Rzekomosoczewkowość – przyczyny, objawy i leczenie

Rzekomosoczewkowość, inaczej pseudosoczewkowość albo pseudofakia, nie jest chorobą. Pojęcie oznacza stan oka po wszczepieniu do niego sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej. To element leczenia zaćmy. Jakie są zalecenia po operacji?

1. Co to jest rzekomosoczewkowość?

Rzekomosoczewkowość, inaczej pseudofakia lub pseudosoczewkowość, to pojęcie obejmujące stan po operacji usunięcia zaćmy i wszczepieniu do oka sztucznej soczewki. Nazwa terminu pochodzi od łacińskiego słowa pseudophakia, tłumaczonego jako fałszywa soczewka.

Przyczyny, objawy i lecenie zaćmy

Zobacz film: "Operacja małego cięcia"

Zaćma to jedna z najczęstszych chorób oczu, która skutkuje postępującym zmętnieniem soczewki. Dotyka głównie osoby starsze. Jej istotą jest zmętnienie naturalnej soczewki. Ta przypomina elastyczny, okrągły oraz wypukły z obu stron krążek, który znajduje się w jego wnętrzu.

Soczewka skupia światło na siatkówce i umożliwia akomodację, czyli dostosowanie wzroku do ostrego postrzegania bliży. Ponieważ zaćma utrudnia promieniom świetlnym przedostanie się do siatkówki, skutkuje to pogorszeniem ostrości wzroku. Zmiany spowodowane przez chorobę są nieodwracalne.

Inne objawy zaćmy to:

• widzenie wyblakłych kolorów,
• wrażliwość na odblaski,
• problem z widzeniem w nocy,
• podwójne widzenie w jednym oku,
• częsta potrzeba zmiany korekcji.

Leczenie zaćmy opiera się na usunięciu zmętniałej soczewki i wszczepieniu sztucznej, wewnątrzgałkowej soczewki wykonanej z hydrożelu, silikonu, akrylu lub kolameru, czyli mieszanki kolagenu i hydrożelu. Są to soczewki jednoogniskowe, które zawierają jedną moc sferyczną (mogą korygować krótkowzroczność lub dalekowzroczność.

Są refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia), soczewki wieloogniskowe (działają jak okulary progresywne, ponieważ zawierają kilka mocy sferycznych, dzięki czemu korygują krótkowzroczność oraz dalekowzroczność jednocześnie), soczewki toryczne (niwelują nierówność rogówki, są przeznaczone dla osób z astygmatyzmem) oraz soczewki akomodacyjne (potrafią imitować naturalny mechanizm akomodacji oka).

Z reguły przeprowadzana jest pseudofakia oka prawego lub lewego, lecz w przypadku znacznego postępu choroby może zdarzyć się pseudofakia oczu obu naraz. Operacja na zaćmę nie jest skomplikowanym zabiegiem i zazwyczaj trwa nie dłużej niż pół godziny. Odbywa się pod znieczuleniem miejscowym przy użyciu lasera femtosekundowego.

Operacja zaćmy jest zaliczana do tak zwanych operacji jednego dnia. Oznacza to, że pacjentowi podaje się jedynie znieczulenie miejscowe bez wprowadzania go pod narkozę. Dzięki temu wypisywany jest on do domu zaledwie 1-2 godziny po usunięciu katarakty.

2. Rzekomosoczewkowość – zalecenia po operacji

Aby uniknąć powikłań, niezależnie od tego, czy została przeprowadzona pseudosoczewkowość oka prawego czy pseudosoczewkowość oka lewego, po operacji należy przestrzegać zaleceń lekarza. To wspomaga proces leczenia, zapewnia oku optymalne nawilżenie, a i minimalizuje ryzyko rozwoju stanów zapalnych.

Największe znaczenie mają pierwsze godziny. Właśnie wtedy oko jest bardzo wrażliwe na ruch, nagłe skoki ciśnienia czy kontakt z ciałami obcymi. Bardzo ważne jest:

• unikanie wysiłku fizycznego (przez 2 tygodnie po operacji),
• niepodnoszenie ciężkich przedmiotów,
• unikanie schylania się,
• spanie po stronie oka, które nie było operowane. W przypadku zabiegu, któremu zostały poddane obydwie gałki oczne, wskazaną pozycją jest leżenie na plecach,
• unikanie wysiłku. Kiedy po operacji zaćmy można się schylać, robić zakupy? Czynności tych warto unikać przez okres pełnej rekonwalescencji, który trwa od 4 do 6 tygodni. Po tym czasie sytuacja powinna się ustabilizować i wrócić do normy,
• korzystanie z kropli, które zostały przypisane przez lekarza. Bezpośrednio po zabiegu należy zdjąć opatrunek, zaaplikować do oka jedną kroplę leku, a następnie ponownie założyć czysty opatrunek,
• zabezpieczanie oka przed dostaniem się wody, szamponu czy mydła podczas kąpieli,
• unikanie tarcia oka,
• unikanie przebywania w miejscach o dużym zapyleniu, środowiskami zakaźnymi.

Warto pamiętać, że możliwe skutki uboczne pseudofakii to:

• niewyraźne widzenie,
• ból i łzawienie oka,
• zmętnienie torebki tylnej soczewki operowanego oka,
• niedostateczna lub zbyt silna korekcja wzroku,
• nieodpowiednie umieszczenie soczewki wewnątrzgałkowej,
• poruszająca się w torebce soczewka uniemożliwiająca wyraźne widzenie,
• zespół Irvine’a-Gassa, czyli pooperacyjny torbielowaty obrzęk siatkówki.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.