Jak rozpoznać żylaki?
Uczucie ciężkości nóg, obrzęk, charakterystyczne „pajączki" na skórze nóg, to tylko niektóre z objawów rozwijającej się choroby żylnej kończyn dolnych. Dolegliwości te znacznie częściej dotykają płci żeńskiej. W Polsce na to schorzenie cierpi ok. 30% kobiet i ok. 15% mężczyzn. Wzrost zachorowań stwierdza się w trzeciej dekadzie życia.
1. Diagnostyka żylaków
Tuż pod powierzchnią skóry nóg występują żyły powierzchniowe nóg, charakteryzujące się dużą elastycznością i niezwykle cienką strukturą. Nie są one chronione przez tkankę łączną, dlatego są bardzo wrażliwe na rozciąganie wskutek dużego naporu krwi. Pod jego wpływem, żyły „balonowato" się rozszerzają, powodując kręte rozdęcia żylne widoczne gołym okiem pod powierzchnią skóry nóg.
Objawy, które powinny zwiększyć naszą czujność to:
- rozpierający ból, opisywany jako „pulsowanie w nogach",
- skurcze mięśni łydek (występujące w nocy),
- wrażenie mrowienia i drętwienia w łydkach,
- uczucie „ciężkości" nóg (nasilające się wieczorem)
2. Powstawanie żylaków
Przyczynę powstawania żylaków upatruje się w wytworzeniu tzw. nadciśnienia żylnego. Jest to zmniejszony opór krwi w naczyniach krwionośnych nóg, wywołany uszkodzeniem wypustek w błonie wewnętrznej żył, tzw. zastawek żylnych. Zastawki te odpowiadają za przepływ krwi w kierunku przeciwnym do siły grawitacji. Umożliwia to prawidłowy transport krwi od podstawy stóp kum górze (w kierunku serca). Dysfunkcja tego mechanizmu prowadzi do nagromadzenia się krwi w żyłach. Krew, spływając żyłami w dół, do stóp (czyli w kierunku przeciwnym do prawidłowego), nie znajduje ujścia i napiera na ściany naczyń krwionośnych. Efektem tego są liczne deformacje i „balonowate rozdęcia" żył.
3. Przyczyny powstawania żylaków
- siedzący tryb życia i pracy,
- długie przebywanie w zbyt wysokich temperaturach,
- nadwaga, otyłość,
- choroby układu krążenia,
- ciąża i zmiany hormonalne u kobiet (w tym wywołane stosowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych),
- cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca,
- predyspozycje genetyczne.
4. Profilaktyka przeciwżylakowa
Najważniejszym czynnikiem zapobiegawczym wystąpieniu żylaków, jest odpowiedni tryb życia. Należy zadbać o codzienny ruch i gimnastykę, które usprawniają krążenie. Warto zwrócić uwagę na to jak się odżywiamy. Korzystne jest unikanie potraw słonych, ciężkostrawnych, oraz powodujących zaparcia. Ważne jest, aby dostarczyć organizmowi odpowiednią ilość wody (ok. 2,5 l wody dziennie). Produkty bogate w błonnik oraz owoce i warzywa wpływają korzystnie na stan naczyń krwionośnych.
5. Leczenie farmakologiczne żylaków
Leki stosowane w chorobie żylnej są przeważnie pochodzenia roślinnego. Pod względem budowy chemicznej, wyróżnia się pięć grup środków farmakologicznych:
flawonoidy (rutyna, hesperydyna, diosmina):
- uszczelniają naczynia krwionośne,
- posiadają właściwości antyoksydacyjne,
- przeciwdziałają obrzękom,
- działają przeciwzapalnie,
- wykazują działanie rozkurczające na mięśniówkę naczyń krwionośnych
saponiny (escyna, ruscyna):
- zwiększają elastyczność śródbłonka naczyń krwionośnych,
- poprawiają napięcie (tzw. tonus) ścian naczyń krwionośnych,
- zwiększają dotlenienie tkanek,
- przyspieszają rozpuszczanie zakrzepów krwi w podskórnych warstwach tkanek,
- zapobiegają wysiękom krwi z naczyń (działanie przeciwobrzękowe).
glikozydy kumarynowe (eskulina)
- uszczelnia naczynia krwionośne oraz hamuje drobne krwawienia,
- wzmaga elastyczność naczyń krwionośnych,
- działa ściągająco i przeciwbakteryjnie,
- chroni przed promieniowaniem UV.
procyjanidyny
- blokują aktywność enzymów (hialuronidazy, elastazy, kolagenazy i beta-glukuronidazy), zapobiegając niszczeniu kolagenu,
- zmniejszają krzepliwość krwi.
półsyntetyczne pochodne (trokserutyna)
- zapobiega tworzeniu się zakrzepów krwi (działanie przeciwzakrzepowe),
- zwiększa napięcie ścian naczyń krwionośnych oraz reguluje ich przepuszczalność.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.