IgE całkowite - charakterystyka, wskazania, przebieg badania
Badanie IgE całkowite to jedno z głównych badań wykonywanych w rozpoznaniu alergii. Testy alergiczne mają na celu wykrycie substancji, które są uczulające dla konkretnego pacjenta. Mogą mieć one różną postać. Najczęściej wykonuje się testy skórne (tzw. testy punktowe). Innym rodzajem testów są testy śródskórne bądź testy prowokacyjne. Testy alergiczne można wykonać na własne życzenie w prywatnym laboratorium. Niemniej jednak, badanie powinno być poprzedzone wizytą u alergologa. IgE całkowite oznacza się, badając krew.
1. IgE całkowite - charakterystyka
Testy alergiczne polegają na policzeniu we krwi liczby białych krwinek o właściwościach kwasochłonnych (eozynofile). We krwi alergika jest ich więcej niż normalnie, a ich liczba wzrasta proporcjonalnie do stopnia alergii. Innym sposobem wykrycia alergii jest badanie stężenia białka, które u osób z alergią jest wyższe niż u ludzi zdrowych. Takim białkiem jest immunoglobulina klasy E (IgE całkowite). Wartość podwyższona względem normy występuje u około 60% dzieci z alergią (najwyższe wyniki notuje się u dzieci z atopowym zapaleniem skóry). Mierząc stężenie IgE całkowitego (skierowane przeciwko określonemu alergenowi), dokonuje się oceny nasilenia uczulenia na dany alergen. Ma to zasadnicze znaczenie, gdy lekarz rozważa zastosowanie immunoterapii swoistej (odczulania). Innym wskazaniem do przeprowadzenia testów alergicznych jest ocena nasilenia alergii.
IgE całkowite to badanie krwi potwierdzające istnienie przeciwciał alergicznych we krwi. Ważną rolę spełnia ono przy diagnozowaniu alergii wziewnych. Wskazuje ono na to, czy pacjent buduje przeciwciała w klasie IgE. Zdarzają się bowiem sytuacje, kiedy objawy chorobowe mogą być mediowane nie przez immunoglobuliny klasy IgE, a IgG. Wtedy odczulanie pacjenta nie przynosi oczekiwanych rezultatów.
2. IgE całkowite - wskazania
Wskazania do wykonania badania IgE całkowitego to:
- alergie pokarmowe i wziewne;
- zaburzenia układu odpornościowego;
- choroby wątroby i śledziony;
- podejrzenie chorób autoimmunologicznych;
- przewlekłe stany zapalne.
Zobacz także:
3. IgE całkowite - przebieg badania
Immunoglobuliny to tak zwane reaginy odgrywające rolę w procesach anafilaksji oraz uczulenia. IgE bierze udział w reakcji nadwrażliwości typu I. Swoista immunoglobulina E jest wytwarzana pod wpływem kontaktu z niewielkim stężeniem antygenu (alergenu środowiskowego). Uczulone przeciwciała łączą się z komórkami tucznymi (mastocytami) i przy powtórnym kontakcie z antygenem (alergenem) powodują degranulację mastocytów, czyli wyrzucenie poza komórkę mediatorów reakcji alergicznej i substancji wywołujących zapalenie.Ich oznaczenie jest szczególnie przydatne, gdy z rożnych przyczyn nie można wykonać testów skórnych.
Badanie wykonuje się wykorzystując czułe, radio- lub immunoenzymatyczne techniki wykrywania przeciwciał. Pomiar stężenia swoistego IgE całkowitego w surowicy nie przewyższa wiarygodnością wyników prób skórnych i jest droższy, dlatego nie jest rutynowo stosowany do wykrywania alergii. Ponadto samo wykrycie uczulonej IgE nie przesądza o wystąpieniu klinicznych objawów alergii. Z kolei nieobecność swoistych IgE w surowicy mimo objawów alergii nie świadczy o jej braku w organizmie, ponieważ wszystkie cząsteczki swoistej IgE mogą np. być związane z komórkami tucznymi albo połączone z przeciwciałami anty-IgE w kompleksy immunologiczne.
Tak więc to badanie przeciwciał powinno być wykonywane tylko w przypadku specjalnych wskazań, takich jak:
- brak możliwości wykonania testów skórnych z różnych przyczyn;
- niezgodność wyniku testów skórnych z wywiadem;
- zmniejszona reaktywność skórna (u noworodków i osób starszych);
- brak skuteczności immunoterapii swoistej (weryfikacja diagnozy);
szczególne alergeny (np. lateks).
Stwierdzenie alergii u chorych na astmę, na podstawie testów śródskórnych lub oznaczenia stężenia swoistego IgE w surowicy, może mieć duże znaczenie w terapii, ponieważ pomaga zidentyfikować czynniki odpowiedzialne za wystąpienie objawów astmy u chorych. Ograniczenie narażenia chorego na te czynniki może znacząco wpłynąć na przebieg i częstość występowania zaostrzeń choroby.
U osób ze skłonnością do występowania choroby atopowej zwykle następuje wcześniejszy wzrost stężenia IgE w surowicy, które następnie utrzymuje się na podwyższonym poziomie. U osób z alergią swoiste IgE występują w zwiększonej ilości również na powierzchni komórek tucznych w skórze.
U niektórych chorych z astmą oskrzelową wykrywa się podwyższone stężenie IgE całkowitego w surowicy. Jest to uwarunkowane genetycznie. Na podstawie licznych badań ustalono, że skłonność do wytwarzania w zwiększonych ilościach przeciwciał IgE dziedziczy się razem z nadreaktywnością dróg oddechowych, a gen (lub geny) odpowiedzialny za nadreaktywność oskrzeli znajduje się blisko miejsca odpowiedzialnego za regulację stężenia IgE w osoczu na chromosomie 5q.
Podwyższenie stężenia specyficznego IgE (np. przeciwko białkom mleka krowiego) świadczy o możliwości reakcji alergicznej typu natychmiastowego na dany antygen. Podwyższenie poziomu IgE specyficznego świadczy jedynie o istniejącym, potencjalnym uczuleniu organizmu na dany alergen. Badanie powinno być potwierdzone próbą eliminacji i prowokacji z obserwacją objawów klinicznych. Wiarygodność diagnostyczna oznaczenia IgE nie jest istotnie wyższa od wiarygodności testów skórnych.
IgE całkowite - norma: do 0,0003 g/l.
Interpretacja wyników IgE całkowitego specyficznych nie jest prosta i powinna być dokonywana przez lekarza. Na podstawie samego wyniku IgE całkowitego specyficznego nie można ani w pełni potwierdzić, ani w pełni wykluczyć podłoża alergicznego.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.