Objawy Parkinsona - przyczyny, leczenie
Objawy Parkinsona są związane z neurodegeneracyjnym charakterem tej choroby. Obecnie występuje coraz częściej oraz u coraz młodszych osób. Jakie jest jej podłoże i jak ją leczyć?
1. Objawy Parkinsona - przyczyny
W początkowych stadiach obserwuje się dosyć niespecyficzne objawy parkinsona, takie jak: zmęczenie, zaburzenia równowagi, niezborność ruchowa, które najczęściej nie są od razu kojarzone z parkinsonizmem.
Kolejne etapy charakteryzują się już nasilonymi drżeniami mięśni, często obserwuje się u takich chorych drżenia rąk. Ponadto charakterystyczne są zaburzenia równowagi, zaburzenia pamięci, trudności z wykonywaniem prostych czynności, pochylenie sylwetki do przodu, szybkie męczenie się oraz spowolnienie ruchowe.
Choroba Parkinsona należy do grupy chorób neurodegeneracyjnych. Jest spowodowana obumieraniem komórek istoty czarnej mózgu. Te komórki są odpowiedzialne za wytwarzanie neuroprzekaźnika, którym jest dopamina. Jej zadaniem jest transmisja sygnałów nerwowych do kresomózgowia. Te impulsy są konieczne do prawidłowej koordynacji ruchowej, która zależna jest od naszej woli.
W patologicznie zmienionych obszarach mózgu stwierdza się obecność ciał Lewy’ego, które są również charakterystyczne dla innych chorób neurodegeneracyjnych. Powstają one w cytoplazmie komórek zmienionych chorobowo i zawierają nieprawidłowo zsyntetyzowane białko alfa-synukleinę.
Te struktury są odpowiedzialne za usuwanie tych nieprawidłowych białek. Jako, że komórki nerwowe charakteryzują się dużą zdolnością regeneracji, to objawy Parkinsona pojawiają się dopiero wtedy, gdy obumrze około 85-90 proc. komórek wytwarzających dopaminę.
2. Objawy Parkinsona - leczenie
Na chwilę obecną nie ma jeszcze leku, który dałby szansę całkowitego wyleczenia choroby Parkinsona. Terapia osób chorych ma przede wszystkim za zadanie złagodzenie objawów Parkinsona.
Stosowane jest obecnie dwie główne formy leczenia:
- farmakologiczne- podawana pacjentom jest L-DOPA, która jest aminokwasem mogącym się przekształcić w mózgu w dopaminę. Niestety daje ona dużo skutków ubocznych, przede wszystkim są to zaburzenia psychiczne. Ponadto stosuje się: amantadynę (zwiększa wydzielanie endogennej dopaminy), inhibitory MAO (hamują rozkład dopaminy), agonisty receptorów dopaminowych oraz beta-blokery.
- operacyjne – polegające na celowym uszkadzaniu niektórych struktur. Stosuje się też przeszczepianie płodowej istoty czarnej a także głęboką stymulację mózgu.
Zawsze leczenie musi być wspierane także odpowiednią rehabilitacją. Ćwiczenia i zabiegi mają głównie na celu zmniejszenie dolegliwości, utrzymanie dłuższej sprawności pacjenta, a przede wszystkim zmniejszenie intensywności i częstotliwości występowania objawów.
Rehabilitacja powinna być prowadzona równocześnie z leczeniem i od samego momentu postawienia diagnozy. Oprócz wyżej wymienionych ról rehabilitacji w leczeniu, jej celem jest także przystosowywanie pacjenta do zmieniających się możliwości ruchowych.
Zajęcia rehabilitacyjne mogą obejmować różne typy aktywności, takie jak:
- kinezyterapia,
- fizykoterapia,
- pływanie,
- terapia mowy,
- muzykoterapia.
Połączenie leczenia z rehabilitacją może pacjentowi pomóc w dłuższym utrzymaniu aktywności fizycznej i daje szanse na normalne życie.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.