Angiokeratoma (rogowiec krwawy) - przyczyny, objawy, leczenie. Jak wygląda rogowiec?
Angiokeratoma, czyli inaczej rogowiec krwawy, to choroba naczyniowa, objawiająca się drobnymi rogowaciejącymi zmianami skórnymi. Przypomina nieco wysypkę i może być objawem innych chorób. Dolegliwości mogą mieć charakter genetyczny, jednak najczęściej są wynikiem urazów mechanicznych. Na czym polega angiokeratoma i jak można sobie z nią poradzić?
W tym artykule:
Co to jest angiokeratoma (rogowiec krwawy)?
Angiokeratoma, czyli rogowiec krwawy, to drobne guzy naczyniowe (naczyniaki), które rogowacieją na powierzchni skóry. Powstają na skutek rozszerzania się naczyń włosowatych. Swoim wyglądem choroba przypomina czerwono-fioletową wysypkę, najczęściej w okolicach brzucha i pępka, a także w miejscach, gdzie skóra się zgina - przy łokciach i kolanach.
Objawy rogowca czasem widoczne są także w okolicach pachwin, sromu w przypadku kobiet oraz na mosznie lub prąciu w przypadku mężczyzn. Choroba statystycznie częściej dotyka pacjentów płci męskiej.
Rodzaje angiokeratomy
Wyróżnia się cztery najbardziej powszechne rodzaje angiokeratomy, są to:
Dostała paskudnej wysypki. Wtedy wyznała lekarzowi, co robiła podczas urlopu
- pojedyncza angiokeratoma
- angiokeratoma Fordyce
- angiokeratoma Mibelli
- angiokeratoma wyprofilowana
Pojedyncze zmiany skórne pojawiają sie często na nogach i przedramionach, są stosunkowo łatwe do wyleczenia. Angiokeratoma Fordyce obejmuje okolice intymne - srom, mosznę oraz prącie. Rogowaciejące zmiany w tych miejscach są narażone na urazy mechaniczne, dlatego często pękają i krwawią. Ten typ rogowca często występuje w ciąży.
Typ Mibelli powstaje na skutek nadmiernego rozszerzenia naczyń włosowatych w warstwie wierzchniej skóry właściwej. Charakteryzuje się wystąpieniem hiperkeratozy, czyli nadmiernym rogowaceniem naskórka w miejscu zmienionym chorobowo.
Angiokeratoma wyprofilowana występuje najczęściej na tułowiu lub nogach. Zmiany mogą być obecne na skórze od urodzenia i z biegiem czasu stawać się ciemniejsze albo zmieniać swój kształt.
Przyczyny choroby
Przyczyny pojawiania się angiokeratomy nie jest do końca poznana. Najczęściej występuje dziedzicznie u kolejnych członków rodziny, ale może być także wynikiem jakiegoś urazu, np. odmrożenia skóry w danym miejscu.
Zmiany skórne mogą być także związane z zakrzepicą żylną, przepukliną pachwinową lub żylakami - te przyczyny najczęściej obserwuje się w przypadku rogowca okolic intymnych. Ryzyko pojawienia się objawów zwiększa się także w czasie ciąży, a także w przypadku stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej.
Angiokeratoma może być także objawem choroby Fabry'ego - to bardzo rzadkie schorzenie, które objawia się bólem kostno-stawowym, pieczeniem dłoni i stóp, a także charakterystyczną wysypką naczyniową.
Jak wygląda angiokeratoma?
Typowe objawy angiokeratomy to:
- obecność niewielkich guzków (1-5mm) - przypominają one brodawki
- wypukła powierzchnia skóry
- mocno wyczuwalne guzki pod palcami
Rogowiec krwawy może występować w postaci pojedynczej zmiany lub przypominać wysypkę. Zmiany mogą być ciemnoczerwone, fioletowe lub błękitne. Z czasem ciemnieją i stają się mocno czerwone lub nawet czarne. Rogowce na mosznie i przy sromie bardzo często krwawią.
Jeśli angiokeratoma ma podłoże genetyczne, wówczas zmianom skórnym towarzyszą takie objawy, jak:
- parestezje
- ból i pieczenie nóg lub rąk
- uczucie przebiegania prądu pod skórą
- szumy uszne
- zmętnienie tęczówki oka
- zmniejszona potliwość
- bóle żołądka i jelit
- potrzeba wypróżnienia natychmiast po jedzeniu
Pierwsze objawy angiokeratomy obserwuje się tuż po urodzeniu lub dopiero w wieku dorosłym.
Rozpoznanie i leczenie rogowca krwawego
Podstawą diagnostyki angiokeratomy jest badanie dermatoskopem - specjalnym narzędziem, dzięki którym specjalista może obejrzeć zmiany w bardzo dużym przybliżeniu. Jeśli zachodzi taka potrzeba, konieczne może być także wykonanie biopsji oraz genetycznych testów laboratoryjnych.
Nie ma jednej skutecznej metody leczenia angiokeratomy. Pacjentom podaje się beta- i alfa agalzydazę, czyli enzymy wykorzystywane w leczeniu wspomnianej wcześniej choroby Fabry'ego. Lek ma na celu spowolnienie postępu choroby.
Zmiany skórne można usunąć poprzez zabieg łyżeczkowania lub elektrodyspekcji. Przeprowadzane są one w znieczuleniu miejscowym. Można także wykorzystać metodę laserową, aby zamknąć naczynia krwionośne odpowiednią wiązką światła. Polecana jest także krioterapia, czyli zamrożenie zmian ciekłym azotem.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.