Neuralgia popółpaścowa – przyczyny i leczenie bólu po półpaścu
Neuralgia popółpaścowa jest jednym z dotkliwych powikłań półpaśca, czyli choroby wywoływanej przez uśpionego w komórkach układu nerwowego wirusa ospy wietrznej (VZV). Charakteryzuje się dotkliwym bólem w okolicy, w której uprzednio znajdowały się zmiany skórne pojawiające się w przebiegu półpaśca. Jak radzić sobie z neuralgią? Co tak właściwie ją powoduje i ile może trwać?
Ból po półpaścu – jak powstaje i kto jest narażony na neuralgię po półpaścu?
Neuralgia popółpaścowa oraz miejsce jej występowania jest powiązane bezpośrednio z miejscem pojawienia się wykwitów skórnych w przebiegu choroby. Najczęściej zajmuje ona nerwy położone po jednej stronie ciała, w dolnej części pleców (choć oczywiście ból może wystąpić również w innych obszarach). Pacjenci opisują ból po półpaścu jako silny, przeszywający, piekący i parzący, a czasem kłujący i pulsujący. Może on utrzymywać się stale lub pojawiać się w odpowiedzi na konkretny bodziec – w tym stres, zimno, dotyk i inne czynniki.
Na wystąpienie powikłania w postaci neuralgii popółpaścowej najbardziej narażone są osoby cierpiące w przeszłości na choroby układu nerwowego (w tym na inne neuralgie), a także pacjenci ciężko przechodzący półpasiec, z niedoborami odporności i w podeszłym wieku. Dodatkowo zwiększone ryzyko wystąpienia neuralgii odnotowuje się u kobiet oraz u osób chorujących na cukrzycę i inne choroby metaboliczne.
Powikłanie utrzymuje się najczęściej do 3 miesięcy, choć u niektórych pacjentów może trwać nawet do końca życia.
Neuralgia popółpaścowa – leczenie
Z uwagi na nerwowe pochodzenie bólu, tradycyjne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (w tym ibuprofen czy paracetamol) nie przynoszą ulgi pacjentom. W ramach farmakoterapii stosuje się leki przeciwpadaczkowe i przeciwdrgawkowe (w tym pregabalinę i gabapentynę), a także plastry z lidokainą (w stężeniu 5% – dostępnym na receptę), działające znieczulająco. U chorych niereagujących na leczenie preparatami przeciwdrgawkowymi wdraża się trójcykliczne leki przeciwdepresyjne.
W terapii neuralgii popółpaścowej lekami drugiego rzutu są opioidy, a miejscowo – plastry z kapsaicyną.
Neuralgia popółpaścowa – domowe sposoby
Niestety, domowe sposoby na neuralgię popółpaścową w większości przypadków są nieskuteczne, a czasem nawet okazują się niebezpieczne. Wśród takich metod wyróżnia się suplementację witamin (zwłaszcza witamin z grupy B), gorące okłady na bolące miejsca oraz nacieranie skóry naparami z ziół. Oczywiście można spróbować w ten sposób wspomóc terapię, jednak przed zastosowaniem któregokolwiek z domowych sposobów należy bezwzględnie zasięgnąć porady lekarza, by nie pogorszyć swojego stanu.
W jaki sposób można dodatkowo łagodzić ból związany z neuralgią popółpaścową? Fizjoterapia jest jednym z elementów wspierających farmakoterapię, przynoszącym niektórym pacjentom ulgę w bólu oraz wydłużającym okresy, gdy ból ten się nie pojawia. Nie warto jednak stosować ćwiczeń czy masaży na własną rękę, ponieważ może się to skończyć pogłębieniem dolegliwości. Zabiegi musi oczywiście wykonywać specjalista – najlepiej taki, który ma doświadczenie w pracy z pacjentami cierpiącymi na różnego rodzaju bóle pochodzenia nerwowego.