Hashimoto a ciąża - płodność, przebieg ciąży i leczenie

Hashimoto a ciąża – czy mają związek? Okazuje się, że tak. Hashimoto to najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy u kobiet w wieku rozrodczym. Choroba wpływa także na przebieg ciąży oraz rozwój płodu. Jakie są jej przyczyny i objawy? Jak ją leczyć i dlaczego to ważne?

1. Hashimoto a ciąża i płodność

Hashimoto a ciąża - to kwestia, która znajduje się w centrum zainteresowania nie tylko specjalistów, ale i wielu kobiet. Ma to związek z tym, że ta choroba autoimmunologiczna i najczęstszy rodzaj zapalenia tarczycy nie tylko wpływa na jakość codziennego funkcjonowania, ale także utrudnia zapłodnienie oraz donoszenie ciąży.

1.1. Hashimoto a płodność

Hashimoto może wpływać nie tylko na samopoczucie i komfort życia, ale także płodność, przebieg ciąży i rozwój płodu. Ma to związek z tym, że hormony tarczycy wpływają na:

Zobacz film: "Anna Karczmarczyk o chorobie Hashimoto"

• owulację i przebieg cyklu miesiączkowego,
• wzrost i rozwój komórek organizmu,
• procesy regeneracyjne płodu.

1.2. Hashimoto a przebieg ciąży

Nieprawidłowości w obrębie układu hormonalnego w przebiegu Hashimoto nie tylko utrudniają zajście w ciążę, ale mogą prowadzić do odrzucenia zarodka (organizm traktuje je jako ciało obce), zwiększają także ryzyko poronień i porodu przedwczesnego.

Nieleczona choroba ma niekorzystny wpływ na rozwój płodu, przy czym najważniejszy jest I trymestr. Nie dość, że wówczas kształtują się najważniejsze organy dziecka, to i korzysta ono z krwi matki (i jej zasobów). Dopiero później powstaje u dziecka tarczyca, która przejmuje produkcję hormonów.

Do najczęstszych powikłań nieleczonej w ciąży niedoczynności tarczycy i Hashimoto należy:

• pęknięcie łożyska,
• stan przedrzucawkowy,
• upośledzenie umysłowe i inne zaburzenia w rozwoju dziecka,
• niska masa urodzeniowa dziecka,
• zaburzenia oddechowe dziecka,
• ryzyko zgonu płodu lub noworodka.

Nasilenie objawów zależy przede wszystkim od czasu trwania niedoczynności tarczycy oraz stopnia niedoboru hormonów.

2. Przyczyny i objawy choroby Hashimoto

Choroba Hashimoto, nazywana przewlekłym limfocytowym zapaleniem gruczołu tarczowego, została opisana po raz pierwszy przez japońskiego chirurga Hakaru Hashimoto w 1912 roku. Dziś wiadomo, że istotą jest niewłaściwa praca układu odpornościowego i wytwarzanie przeciwciał, które są skierowane przeciwko komórkom tarczycy i stan zapalny narządu. Schorzenie diagnozuje się u około 5% dorosłych kobiet i 1% mężczyzn, przy czym częstość zachorowania rośnie z wiekiem.

Przyczyny Hashimoto nie są do końca poznane. Specjaliści są zdania, że choroba ma podłoże genetyczne, nie bez znaczenia są jednak czynniki środowiskowe, takie jak dieta, stres, zaburzony rytm snu czy problemy emocjonalne.

Hashimoto to choroba podstępna i przewlekła. Rozwija się powoli, po cichu uszkadzając tarczycę i prowadząc do spadku stężenia hormonów tarczycowych we krwi. Nie wywołuje charakterystycznych objawów, w przeciwieństwie do nadczynności i niedoczynność tarczycy, które są konsekwencją stanu zapalnego.

Dolegliwości związane z Hashimoto wynikają głównie z niedoczynności gruczołu tarczycy i obejmują:

• zaparcia,
• ból i sztywność stawów oraz mięśni, uczucie sztywnienia w okolicy bioder i ramion, obrzęk stawów kolanowych, osłabienie mięśni kończyn,
• wzrost masy ciała, obrzęki twarzy,
• obfite i przedłużające się miesiączki, zaburzenia owulacji u kobiet,
• bladą, suchą skórę,
• uczucie zmęczenia, depresję, ograniczenie zdolności poznawczych.

3. Rozpoznanie i leczenie choroby Hashimoto

By rozpoznać Hashimoto, wykonuje się badania z krwi jak:

• TSH, czyli badanie pozwalające stwierdzić niedoczynność lub nadczynność tarczycy,
• FT3 i FT4,
• przeciwciała aTPO (TPO, czyli peroksydaza tarczycowa jest enzymem, który bierze udział w syntezie hormonów tarczycy, przeciwciała niszczą go, a wówczas nie mogą powstawać hormony),
• stężenia niespecyficznych przeciwciał antytyreoglobulinowych (aTG).

Bardzo ważne jest także USG tarczycy, które ilustruje budowę tarczycy, a i uwidacznia typowy dla Hashimoto miąższ. Stwierdza się także zmniejszenie lub zwiększenie tarczycy, jak również jej zmniejszoną echogeniczność

Kobiety, które zmagają się z chorobą Hashimoto, powinny pozostawać pod stałą opieką endokrynologa. Konieczne jest leczenie, które ma charakter objawowy. Terapia nie obejmuje przyczyny zaburzenia.

Regularne przyjmowanie hormonów tarczycy prowadzi do normalizacji stężenia TSH i powrotu do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Oznacza to, że nie ma skutecznej metody leczenia przewlekłego zapalenia limfocytowego, które zahamowałoby proces niszczenia tarczycy.

Na czym polega leczenie Hashimoto? Konieczne jest przyjmowanie lewotyroksyny (Euthyrox, Letrox). To syntetyczny hormon tarczycy. Warto także zażywać jod, który jest niezbędny do syntezy T3 i T4.

Dawka leku nie jest ustalana raz na zawsze. To dlatego tak ważne są kontrolne badania poziomu hormonów TSH. Jeśli leczenie było rozpoczęte przed poczęciem dziecka, w ciąży dawka hormonów zostaje zwiększona. To ważne, ponieważ hormony tarczycy przenikają barierę łożyska i są niezbędne dla prawidłowego rozwoju płodu.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.