Zbyt dużo bezsennych nocy zwiększa ryzyko depresji
Bezsenność jest traktowana jako drugorzędna w stosunku do chorób, takich jak depresja. Powszechnie uważa się, że ludzie stają się przygnębieni i to ma wpływ na ich sen, który w konsekwencji zostaje zaburzony. Może to obejmować trudności z zasypianiem, pobudki w nocy i wczesne wstawanie.
Dotyczy to głównie osób, które doświadczyły depresji i rozmyślały o niepokojących wydarzeniach, takich jak zmarła ukochana, czy wcześniejsze niepowodzenia, co powodowało problemy ze snem. Możliwość, że depresja prowadzi do bezsenności, jest również zgodna z badaniami, w których okazało się, że dorośli z bezsennością częściej niż inni doświadczyli lęku i depresji we wczesnym okresie życia.
Okazuje się jednak, że tę sytuację można odwrócić i to właśnie zły sen lub jego brak może wpływać na stany depresyjne u ludzi. W ciągu ostatniej dekady stało się jasne, że zaburzenia snu często występują przed epizodem depresji, a nie później, pomagając pozbyć się przekonania, że problemy ze snem są wtórne w stosunku do innych zaburzeń.
Wystarczy pomyśleć o tym, jak się czujemy po nieprzespanej nocy. Możemy być płaczliwi i niemili dla osób w naszym otoczeniu. Wykazano, że na podstawie bezsenności można również przewidzieć depresję określoną na podstawie kryteriów diagnostycznych.
Naukowcy zaproponowali wiele różnych mechanizmów, aby wytłumaczyć, w jaki sposób bezsenność wpływa na depresję u ludzi. Na przykład niektórzy ludzie są bardziej skłonni do odwołania spotkania z przyjaciółmi lub rezygnacji z siłowni, jeśli się nie wyśpią. Może to być częścią problemu, ponieważ właśnie takie zajęcia, z których niewyspani ludzie często rezygnują, wpływają na większe ryzyko depresji.
Jeśli myślimy o tym, co dzieje się w mózgu, kiedy brakuje nam snu, istnieją wskazówki co do tego, dlaczego sen i depresja są połączone. Jedno z badań na ten temat koncentruje się na obszarze mózgu zwanym ciałem migdałowatym. Jest to struktura w kształcie migdałów, która znajduje się głęboko w mózgu, a która odgrywa ważną rolę w naszych emocjach i poziomie lęku.
ZOBACZ TAKŻE:
Okazało się, że uczestnicy badania, którzy zostali pozbawieni snu przez około 35 godzin, wykazywali większą reakcję ciała migdałowatego, gdy przedstawiono im obrazy nacechowane negatywnymi emocjami w porównaniu do tych, którzy nie byli pozbawieni snu.
Co ciekawe połączenia z częściami mózgu, które regulują ciało migdałowate, wydawały się słabsze, co też sugeruje, że uczestnicy mogli słabiej kontrolować swoje emocje. Takie odkrycie może również pomóc wyjaśnić, jak zły sen może powodować schorzenia, takie jak depresja.
Alice M. Gregory, profesor psychologii na Uniwersytecie w Londynie przyjeła genetyczny punkt widzenia w próbie zrozumienia powiązań pomiędzy zaburzeniami snu i depresją.
Z jej bliźniaczych badań i prac przeprowadzonych przez innych wnioskuje się, że zły sen i bezsenność to objawy, które mogą być w pewnym stopniu częścią tego samego klastra genetycznego, co oznacza, że jeśli ludzie dziedziczą geny, które sprawiają, że są podatni na bezsenność, mogą również być narażeni na depresje.
Badając związek między snem a depresją, należy również zwrócić uwagę na prace dotyczące układu odpornościowego i depresji. Badania wykazały, że osoby cierpiące na depresje lub będące w grupie ryzyka depresji mogą wykazywać wysoki poziom stanu zapalnego w organizmie.
Ich układ odpornościowy wydaje się tak obciążony, jak gdyby zwalczali oni infekcje lub doznali kontuzji. Kiedy zakłócimy lub ograniczymy sen, może również wystąpić stan zapalny, więc możliwe, że stan zapalny może pomóc wyjaśnić związek między snem a depresją.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.