Wiremia, bakteriemia i fungemia – co oznaczają?
Wiremia to pojęcie, które oznacza obecność we krwi wirusów, które mogą się namnażać. Gdy obecne są w niej grzyby, mówi się o fungemii. Z kolei zakażenie krwi bakteriami, co jest potwierdzone ich wyizolowaniem, to bakteriemia. Wszystkie pojęcia odnoszą się zatem do obecności patogenu we krwi lub innych płynach ustrojowych. Jakie są przyczyny patologii? Co warto wiedzieć?
1. Co to jest wiremia?
Wiremia oznacza obecność wirusa we krwi. Jego ilość zawarta w mililitrze krwi to poziom wiremii. Termin pochodzi od angielskiego „viral load”, co w tłumaczy się jako „ładunek wirusa”.
Parametr najczęściej oznacza się w przypadku podejrzenia zachorowania na HIV lub wirusowe zapalenie wątroby typu B i C. Badanie wykonuje się również po to, by ocenić efekty leczenia farmakologicznego.
Ma to związek z tym, że w Polsce ryzyko zakażenia patogenami przenoszonymi drogą krwi dotyczy przede wszystkim trzech wirusów:
- ludzkiego wirusa upośledzenia odporności (HIV),
- wirusowego zapalenia wątroby typu B (HBV),
- wirusowego zapalenia wątroby typu C (HCV).
Wyróżnia się dwa rodzaje wiremii. To wiremia niewykrywalna i wykrywalna. Wiremia niewykrywalna oznacza, że ilość wirusa jest niższa niż zakłada wykrywalność testu diagnostycznego. Nie oznacza to, że patogen nie jest obecny.
Pozostaje we krwi, jednak osoba nim zarażona nie stanowi zagrożenia dla innych. Wiremia wykrywalna oznacza wysoki poziom wirusa we krwi. To oznacza, że może zarażać innych ludzi.
Wiremia może mieć zarówno niski, jak i wysoki poziom. Niski oznacza wartość mniejszą niż 10000 kopii. Wysoki - wartość przekraczającą 100000.
2. Czym jest bakteriemia?
Bakteriemia to obecność bakterii we krwi. Zawsze poprzedza sepsę, ale nie zawsze do niej prowadzi. Sepsa jest ogólnoustrojową nieswoistą reakcją organizmu na obecne we krwi drobnoustroje i ich toksyny.
Bakteriemia to bakteryjne zakażenie krwi, przebiegające bez toczącego się procesu zapalnego i uogólnionej reakcji organizmu na zakażenie. Oznacza to, że w przeciwieństwie do sepsy nie musi wywoływać objawów wynikających z obecności drobnoustroju we krwi.
Wyróżnia się trzy rodzaje bakteriemii. To:
- bakteriemia przejściowa, oznaczająca krótkotrwałą obecność bakterii we krwi,
- bakteriemia nawracająca (okresowa, przerywana), występująca, gdy bakterie okresowo uwalniają się z ognisk infekcji,
- bakteriemia ciągła (stała), oznaczająca ciągłą obecność drobnoustrojów we krwi.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
3. Co to jest fungemia?
Zakażenia układu krwionośnego spowodowane są zwykle przez bakterie (bakteremia), i wirusy (wiremia), ale mogą być także wywołane przez grzyby. Mówi się wówczas o fugemii.
Fungemia oznacza obecność żywych grzybów we krwi. Jej odmianą jest kandydemia, czyli obecność we krwi żywych grzybów z rodzaju Candida i. To najczęstsza postać fungemii. Zdecydowanie rzadziej chorobę wywołują grzyby Aspergillus (grzybniak kropidlakowy), drożdże piekarskie czy drożdże podstawkowe.
Obraz kliniczny układowych zakażeń grzybiczych jest mało charakterystyczny i podobny do zakażeń o etiologii wirusowej lub bakteryjnej.
4. Przyczyny i rozpoznanie wiremii, bakteriemii i fungemii
Obecność patogenów we krwi lub innych płynach ustrojowych, w zależności od rozpoznanego czynnika etiologicznego choroby, nazywa się wirusemią (wiremia), bakteriemią, fungemią lub parazytemią. Jakie są ich przyczyny?
Zawsze odpowiadają za nie drobnoustroje. Generalnie można przyjąć, że te mogą przeniknąć do krwi kilkoma drogami:
- z obszarów z własną naturalną mikroflorą, skąd dostają się bezpośrednio do krwi,
- z miejscowych ognisk zapalnych, skąd rozprzestrzeniają się drogą limfy,
- przez wprowadzenie zakażonych materiałów do krążenia.
Źródłami zakażenia są nosiciele i chorzy, zakażeni lub zarażeni określonym wirusem, bakterią czy grzybem. Infekcjami najbardziej zagrożone są osoby mające kontakt z potencjalnymi źródłami zakażenia, a także chorzy z zaburzeniami odporności.
Najbardziej narażeni na rozwój zakażenia są:
- nosiciele wirusa HIV i chorzy na AIDS,
- ludzie po przeszczepach organów lub szpiku kostnego,
- pacjenci przyjmujący leki immunosupresyjne,
- chorzy na nowotwory, leczeni chemioterapią,
- chorzy żywieni dojelitowo,
- chorzy na cukrzycę i po operacjach brzusznych.
W celu wykrycia wiremii, bakteriemii i fungemii oraz identyfikacji obecnych we krwi patogenów, takich jak bakterie czy grzyby, wykonuje się posiew krwi. Badanie pozwala nie tylko wykryć obecność patogenu, ale i określić ich wrażliwość na leki (antybiotyki w przypadku bakterii czy chemioterapeutyki w leczeniu grzybic).
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.