Depresja kliniczna – przyczyny, objawy, leczenie

Depresja kliniczna stanowi bardzo poważny problem zdrowotny. Na jej obraz składa się wiele objawów, które przenikają niemal wszystkie aspekty życia. Choroba może rujnować relacje, prowadzić do odosobnienia, pogłębiać problemy osobiste, zwiększać skłonność do ryzykownych zachowań. Jakie są różnice między depresją kliniczną a smutkiem czy chwilowym przygnębieniem? Czy depresja kliniczna może też wpływać na zdrowie fizyczne?

1. Co to jest depresja kliniczna?

Depresja kliniczna to stan, który charakteryzuje się obniżonym nastrojem, daleko wykraczającym poza zwykły spadek samopoczucia. Podstawowym objawem jest obezwładniające, dominujące uczucie przygnębienia oraz zniechęcenia. Stan ten zaburza funkcjonowanie pacjenta na wielu płaszczyznach. Wpływa nie tylko na nastrój, ale także na zdrowie fizyczne. Może utrudniać wykonywanie nawet najbardziej podstawowych czynności i ograniczać funkcjonowanie społeczne.

Depresja kliniczna dotyka zarówno ludzi bardzo młodych, jak i osoby w starszym wieku. Występuje u kobiet i mężczyzn.

Zobacz film: "Gwiazdy, które przyznały się do depresji"

Czy depresja kliniczna może prowadzić do myśli samobójczych?

Choroba niesie za sobą groźne skutki, a niekiedy może być stanem zagrożenia życia. W skrajnych przypadkach może powodować myśli i próby samobójcze. Dlatego też nie powinna być lekceważona. Wymaga odpowiedniego leczenia, czasem w szpitalu.

2. Jakie są przyczyny depresji klinicznej?

Dotychczas nie określono jednoznacznie przyczyn rozwoju choroby. Wiadomo jednak, że na rozwój depresji klinicznej mogą mieć wpływ:

• uwarunkowania genetyczne,
• fizyczny stan organizmu,
• aktualne i przeszłe stresujące wydarzenia życiowe.

Czy istnieją czynniki ryzyka zwiększające podatność na depresję kliniczną? Uważa się, że na ryzyko zachorowania mogą wpływać m.in.:

• zaburzenia w produkcji neuroprzekaźników,
• problemy psychiczne,
• problemy ze zdrowiem fizycznym, długotrwała choroba,
• zaburzenia snu, zła dieta, brak aktywności fizycznej,
• historia depresji w rodzinie,
• nadużywanie substancji psychoaktywnych,
• wysoki poziom stresu,
• traumatyczne wydarzenia, doświadczenia z dzieciństwa,
• przyjmowanie niektórych leków.

3. Jakie są objawy depresji klinicznej?

Depresja kliniczna przebiega w sposób bardzo zróżnicowany. Jej objawy mogą być złożone, mogą także różnić się w zależności od danego przypadku.

Możliwe symptomy choroby to:

• niezdolność do reagowania, głęboki smutek i obniżony nastrój przenikający niemal wszystkie aspekty życia,
• pogorszenie funkcjonowania lub spowolnienie w sferze ruchowej i intelektualnej,
• utrata zainteresowania czynnościami, które dotychczas dawały satysfakcję,
• nasilony niepokój, pesymistyczne wizje przyszłości,
• niska samoocena, poczucie bezradności, beznadziejności, niezasługiwania,
• zaburzenia snu (bezsenność, ale i zbyt dużo snu),
• zahamowanie łaknienia (lub patologiczne objadanie się),
• niski poziom energii, ociężałość, brak sił,
• niewyjaśnione bóle, bóle głowy, problemy trawienne,
• unikanie kontaktów społecznych, drażliwość i nietolerancja wobec innych,
• zmniejszony popęd seksualny,
• myśli samobójcze.

4. Jak diagnozuje się depresję kliniczną?

Z uwagi na złożoność objawów rozpoznanie choroby bywa trudne. Czasem jej symptomy wydają się z pogranicza. Depresja kliniczna może bowiem niekiedy manifestować się jak inne schorzenia. Dlatego też jej diagnoza zawsze powinna być poprzedzona odpowiednimi badaniami.

Najczęściej wykonuje się badania laboratoryjne oraz przeprowadza się wywiad z pacjentem. Z reguły chorzy przez co najmniej dwa tygodnie niemal codziennie odczuwają przez większość dnia depresyjny nastrój oraz część innych, wymienionych wyżej objawów. Diagnozę może postawić lekarz psychiatra.

5. Jakie są metody leczenia depresji klinicznej?

Czy depresja kliniczna jest uleczalna? Depresja kliniczna jest uleczalna. Jednak ważne jest podjęcie leczenia. Jeśli choroba pozostanie nieleczona i zignorowana, może trwać latami i wpływać negatywnie na wiele obszarów życia.

Obecnie dostępnych jest wiele skutecznych metod i strategii leczenia, które pomagają pokonać chorobę. Podstawową metodą w leczeniu depresji jest stosowanie leków przeciwdepresyjnych. O ich wdrożeniu decyduje lekarz psychiatra, po przeprowadzeniu badań, ocenie stanu psychicznego pacjenta i postawieniu diagnozy.

Czy leki antydepresyjne są skuteczne w leczeniu depresji klinicznej?

Uważa się, nowoczesne leki przeciwdepresyjne są skuteczne i bezpieczne. Pozwalają na uzyskanie poprawy objawowej. Jednak bardzo ważne jest, by stosować je zgodnie ze wskazaniami lekarskimi.

Czasem pacjenci obawiają się działań niepożądanych związanych ze stosowaniem farmakoterapii. Antydepresanty mają bowiem szeroki wpływ na organizm i podobnie, jak każde inne leki, mogą powodować pewne skutki uboczne. To, jakie są skutki uboczne leków antydepresyjnych, zależy od danego leku. Możliwe działania niepożądane opisane są zawsze w dołączonej do opakowania ulotce.

Mimo możliwych skutków ubocznych, korzyści ze stosowania leków antydepresyjnych najczęściej przewyższają możliwe negatywne następstwa stosowania leku.

Czy terapia psychologiczna jest używana w leczeniu depresji klinicznej?

Terapia psychologiczna jest istotnym elementem terapii zaburzeń depresyjnych. Pomaga pacjentowi zrozumieć i zaakceptować siebie, poznać własne motywacje, schematy myślenia i działania.

Często pozwala także nawiązać kontakt z przeszłością, przepracować i zaakceptować minione zdarzenia i straty. Pozwala także zbudować nową wiarę w siebie.

6. Czy leczenie depresji klinicznej wymaga długotrwałego zaangażowania?

Najczęściej leczenie depresji jest długotrwałym procesem i wymaga zaangażowania ze strony pacjenta. Ważne jest nie tylko regularne przyjmowanie leków zgodnie ze wskazaniami lekarza, uczęszczanie na terapię, ale też dbanie o własne ciało, które nierzadko jest wyczerpane chorobą.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.