Biopsja śródpiersia
Biopsja śródpiersia jest zabiegiem stosowanym w przypadku guzów lub nieprawidłowości występujących w klatce piersiowej, węzłach chłonnych i płucach. Polega na pobraniu fragmentu tkanki zmienionej chorobowo, poprzez wprowadzenie igły biopsyjnej w klatkę piersiową lub w czasie bronchoskopii (biopsja przezoskrzelowa). Pozwala na rozpoznanie zmian nowotworowych.
1. Wskazania do biopsji śródpiersia
Biopsję śródpiersia należy wykonać, jeżeli występują:
- guz płuca, którego nie można zdiagnozować metodą bronchoskopii;
- guz śródpiersia;
- zmiany opłucnej lub ściany klatki piersiowej.
Badanie stosowane jest także do oceny zaawansowania raka płuc, w diagnostyce niejasnych guzków lub nacieków w tkance płucnej oraz diagnostyce sarkoidozy.
Nie występują bezwzględne przeciwwskazania do wykonania zabiegu. Nie jest wskazane jedynie w przypadku odmy opłucnowej, ciężkiej postaci POChP, ryzyka powikłań krwotocznych, braku współpracy badanego z badającym.
2. Na czym polega biopsja śródpiersia?
Guzki płuc są najczęściej wykrywane na zdjęciu RTG klatki piersiowej i zwykle nie powodują bólu lub innych objawów. Nieprawidłowości w obszarze klatki piersiowej są często wykrywane przez badania obrazowe. Nie zawsze jednak możliwe jest odczytanie z nich, czy guzek jest łagodny (nienowotworowy), czy też nowotworowy. Biopsja, zwana aspiracyjną cienkoigłową, obejmuje usunięcie niektórych komórek mniej inwazyjną od chirurgicznej procedurą wprowadzania igły do podejrzanego obszaru w obrębie ciała. Pobrana próbka badana jest pod mikroskopem w celu ustalenia diagnozy. W biopsji guzków płuc używane są techniki obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (CT) i fluoroskopia. Są one nieocenioną pomocą dla radiologa, który dzięki nim określa dokładny obszar, z którego należy pobrać tkankę.
3. Przebieg biopsji śródpiersia
Pacjent znajduje się w pozycji leżącej, ewentualnie półleżącej. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Biopsja igłowa śródpiersia może być wykonywana przezskórnie, pod kontrolą KT lub w czasie bronchoskopii – jako biopsja przezoskrzelowa. Za pomocą igły pobierana jest krew oraz niewielkie ilości objętej stanem chorobowym tkanki. Igła jest bardzo cienka, stąd nazwa - biopsja cienkoigłowa. Ta metoda jest najmniej inwazyjną z tych stosowanych dotychczas. Przy jej pomocy patolog jest w stanie jednoznacznie określić charakter zmian.
Biopsję wykonuje się pod kontrolą tomografii komputerowej. Jedynie w przypadku, gdy zmiana poddawana biopsji znajduje się w bliskości ściany klatki piersiowej, możliwe jest jej wykonanie pod kontrolą USG. Wybór miejsca wkłucia zależy od lokalizacji i wielkości zmiany. Igłę biopsyjną najczęściej wkłuwa się w specjalnej osłonce umożliwiającej wielokrotne wprowadzenie igły w celu pobrania materiału do badań. Po zakończeniu biopsji oraz 24 godziny po badaniu należy wykonać zdjęcia RTG klatki piersiowej celem wykluczenia powikłań.
Badanie to związane jest z występowaniem licznych powikłań. Są to odma opłucnowa w 30%, zator powietrzny płuca, krwawienie do jamy opłucnej, krwioplucie, rozsiew nowotworowy w kanale wkłucia. Zgon jest bardzo rzadki, występuje tylko w 0,15% przypadków.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.