Żylaki podudzi

Większość z nas choroby układu krwionośnego łączy prawie wyłącznie z problemami z sercem. Jednak powikłania związane z naczyniami krwionośnymi to także dosyć powszechne żylaki. Jest to jedna z najczęstszych chorób związanych z krwiobiegiem. Żylaki zwykle występują na podudziu i objawiają się widocznym przez skórę zgrubieniem i przebarwieniem żył. Jest to sytuacja patologiczna dla organizmu i nie wolno nam jej lekceważyć, dlatego zawsze należy podjąć działanie.

1. Przyczyny i objawy żylaków podudzi

Żylaki podudzi bardzo często rozwijają się na bazie uwarunkowań genetycznych. Jednak istnieje wiele różnych czynników, które powodują powstanie tej choroby. To przede wszystkim:

• siedzący tryb pracy,
• ciąża,
• otyłość,
• wady postawy oraz płaskostopie,
• przebyta kuracja hormonalna,
• nieodpowiednia dieta,
• zakrzepica,
• częste gorące kąpiele, opalanie oraz nadmierne korzystanie z sauny.

Zobacz film: "Rak prostaty. Historia Stanisława"

Prawdopodobieństwo zachorowania na żylaki kończyn dolnych potęguje także wiek, płeć oraz wykonywanie ciężkiej pracy fizycznej w pozycji stojącej.

Rozpoznanie żylaków naczyń krwionośnych jest stosunkowo łatwe, ponieważ są one zwykle dobrze widoczne. Wyglądają jak sieć widocznych, niebieskawych, poszerzonych i krętych żył albo niebieskie, wypukłe linie wzdłuż łydek, pod kolanami lub na udach. Mogą im towarzyszyć: uczucie ciężkości w nogach, bóle lub obrzęk kostek. Jednak żylaki, oprócz nieestetycznego wyglądu, mogą też nie dawać żadnych dolegliwości. Jest to wciąż ta sama choroba i nie można jej lekceważyć. Na początku, gdy ich jeszcze nie widać, można mieć odczucie ciężkich nóg, zwłaszcza wieczorem. Pojawić się mogą tzw. pajączki i żyły siateczkowate. Sygnałem żylaków są też pojawiające się obrzęki wokół kostek, a potem również obrzęki całego podudzia. W zaawansowanej chorobie widoczne są zmiany troficzne skóry, czyli przebarwienia, wypryski, stwardnienia czy nawet owrzodzeni.

2. Leczenie żylaków podudzi

Metody leczenia żylaków można podzielić w zależności od stopnia zaawansowania choroby na trzy: leczenie zachowawcze, farmakologiczne i operacyjne. Pierwsze z nich polega na używaniu specjalnych kremów i maści łagodzących obrzęki i zwalczających uczucie ciężkich nóg. Istotnym elementem terapii jest noszenie odpowiednich rajstop i podkolanówek, wykonywanie masaży relaksacyjnych oraz utrzymywanie nóg w pozycji uniesionej. Z kolei leczenie farmakologiczne opiera się na doustnym przyjmowaniu leków na uszczelnienie naczyń krwionośnych. W większości przypadków są to środki pochodzenia naturalnego, w skład których wchodzi m.in. wyciąg z kasztanowca lub rycyny.

Gdy te sposoby zawodzą, należy zastosować zabieg chirurgiczny. Operacja taka ma na celu usunięcie niedrożnych żył i przywrócenie zdrowego środowiska w podudziu. Najpowszechniejsze rodzaje zabiegów to:

• stripping – najbardziej tradycyjny, polega na usunięciu niewydolnego pnia żylnego. Trwa około godzinę i przeprowadzany jest w szpitalu, w znieczuleniu ogólnym. Przez krótki czas rany pooperacyjne goją się, a po działaniu chirurgicznym pozostają blizny. Jednak zabieg jest w 100 proc. skuteczny,
• kriostripping – to metoda polegająca na zamrażaniu żył powierzchniowych. W przypadku drobnych żylaków powierzchownych zastosować można leczenie promieniami lasera,
• skleroterapia – opiera się na wstrzyknięciu specjalnego środka chemicznego do światła żylaków. Preparat pomaga w ich zrośnięciu i transformacji, a na koniec – pełnemu wchłonięciu. Metodę tę można stosować także do usuwania „pajączków”. Wówczas środek wstrzykiwany jest do mikrożyłek, powodując ich rozpad. Jednak nie można jej wykorzystać w przypadku niewydolności zastawki znajdującej się u ujścia żyły pachwinowej, dużego rozmiaru i napięcia żylaków, a także silnego ciśnienia krwi, która jest do nich transportowana.

Niezależnie od tego, na którą metodę leczenia żylaków się zdecydujemy, przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań warto skontaktować się z lekarzem. Oczywiście, nie wolno bagatelizować problemu i liczyć, że żylaki same znikną. Konieczne jest ich wczesne wykrycie i jak najszybsze leczenie.

3. Profilaktyka żylaków podudzi

Zwykle łatwiej jest chorobie zapobiegać, niż ją leczyć, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka przeciwżylakowa. Co prawda na takie czynniki ryzyka, jak skłonności dziedziczne nie mamy wpływu, ale w wielu sytuacjach możemy zrobić coś więcej. Kilka praktycznych porad, jak uchronić nogi przed wystąpieniem żylaków, sprowadza się do codziennych sytuacji, np.:

• nie nadużywać gorących kąpieli i sauny,
• dbać o utrzymanie wagi ciała na bezpiecznym dla zdrowia poziomie,
• nie nosić zbyt obcisłych spodni czy ciasnych skarpet,
• zadbać o aktywność fizyczną, jednak nie uprawiać dyscyplin obciążających stopy,
• unikać wszelkich nałogów, przede wszystkim palenia, gdyż nikotyna przyspiesza niszczenie ścian naczyń krwionośnych,
• wykonywać częste masaże nóg.

Jeśli praca wymaga długotrwałego przebywania w pozycji stojącej, co pewien czas warto przenosić ciężar ciała z palców na piętę i odwrotnie. Gdy pracę wykonuje się w pozycji siedzącej, należy od czasu do czasu poruszać stopami, warto też wstać i pospacerować. Ważne jest, aby zadbać o dobór odpowiedniego obuwia. W przypadku kobiet buty nie powinny mieć obcasów wyższych niż 5 centymetrów. Dobrze jest zwrócić uwagę na ułożenie stopy w bucie, a niewygodę korygować wkładkami.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.