Próba krzyżowa

W zakres próby krzyżowej wchodzi kilka rodzajów badań:

• badanie na zgodność grup krwi dawcy i biorcy - polega ono na oznaczeniu antygenów układu ABO na erytrocytach biorcy i dawcy krwi;
• badanie na zgodność krwi biorcy i dawcy pod kątem antygenu D z układu Rh - w przebiegu tego badania wykrywa się ewentualną aglutynację, czyli zlepianie się erytrocytów biorcy z surowicą wzorcową, która zawiera przeciwciała przeciwko antygenowi D, między biorcą, a dawcą występuje zgodność, jeśli krew dawcy ma Rh (-), a we krwi biorcy nie ma antygenu D, a także, gdy dawca nie ma antygenu D, a krew biorcy ma Rh (+);
• badanie na obecność we krwi biorcy przeciwciał przeciw czerwonym krwinkom dawcy w momencie badania - właściwie badanie to składa się z 2 części, po pierwsze łączy się surowicę biorcy z krwinkami dawcy, do których wcześniej dodano substancje enzymatyczne, drugie badanie przebiega tak samo, z tą różnicą, że do krwinek dawcy i surowicy biorcy dodaje się specjalny rodzaj surowicy, jeśli dochodzi do aglutynacji, oznacza to, że w surowicy biorcy występują przeciwciała przeciwko krwinkom dawcy;
• badanie na obecność we krwi biorcy przeciwciał dla antygenów krwinek wzorcowych - do badania stosuje się krwinki wzorcowe zawierające antygeny, przeciw którym najczęściej powstają przeciwciała, zaobserwowanie aglutynacji daje informację, jaki antygen nie jest wskazany w erytrocytach potencjalnego dawcy.

Przed próbą krzyżową należy wykonać morfologię krwi, badanie grupy krwi w układzie ABO i Rh, a także badanie stężenia bilirubiny w surowicy. Ważne jest również poinformowanie osoby przeprowadzającej badanie o istniejących przeciwwskazaniach do przetoczenia krwi, skazie krwotocznej, przebytych ciążach oraz wcześniejszych transfuzjach krwi i ich ewentualnych powikłaniach. Podczas próby krzyżowej u biorcy krwi pobiera się krew żylną (około 5 - 10 ml), następnie krew poddawana jest analizie laboratoryjnej. Próba krzyżowa i oznaczenie grupy krwi wykonywane są na osobnych próbkach, dlatego też krew pobiera się od pacjenta 2 razy. W przypadku planowanej transfuzji krwi badanie trwa około godziny. Jednakże w nagłych wypadkach, gdy liczy się czas, krew przetaczana jest już po badaniu zgodności grup krwi biorcy i dawcy. Trwa to tylko 15 minut, jednak ryzyko powikłań po transfuzji jest znacznie większe niż po pełnej próbie krzyżowej.

Wskazaniem do transfuzji krwi jest duża utrata krwi w wyniku wypadku, urazu bądź zabiegu chirurgicznego, przewlekła niedokrwistość oraz konflikt serologiczny u noworodków. Próba krzyżowa jest badaniem stosunkowo bezpiecznym, a jedynym jej powikłaniem jest krwawienie w miejscu wprowadzenia igły lub niewielki krwiak. Sama transfuzja krwi wiąże się z pewnym ryzykiem, jednak wykonywana jest tylko w razie konieczności.

Źródła

1. Immunologia transfuzjologiczna krwinek czerwonych. Obowiązujący zakres badań wykonywanych u krwiodawców, chorych i kobiet ciężarnych
2. Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7609-137-2
3. Tomaszewski J., Diagnostyka laboratoryjna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001, ISBN 83-200-3591-0
4. Mariańska B., Fabijańska-Mitek B., Windyga J., Badania laboratoryjne w hematologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, ISBN 83-200-2758-6