Dyspareunia
Dyspareunia jest to zaburzenie funkcji seksualnych, które objawia się bólem w trakcie kontaktu seksualnego. Ta dolegliwość może mieć zarówno podłoże organiczne, jak i psychologiczne – co znaczy, że może wynikać z nieprawidłowości w budowie, infekcji i chorób, a także np. lęku przed seksem. Dotyczy najczęściej kobiet, choć zdarza się także u mężczyzn. Czasami może mieć podłoże psychologiczne. W celu zastosowania odpowiedniego leczenia należy udać się do ginekologa. Do momentu wyleczenia najczęściej zalecana jest wstrzemięźliwość seksualna.
1. Przyczyny dyspareunii
Wśród przyczyn dyspareunii można wymienić:
- stany zapalne w obrębie narządów płciowych,
- infekcje dotykające narządów płciowych (takie jak chlamydioza, drożdżyca, rzęsistkowica, opryszczka narządów płciowych– mogą dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet),
- choroby i nieprawidłowości anatomiczne (stulejka u mężczyzn, endometrioza u kobiet),
- uczulenia (np. na środki higieny intymnej, mydło, proszek do prania, prezerwatywę),
- suchość pochwy (pojawia się po menopauzie i z innych przyczyn, takich jak np. stosowanie leków hormonalnych czy podczas karmienia piersią),
- powikłania po zabiegach operacyjnych w obrębie dróg rodnych (np. zrosty pooperacyjne),
- poród (np. po cięciu cesarskim),
- czynniki psychologiczne (np. niemiłe wspomnienia z prób współżycia podczas infekcji, brak doświadczenia seksualnego, strach przed niechcianą ciążą, ale także przeżycia traumatyczne, takie jak molestowanie seksualne w przeszłości).
Pochwica to choroba, która uniemożliwia stosunek seksualny, gdyż powoduje ona silne napięcie mięśni w momencie próby wprowadzenia członka (ale także palca lub tamponu) do pochwy. Wywołuje to silny ból u kobiety. Ta choroba ma podłoże psychologiczne i pojawia się w wyniku lęków związanych ze współżyciem lub traumatycznych wspomnień związanych z molestowaniem seksualnym.
Jeżeli ból podczas stosunku pojawia się z powodu niedostatecznego nawilżenia spowodowanego brakiem podniecenia u kobiety, nie jest to dyspareunia. Taka dolegliwość wynika z niedostatecznie rozbudowanej gry wstępnej, braku uczucia w stosunku do partnera, przemęczenia lub nadmiernego napięcia psychicznego.
2. Leczenie dyspareunii
Dyspareunia w większości przypadków jest uleczalna – wychwytuje się jej przyczyny i dąży do ich usunięcia. W przypadku infekcji leczy się oboje partnerów środkami miejscowymi i czopkami, rzadziej tabletkami. W przypadku uczulenia należy wyeliminować alergen i nie działać podrażniającymi środkami na miejsca intymne. Można wtedy przemywać miejsca intymne naparem z rumianku. W czasie leczenia, aż do ustąpienia objawów, zaleca się wstrzemięźliwość seksualną.
Aby zapobiec pojawieniu się dyspareunii, należy:
- regularnie odwiedzać ginekologa,
- dbać o higienę intymną,
- po infekcji pochwy najlepiej powstrzymać się od współżycia na jakiś czas (dokładne informacje na ten temat posiada ginekolog),
- dbać o dobre samopoczucie przed stosunkiem – ma on być przyjemnością,
- dbać o zachowanie zasad higieny podczas korzystania z sauny i basenu,
- uprawiać seks tylko z zabezpieczeniem.
Bardzo ważne są także rozmowy z partnerem dotyczące odczuwania bólu podczas stosunku, zaprzestanie uprawiania seksu na jakiś czas i wizyta u ginekologa. Otwartość w tej sprawie pomoże uniknąć konfliktów, a wcześnie rozpoczęte leczenie pozwoli szybko pozbyć się dręczących dolegliwości.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.