Geny wpływające na nasze umiejętności komunikacyjne są związane z genami odpowiedzialnymi za zaburzenia psychiczne
Dzięki badaniu tysięcy osób międzynarodowy zespół kierowany przez badaczy z Instytutu Psycholingwistyki Maksa Plancka, Uniwersytetu w Bristolu, Broad Institute oraz konsorcjum iPSYCH przedstawili nowe dane na temat związku między genami, które mają związek z ryzykiem autyzmu i schizofrenii oraz genami, które wpływają na naszą zdolność do komunikowania się w trakcie rozwoju.
Naukowcy badali genetyczne nakładanie się cech pomiędzy ryzykiem wystąpienia tych zaburzeń psychiatrycznych i środkami społecznej kompetencji komunikacyjnej – umiejętności skutecznego społecznego angażowania się w komunikację z innymi ludźmi - w okresie od środkowego dzieciństwa do wieku dojrzewania.
Wykazały one, że geny wpływające na problemy z komunikacją społeczną w okresie dzieciństwa pokrywają się z genami ryzyka autyzmu, ale związek ten zanika w okresie dojrzewania.
W przeciwieństwie do tego, geny wpływające na ryzyko schizofrenii były najsilniej powiązane z genami wpływającymi na kompetencje społeczne w późniejszym okresie dojrzewania, zgodnie z naturalną historią choroby. Odkrycia zostały opublikowane w "Molecular Psychiatry" w dniu 3 stycznia 2017 r.
"Wyniki badań sugerują, że ryzyko zachorowania na te kontrastujące zaburzenia psychiczne jest silnie związane z różnymi zestawami genów, z których oba mają wpływ na umiejętności komunikacji społecznej, ale które wywierają maksymalny wpływ w różnych okresach rozwoju" - wyjaśnia Beate St Pourcain, starszy badacz na MPI i główny autor badania.
Osoby z autyzmem i schizofrenią mają problemy z interakcjami i komunikowaniem się z innymi ludźmi, bo nie potrafią łatwo inicjować interakcji społecznych lub dać odpowiednich reakcje w zamian.
Z drugiej strony, zaburzenia autystyczne i schizofrenia rozwijają się w różny sposób. Pierwsze oznaki ASD występują zwykle w okresie niemowlęcym lub we wczesnym dzieciństwie, natomiast objawy schizofrenii zazwyczaj nie pojawiają się aż do wczesnej dorosłości.
Osoby z autyzmem mają poważne trudności z zaangażowaniem społecznym i zrozumieniem sygnałów społecznych. W przeciwieństwie do tego schizofrenię charakteryzują halucynacje, urojenia i poważnie zakłócone procesy myślowe.
Jednak ostatnie badania wykazały, że wiele z tych cech i doświadczeń można znaleźć, w łagodnym formach u typowo rozwijających się dzieci i dorosłych. Innymi słowy, istnieje bazowa ciągłość pomiędzy prawidłowym i nieprawidłowym zachowaniem.
Najnowsze osiągnięcia w analizie całego genomu pomogły nakreślić dokładniejszy obraz architektury genetycznej leżącej u podstaw tych zaburzeń psychicznych i związanych z nimi objawów u osób zdrowych. Znaczna część ryzyka choroby, ale również różnic w łagodnych objawach, wynika z niewielkich związków między efektami wielu tysięcy różnic genetycznych w całym genomie, znanymi jako efekty wielogenowe.
Dla komunikacyjnych zachowań społecznych te czynniki genetyczne nie są stałe, lecz zmieniają się w czasie dzieciństwa i dojrzewania. Jest tak, ponieważ geny wywierają wpływ zgodny z ich programowaniem biologicznym.
"Rozwojowo wrażliwa analiza relacji między cechami genetycznymi i zaburzeniami może przyczynić się do rozwikłania pozornego nachodzenia na siebie cech zachowania w różnych stanach psychicznych" - skomentowała St Pourcain.
George Davey Smith, profesor epidemiologii klinicznej na Uniwersytecie w Bristolu i główny autor badania, powiedział, że powstanie związku pomiędzy czynnikami genetycznymi dla różnych zaburzeń psychicznych i różnic w komunikacji społecznej zależnych od konkretnego wieku, gdy te schorzenia się ujawniają, otwiera możliwości odkrycia konkretnych przyczyn tych schorzeń.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.