Trwa ładowanie...

Jak poradzić sobie ze starczowzrocznością?

Avatar placeholder
Anna Chmielewska 15.11.2017 10:33
starczowzroczność
starczowzroczność (123rf)

Określenie "starczowzroczność" może sugerować, że przypadłość dotyka osoby w podeszłym wieku. Tymczasem, na skutek długiego korzystania z komputera i trybu życia, dolegliwości zgłaszają coraz młodsi. Najczęściej jednak starczowzroczność jest efektem toczącego się procesu starzenia całego organizmu, w tym również oczu.

1. Czym jest starczowzroczność?

Starczowzroczność jest schorzeniem, w przebiegu którego ostre widzenie z bliskiej odległości jest zaburzone. Wynika to ze stopniowej utraty elastyczności soczewki. Głównym czynnikiem odpowiadającym za pogorszenie widzenia jest wiek. Większość ludzi około 40. roku życia nieostro widzi przedmioty znajdujące się blisko. Dolegliwości niektórych osób są przy tym silniej zauważalne.

Zagrożenie wystąpienia starczowzroczności jest większe w przypadku chorujących na anemię, cukrzycę, dalekowzroczność czy chorobę sercowo-naczyniową. Również przyjmowanie niektórych leków może zwiększyć ryzyko wystąpienia dolegliwości.

2. Objawy starczowzroczności

Podstawowym symptomem jest słabnąca ostrość widzenia z bliska, szczególnie w przypadku czytania. Osoba dotknięta starczowzrocznością coraz trudniej odczytuje małą czcionkę, a po dłuższym wykonywaniu jakiejś czynności w bliskiej odległości często boli ją głowa. Ponadto, podczas czytania tekst coraz bardziej oddala od oczu, co ma służyć dostosowaniu ostrości widzenia.

3. Sposoby radzenia sobie ze starczowzrocznością

Wada wzroku do dali i bliży powinna zostać zdiagnozowana oraz poddana korekcie. W przeciwnym wypadku jakość widzenia będzie się stopniowo pogarszać. Może też nastąpić niewydolność wzrokowa. Oczy w takiej sytuacji podejmą duży wysiłek i wzrośnie prawdopodobieństwo pojawiania się bólów głowy.

W przypadku wystąpienia objawów starczowzroczności należy zgłosić się do lekarza, najlepiej okulisty. Warto również podkreślić, że badanie wzroku powinno obligatoryjnie dotyczyć osób, u których nie pojawiły się żadne objawy, a które skończyły 40. rok życia.

Niestety, starczowzroczności nie można wyleczyć. Niemniej, przy tym schorzeniu można zastosować różnego rodzaju korekty. Do wyboru mamy trzy sposoby: noszenie okularów, soczewek kontaktowych bądź poddanie się operacji.

Niektóre osoby kupują okulary do czytania bez recepty, jednak nie jest to dobry pomysł. Takie produkty nie zapewniają odpowiedniej korekcji, która jest dla każdego indywidualna i często różni się mocą w oku prawym i lewym.

Dodatkowo każda osoba ma inny rozstaw źrenic, który jest mierzony przed wykonaniem okularów na receptę. Dostępne w sklepach gotowe okulary są uniwersalne, a co za tym idzie – niedopasowane indywidualnie, więc nie spełniają swojej funkcji w sposób prawidłowy.

Dla bezpieczeństwa własnego wzroku należy zdecydować się na zakup okularów na receptę. Ich moc będzie prawdopodobnie dobierana jeszcze kilkukrotnie na skutek pogłębiania się wady wraz z wiekiem. Niemal całkowita utrata elastyczności soczewki oka następuje około 65. roku życia.

4. Zapobieganie zbyt szybkiemu postępowi starczowzroczności

Starczowzroczności tak naprawdę nie można zapobiec. Jednakże warto dołożyć wszelkich starań, aby chronić oczy. W tym celu należy:

  • regularnie badać wzrok,
  • być pod kontrolą lekarską w przypadku przewlekłych schorzeń, zwłaszcza tych mogących powodować pogorszenie widzenia (cukrzyca, nadciśnienie),
  • nosić okulary przeciwsłoneczne,
  • stosować okulary ochronne podczas czynności, które mogą skutkować uszkodzeniem oczu,
  • podczas czytania stosować dobre oświetlenie,
  • przestrzegać właściwej diety bogatej w antyoksydanty, warzywa i owoce, mało przetworzoną żywność,
  • unikać fast foodów, używek (nikotyna, alkohol),
  • wysypiać się;
  • unikać stresujących sytuacji.

Ponadto należy skonsultować z lekarzem okulistą każdą zmianę zauważoną w stanie oka lub widzeniu.

Partnerem artykułu jest Alior Bank

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze