i pełną diagnostykę.
4. Migrenowy zawał mózgu
Osoby z częstymi, silnymi migrenami, zwłaszcza przy migrenach z aurą, mają wyższe ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Dzieje się tak. gdy silny atak bólu poprzedza aura trwająca kilka godzin lub atak ten przedłuża się nawet do kilka dni. Może wtedy dojść do odwodnienia organizmu. W takim przypadku zawsze należy zgłosić się do lekarza, a najlepiej do szpitala.
5. Nadużywanie leków przeciwbólowych
Migrena wiąże się z silnym bólem głowy, który bardzo trudno pokonać. W związku z tym chorzy korzystają z leków przeciwbólowych. Niestety, bardzo często nie stosują się do zaleceń lekarza lub farmaceuty, nie czytają ulotek informacyjnych i przyjmują zbyt duże dawki leków, chcąc szybciej i skuteczniej pozbyć się bólu. Zdarza się też, że pacjenci łykają różne tabletki przeciwbólowe jednocześnie. W ten sposób mogą nie tylko pojawić się działania niepożądane, takie jak ból żołądka, nudności czy zgaga, ale również uzależnienie. Z kolei bóle głowy nasilają się mimo stosowania leków i występują coraz częściej. Nazywamy to „polekowymi bólami głowy” i konieczne jest wtedy specjalistyczne leczenie.
6. Kontrola nad migreną
Migrena jest chorobą wrodzoną i nie można jej całkowicie wyleczyć. Chorzy muszą więc skupić się na profilaktyce oraz leczeniu doraźnym, które należy zawsze konsultować z lekarzem, najlepiej neurologiem. Tylko w ten sposób unikną groźnych powikłań, a migrena nie będzie już sprawować kontroli nad ich życiem. Te role muszą się odwrócić.
Ważne jest, by od razu przy lekkim lub umiarkowanym bólu stosować leki przeciwbólowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne w celu szybkiego przerwania ataku migreny. Na uwagę zasługuje tu kwas tolfenamowy polecany do stosowania na początku ostrych napadów migreny. Należy on do grupy NLPZ, jednak jego działanie jest bardziej swoiste niż pozostałych leków z tej grupy, jest lepiej tolerowany przez ludzki organizm, skuteczniejszy i bezpieczniejszy. Jedna tabletka kwasu tolfenamowego (200 mg) wykazuje skuteczność 100 mg sumatryptanów, a bezpieczeństwo paracetamolu.3
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.