Letrox - skład, wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie, skutki uboczne

Letrox to nazwa handlowa leku zawierającego substancję czynną lewotyroksynę, syntetyczny odpowiednik hormonu tarczycy T4. Jest on stosowany w leczeniu niedoczynności tarczycy, czyli stanu, w którym gruczoł ten nie produkuje wystarczającej ilości hormonów. Lewotyroksyna pomaga uzupełnić ich niedobór i przywrócić odpowiednie funkcjonowanie organizmu. Czy Letrox jest bezpieczny w czasie ciąży?

1. Co to jest Letrox?

Letrox to lek powszechnie stosowany w leczeniu schorzeń związanych z niedoczynnością tarczycy. Substancją czynną preparatu jest lewotyroksyna, czyli syntetyczna forma hormonu T4 produkowanego przez tarczycę.

Po podaniu doustnym składnik ten jest stopniowo uwalniany do krwiobiegu, gdzie zastępuje brakujący hormon tarczycy. Działając w ten sposób Letrox pomaga w regulowaniu metabolizmu i wielu innych funkcji organizmu.

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czym jest ból?"

Letrox stanowi podstawę leczenia niedoczynności tarczycy, czyli stanu, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów. Są one niezwykle istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, wpływając na wiele procesów, takich jak metabolizm, wzrost, praca mózgu czy regulacja temperatury ciała.

Cena Letroxu jest stosunkowo niska, mimo że lek dostępny jest wyłącznie na receptę. 50 tabletek preparatu kosztuje 7-10 złotych, natomiast refundacja może dodatkowo obniżyć cenę o kilka złotych.

2. Skład Letroxu

Jedna tabletka Letroxu zawiera 25, 50, 75, 100, 125 lub 150 mikrogramów lewotyroksyny sodowej. Składniki pomocnicze preparatu to: wapnia wodorofosforan dwuwodny, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia typu A oraz dekstryna. W składzie obecne są również glicerydy, w przypadku Letroxu 50, 100 i 150 długołańcuchowe, natomiast w dawkach 75 oraz 125 - glicerydy częściowe długołańcuchowe.

3. Jakie są wskazania do stosowania Letroxu?

Wskazania do stosowania Letroxu obejmują:

• niedoczynność tarczycy o różnorodnym pochodzeniu,
• leczenie wola o łagodnym charakterze,
• zapobieganie wznowie wola tarczycy,
• terapię supresyjną i zastępczą nowotworów złośliwych tarczycy,
• zapobieganie nawrotom raka tarczycy,
• ocenę czynności tarczycy w testach supresyjnych.

Stosowanie Letroxu jest możliwe wyłącznie pod nadzorem lekarza, który dobiera odpowiednią dawkę i stale monitoruje odpowiedź organizmu na leczenie.

4. Przeciwwskazania do stosowania Letroxu

Letrox nie powinien być stosowany w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek składnik pomocniczy. Pozostałe przeciwwskazania obejmują ostre zapalenia serca, ostry zawał mięśnia sercowego, nieleczoną nadczynność tarczycy lub kory nadnerczy.

5. Dawkowanie Letroxu

Dawkowanie Letroxu zależy od wielu czynników, takich jak wiek pacjenta, stopień niedoczynności tarczycy oraz ogólny stan zdrowia. Dawka jest ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie aktualnych badań krwi (TSH, FT3 i FT4)

Zwykle stosuje się 25-50 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na dobę w początkowym etapie leczenia, następnie w razie potrzeby dawki są stopniowo zwiększane co 4-6 tygodni, aż do osiągnięcia optymalnej odpowiedzi na leczenie. Letrox zażywa się raz dziennie, na czczo, minimum 30 minut przed śniadaniem.

6. Letrox w ciąży

Leczenie hormonami tarczycy, które rozpoczęto przed zajściem w ciążę, powinno być kontynuowane bez przerwy podczas jej trwania. Odpowiednie stężenie hormonów w organizmie jest kluczowe zarówno dla zdrowia kobiety w ciąży, jak i dla właściwego rozwoju dziecka.

Dodatkowo poziomy krążących estrogenów w okresie ciąży mogą zwiększać zapotrzebowanie organizmu na lewotyroksynę. Z tego powodu istotne jest monitorowanie funkcji tarczycy u kobiet ciężarnych oraz po porodzie, aby w razie potrzeby dostosować dawkę leku.

7. Jakie są możliwe skutki uboczne stosowania Letroxu?

Stosowanie Letroxu może wiązać się z pewnymi skutkami ubocznymi, choć wiele z nich ma charakter łagodny i przemijający. Możliwe dolegliwości po zastosowaniu leku to:

• reakcja alergiczna (wysypka, świąd, obrzęk naczynioruchowy i trudności w oddychaniu,
• nadmierne stężenie hormonów tarczycy wywołujące objawy nadczynności tarczycy, takie jak nerwowość, problemy z sercem, drżenie rąk czy zaburzenia snu,
• bóle głowy,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka, zaparcia),
• zaburzenia rytmu serca,
• nerwowość,
• nadmierna pobudliwość,
• zaburzenia emocjonalne,
• uderzenia gorąca,
• zaburzenia miesiączkowania.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych skutków ubocznych lub innych niepożądanych objawów ważne jest zgłoszenie się do lekarza. Specjalista oceni sytuację i podejmie działania w celu zminimalizowania odczuwanych dolegliwości. Nie zaleca się zmieniania dawki leku bez konsultacji medycznej.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.