Znaczenie emolientów w leczeniu wyprysku kontaktowego
Wyprysk kontaktowy jest najczęstszą formą wyprysku. Może być on wywołany zarówno czynnikami niealergicznymi (drażniącymi), jak i alergicznymi, z którymi dana osoba styka się w życiu codziennym lub w pracy zawodowej.
1. Wyprysk niealergiczny
Wyprysk niealergiczny wywołany jest najczęściej przez różnego rodzaju środki czyszczące czy piorące. W przypadku przewlekłego kontaktu skóry z drażniącą substancją dochodzi do jej zgrubienia i szorstkości, zaczyna ona pękać oraz łuszczyć się. Uszkodzenie skóry w tym przypadku związane jest ze zniszczeniem naturalnej bariery ochronnej naskórka, jaką stanowią lipidy oraz niskie pH skóry. Objawy wyprysku niealergicznego obejmują jedynie miejsce bezpośredniego kontaktu z substancją drażniącą i ustępują zazwyczaj po zaprzestaniu jej działania, choć zmienione obszary skóry zwykle wymagają stosowania specjalnych środków pielęgnacyjnych i leczniczych, aby skóra odzyskała swój naturalny wygląd.
2. Wyprysk alergiczny
Wyprysk alergiczny cechuje się powierzchownymi zmianami zapalnymi w skórze, powstającymi w wyniku kontaktu z alergenem, z którym pacjent zetknął się w przeszłości i ma on związek z nadmierną aktywacją układu immunologicznego związaną z produkcją IgE. Wyróżnia się dwie jego odmiany: wyprysk ostry oraz wyprysk przewlekły.
3. Wyprysk kontaktowy alergiczny
Wyprysk kontaktowy alergiczny jest najczęściej powodowany przez chrom, nikiel, kobalt, składniki gumy, epoksyd. Zmiany skórne w wyprysku alergicznym mogą przekraczać miejsce kontaktu z alergenem oraz nawet się nasilić po usunięciu alergenu. Wyprysk alergiczny skóry leczy się miejscowo kremami z kortykosteroidami, które działają przeciwzapalnie, oraz ogólnie za pomocą leków antyhistaminowych. Zmieniona skóra wymaga też odpowiedniej pielęgnacji.
4. Leczenie wyprysku kontaktowego
Niezależnie od przyczyny wystąpienia wyprysku kontaktowego jest to zawsze bardzo dokuczliwa i nieprzyjemna dolegliwość. Dlatego niezmiernie ważne w jej leczeniu jest stosowanie preparatów, które zadbają o odpowiednie nawilżenie i natłuszczenie zmienionej skóry oraz zapobiegną ewentualnemu nawrotowi czy powiększeniu się zmian. W tym celu powinny być stosowane preparaty zmiękczające skórę, czyli emolienty.
5. Stosowanie emolientów w wyprysku kontaktowym
Emolienty są to preparaty (maści, balsamy, kremy, emulsje, płyny do kąpieli itp.), które dzięki swojemu unikalnemu składowi zapewniają odpowiednie nawilżenie skóry oraz jej natłuszczenie. Natłuszczają one skórę, tworząc na jej powierzchni warstwę "olejku", która blokuje przezskórną utratę wody. Ponieważ wnikają one głęboko w skórę, blokują kanały, którymi normalnie woda jest wydzielana na zewnątrz, zapewniając tym samym lepsze jej nawilżenie. Dodatkowo działają jak „smary”, sprawiając, że skóra staje się gładka, przyjemna w dotyku oraz mniej wrażliwa na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych.
Stosowanie emolientów w przypadku wyprysku kontaktowego bardzo często okazuje się wystarczającą metodą leczniczą tego schorzenia. Skóra osób chorujących na wyprysk kontaktowy ma tendencję do przesuszania się. W momencie, kiedy skóra jest sucha, znacznie łatwiej dochodzi do powstania stanu zapalnego, a więc łatwiej tworzą się zmiany charakterystyczne dla wyprysku kontaktowego. Stosowanie środków zmiękczających, jakimi są emolienty, chroni skórę przed wysuszeniem, a tym samym przed działaniem czynników drażniących i powstawaniem wyprysku kontaktowego. Jeżeli jednak już pojawiają się zmiany na skórze typowe dla tej choroby, stosowanie emolientów zapobiegnie swędzeniu zmiany oraz jej powiększaniu.
Osoby cierpiące na wyprysk kontaktowy powinny codziennie pielęgnować skórę, stosując emolienty, dzięki czemu będzie ona prawidłowo nawilżona i natłuszczona.
Emolienty nie pozwolą skórze na przesuszenie, dzięki czemu pozostanie ona gładka i miękka. Preparat powinien być nakładany na skórę min. 2 razy dziennie, rano i wieczorem, powinno się też stosować emolienty w postaci żeli pod prysznic czy płynów do kąpieli dla lepszego efektu kuracji.
Dodatkową rolą emolientów w leczeniu wyprysku kontaktowego jest zmniejszenie miejscowego zużycia kortykosteroidów. Zastosowanie preparatu zmiękczającego skórę na około 10 minut przed użyciem miejscowego kortykosterydu pozwala na wykorzystanie mniejszej jego ilości, a tym samym ogranicza działania niepożądane miejscowej sterydoterapii.
Dodatkowo należy pamiętać, że regularne stosowanie emolientów u osoby, u której raz wystąpiły zmiany o charakterze wyprysku kontaktowego zapobiega jego nawrotowi.
6. Wybór odpowiedniego preparatu do pielęgnacji wyprysku kontaktowego
Wybranie odpowiedniego dla skóry preparatu często odbywa się metodą prób i błędów, aż do momentu znalezienia preparatu odpowiadającego danej osobie w stu procentach. Warto jest spróbować produktów, które działają silnie nawilżająco i natłuszczająco, a dzięki unikalnym, naturalnym składnikom odbudowują prawidłowy płaszcz hydrolipidowy skóry.
Warte polecenia są preparaty zawierające ceramidy, fitosfingozynę, dimetikon lub kwas hialuronowy. Ceramidy są naturalnym składnikiem ludzkiej bariery naskórkowej i aktywnie uczestniczą w zatrzymywaniu wody w naskórku. Fitosfingozyna wpływa na prawidłową syntezę ceramidów, przez co wzmacnia barierę skórną, chroniąc jednocześnie przed promieniowaniem UV. Dimetikon jest substancją pozostawiającą na skórze film ochronny, dzięki czemu skóra jest odpowiednio nawilżona i gładka. Kwas hialuronowy również odpowiada za prawidłowe nawilżenie skóry, wiąże on cząsteczki wody i trwale utrzymuje w naskórku.
Jak widać, stosowanie emolientów w leczeniu wyprysku kontaktowego daje ogromne korzyści zarówno w jego lekkich, jak i ciężkich postaciach. W tych pierwszych często okazuje się wystarczającą formą terapii, a w tych drugich pozwala na zminimalizowanie dawek stosowanych kortykosteroidów oraz zapobiega nawrotom.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.