Ropowica – przyczyny, objawy i leczenie
Ropowica to ropne zapalenie tkanki łącznej wywołane przez patogeny, które wniknęły do organizmu w wyniku uszkodzenia powłok skórnych. W okolicy jej uszkodzenia powstają zbiorniki ropy, pojawia się ból i inne dolegliwości. Najczęściej za infekcję odpowiadają paciorkowce lub gronkowce. To dlatego podstawą leczenie ropowicy jest antybiotykoterapia. Nieleczona infekcja może stanowić zagrożenie zdrowia i życia. Co warto o niej wiedzieć?
1. Czym jest ropowica?
Ropowica, inaczej flegmona (z łac. phlegmone) to ostre, ropne zapalenie tkanki łącznej, w szczególności podskórnej, obejmujące różne warstwy danego narządu. Stan zapalny zwykle dotyczy przestrzeni międzytkankowych, a choroba może rozszerzać się na okoliczne struktury.
Na powstawanie uszkodzeń skóry oraz związane z tym ryzyko ropowicy najbardziej narażone są kończyny górne i dolne, głównie ręce i stopy. Często diagnozowana jest ropowica palca.
Stan zapalny może jednak rozwinąć się także w innych częściach ciała, również w jego wnętrzu. Zdarza się na przykład ropowica szyi, piersi, worka mosznowego i pęcherza moczowego, jak również ropowica dna jamy ustnej czy ropowica oczodołu. Stan zapalny może rozwinąć się nawet w jamie brzusznej.
Schorzenie obejmuje ropne zapalenie skóry oraz tkanki łącznej (najczęściej podskórnej). Wyróżnia się kilka rodzajów ropowicy. Zalicza się do nich:
- zanokcica (obejmuje okolice paznokci),
- zastrzał (zapalenie ropne dłoniowej części ręki),
- ropowica przestrzeni przygardłowej,
- angina Ludwiga (ropowica dna jamy ustnej),
- czyrak (ropne zapalenie mieszka włosowego).
2. Przyczyny ropnego zapalenia skóry
Wśród najczęstszych przyczyn ropowicy wymienia się paciorkowce i gronkowce. Drobnoustrojami są zatem bakterie, które bytują na skórze, a wnikają w jej głąb w miejscu uszkodzenia: skaleczenia, oparzenia lub niewłaściwego leczenia chorób skóry, ukłucia się brudnym przedmiotem lub pokąsania przez zwierzę.
Na infekcje bakteryjne oraz ryzyko rozwoju ropowicy skóry szczególnie narażone są osoby chorujące na cukrzycę i białaczkę, a także zmagające się z upośledzoną odpornością (zarażeni wirusem HIV, pacjenci po przeszczepach). W ich sytuacji może dojść do przeniesienia stanu zapalnego z innego ogniska organizmu.
Zobacz także:
3. Objawy ropowicy
W miejscu uszkodzenia skóry, jeśli dojdzie do infekcji, pojawia się stan zapalny. Widoczny staje się zbiornik ropy, a skóra staje się zaczerwieniona, ciepła i obrzęknięta. Pojawia się stwardniały lub ciastowaty obrzęk, który sięga głębszych tkanek.
Nie obserwuje się wyraźnego odgraniczenia tkanek chorych od zdrowych. Nie występuje także objaw chełbotania, charakterystyczny dla ropnia. Z czasem ból w obrębie miejsca objętego zapaleniem staje się dokuczliwy. Dochodzi do zaburzenia funkcjonowania zainfekowanej części ciała.
Czasem pojawiają się objawy ogólne. W takiej sytuacji ropowicy towarzyszy gorączka, dreszcze, a regionalne węzły chłonne stają się powiększone. Ale to nie wszystko. Ropne zapalenie skóry może szerzyć się na sąsiednie narządy, prowadzić do ich uszkodzenia i niewydolności. Możliwe jest również zakażenie ogólne, czyli sepsa.
4. Leczenie ropnego zapalenia skóry
Aby stwierdzić ropne zapalenie skóry, wystarczy wywiad lekarski i stwierdzenie pojawienia się charakterystycznych dla ropowicy objawów. Pomocne jest wykonanie posiewu wydzieliny ropnej. Badanie pozwala na identyfikację patogenu, który jest odpowiedzialny za zakażenie.
Dołączony do wyniku posiewu antybiogram wskazuje, na jakie antybiotyki dana bakteria jest wrażliwa. Leczenie ropowicy opiera się na antybiotykoterapii. Czasem jednak, w przypadkach o cięższym przebiegu, niezbędny jest zabieg chirurgiczny, polegający na nacięciu i sączkowaniu zmiany w celu usunięcia ropy.
Dodatkowo stosuje się leczenie przeciwbólowe. Leczenie ropowicy jest konieczne. Szybkie podjęcie terapii pozwala uniknąć szerzenia się procesu zapalnego. Zawsze trzeba mieć na uwadze, że nawet niewielkie zakażenie może być groźne.
Ropowica jest stanem zapalnym skóry, który może rozszerzyć się na inne tkanki i narządy, co z kolei może prowadzić do stanu zapalnego w ich obrębie, następnie niewydolności.
Powikłaniem może być zapalenie płuc, zapalenia nerek czy zapalenie serca. Pogłębiająca się ropowica może skutkować amputacją kończyny, a nieleczona - skutkować sepsą.
Zakażeniem krwi stanowi zagrożenie życia. To dlatego zawsze w przypadku zaobserwowania zmian wskazujących na ropowicę należy zgłosić się do lekarza rodzinnego, poradni chirurgicznej, szpitala lub do szpitalnego oddziału ratunkowego.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.