Mesjanizm - mesjanizm królewski, mesjanizm prorocko-kapłański, masjanizm apokaliptyczny
Idea mesjanizmu pojawiła się w Starym Testamencie Pisma Świętego. Jest to wiara w nadejście zbawiciela, który ocali ludzkość od złego i odmieni świat. W Starym Testamencie Biblii rozróżniamy trzy typy mesjanizmu: mesjanizm królewski, mesjanizm prorocko-kapłański oraz mesjanizm apokaliptyczny.
1. Mesjanizm królewski
Mesjanizm królewski obejmuje oczekiwanie na mesjasza z dynastii Dawidowej, za której pośrednictwem Bóg dokona zbawienia ludzkości. W Piśmie Świętym proroctwo o przyjściu zbawiciela wygłasza doradca króla Dawida prorok Natan. Kiedy król Dawid postanawia wybudować świątynie dla Boga, jego doradca mu sekunduje. Następnie Bóg objawia prorokowi Natanowi, że Dawid nie wybuduje domu dla Pana. Nie świadczy to jednak o odrzuceniu Dawida przez Boga.
O wyróżnieniu króla Dawida przez Boga świadczy fragment z proroctwa Natana: “Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synem”. Taki zwrot jest niezwykle rzadki w Piśmie Świętym. W proroctwie mowa również o wiecznym królestwie Dawida, błogosławieństwu dla dynastii Dawidowej oraz o tym, że zbawiciel będzie pochodził właśnie z tej rodziny i to on wybuduje dom dla Pana. Mesjanizm królewski obecny jest w Psalmach, Księdze Samuela, Księdze Izajasza, Księdze Rodzaju oraz Księdze Jeremiasza.
2. Mesjanizm prorocko-kapłański
Mesjanizm prorocko-kapłański związany jest natomiast z okresem tak zwanej niewoli babilońskiej Izraelitów, czyli upadku królestwa Dawida i wygnania Izraelitów z Judy. Mesjanizm ten przestaje skupiać się na dynastii Dawidowej, a zaczyna koncentrować się na osobie samego zbawiciela. Mesjasz nie będzie wybrany na mocy dynastycznej, lecz z woli Boga.
Wybawca w tej odmianie mesjanizmu zobrazowany jest jako prorok lub cierpiący Sługa – Jahwe, który ułaskawia lud i poprzez przejęcie ich grzechów oraz pośredniczy w zawiązaniu przymierza między Bogiem a ludźmi. Mesjanizm prorocko-kapłański zapoczątkowany jest w Piątej Księdze Mojżeszowej Starego Testamentu – Księdze Powtórzonego Prawa.
3. Mesjanizm apokaliptyczny
Ostatnia odmiana mesjanizmu – mesjanizm apokaliptyczny związany jest z tajemniczą osobą Syna Człowieczego, która pojawia się w Księdze Dawida. Według mesjanizmu apokaliptycznego zbawiciel zjawi się na obłokach niebieskich i dzięki sile uzyskanej od Boga będzie władać światem. Mesjanizm apokaliptyczny głosił, że przyjście zbawiciela zapoczątkuje koniec świata i będzie oznaczać wybawienie dla wierzących.
Zobacz także:
Wszystkie te odmiany mesjanizmu utwierdziły chrześcijan w przekonaniu, że mesjaszem jest Jezus Chrystus. Chrześcijanie uważali Syna Bożego za potomka Dawida z mesjanizmu królewskiego, Sługę Jahwe z mesjanizmu prorocko-kapłańskiego oraz Syna Człowieczego z mesjanizmu apokaliptycznego. Na podstawie wierzenia Izraelitów utworzył się również ruch religijny zwany frankizmem, który powstał w XVII wieku w Polsce.
Jego wyznawcy uważali za zbawiciela Jakuba Franka. Na wierzeniu bazował także nurt filozoficzny zwany mesjanizmem polskim. Termin mesjanizm jest również obecny w literaturze i oznacza, że losy bohatera są jednakowe jak losy Jezusa Chrystusa.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.