FIV, czyli koci AIDS – objawy, zarażenie, leczenie, zapobieganie
FIV to kocia odmiana wirusa HIV. Zwierzęta z AIDS cierpią na znaczące obniżenie odporności, które może zagrażać ich zdrowiu i życiu. Wykrycie wirusa u kota nie jest jednak wyrokiem.
1. Zarażenie FIV
FIV, a dokładniej nabyty niedobór immunologiczny, naraża koty na częste infekcje wyniszczające organizm. Wirusem zwierzę zaraża się od innych kotów. Podobnie jak HIV u ludzi, FIV przenoszony jest przez ślinę, krew, mocz, mleko i nasienie. FIV częściej łapią samce – walcząc o samicę i terytorium, mieszają płyny ustrojowe z innymi zwierzętami, również zakażonymi.
Nie ma możliwości, by człowiek zaraził się FIV od pupila. Zakażenie przechodzi tylko z kota na kota, powodując, że zwierzę staje się nosicielem lub zaczyna chorować.
2. Nawracające infekcje
Częste, nawracające infekcje, objawy grypopodobne i ciągła apatia są wskazaniem do wykonania badań w kierunku obecności wirusa FIV u pupila. FIV wykrywa się w prostym badaniu krwi, którego wynik otrzymujemy po kilku minutach.
Kot zarażony FIV przechodzi przez pięć etapów choroby. Po około 2 tygodniach od kontaktu z chorym zwierzęciem, pupil może cierpieć z powodu podwyższonej temperatury, biegunek, wymiotów i powiększonych węzłów chłonnych. Bardziej odporne zwierzęta mogą przejść ją bezobjawowo, płynnie przechodząc do fazy drugiej, w której wszelkie dolegliwości mijają.
Etap trzeci zakażenia kocim AIDS to powrót powiększonych węzłów chłonnych i pogorszenie samopoczucia. W czwartej fazie wirus FIV atakuje dziąsła kota, drogi oddechowe i skórę. Zwierzę chudnie i traci apetyt.
Faza piąta FIV to ostatni etap choroby. Niestety, jej ostry przebieg często oznacza śmierć zwierzęcia. Nerki, wątroba i serce odmawiają posłuszeństwa, następuje ogólne wyniszczenie organizmu przez wirus FIV, co prowadzi do naturalnej śmierci kota lub zmusza właścicieli do podjęcia decyzji o uśpieniu.
3. Leczenie FIV
Kot zarażony FIV nie może zostać wyleczony, jednak odpowiednia dieta, profilaktyczne szczepienia i komfort życia mogą znacząco zahamować rozwój choroby i zapewnić zwierzęciu długie, szczęśliwe życie.
Suplementy diety bogate w tran, lizynę, betaglukan, witaminy, srebro koloidalne powstrzymają rozwój choroby. FIV jest natomiast wspomagane przez sterydy, dlatego ograniczajmy ich podawanie.
Częste odrobaczanie, zachowanie czystości w kuwecie i zadbanie o komfort psychiczny kota również zredukują zgubny wpływ wirusa FIV na organizm.
4. Zapobieganie infekcjom u zwierząt
Zapobieganie FIV jest możliwe, chociaż nie istnieje skuteczna szczepionka przeciwko wirusowi. Kontrolne badania krwi, szczepienie kota przeciwko grypie, wirusowemu zapaleniu wątroby i chorobom wenerycznym może spowodować, że wirus nigdy się nie uaktywni.
Kot, który nie ma kontaktu z innymi zwierzętami ma minimalne szanse na zakażenie FIV. Jeśli decydujemy się przygarnąć kolejnego zwierzaka, wykonajmy testy krwi, a chore zwierzęta wysterylizujmy. Wirus FIV może być również przenoszony przez matkę na młode.
Pamiętajmy o higienie zwierzęcia. Wirus FIV ginie w kilka sekund w temperaturze 60 stopni. Odkażajmy kuwetę i posłanie pupila chlorem lub alkoholem, a zminimalizujemy ryzyko choroby nawet po kontakcie kota z innym, zakażonym FIV.
Zobacz też
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.