Fazy porodu
Każda kobieta wie, że poród to jedno z najpiękniejszych a za razem najtrudniejszych momentów w jej życiu. Dla niektórych poród to coś przerażającego i bolesnego. Pozytywne nastawienie przyszłej mamy jest bardzo ważne. Aby nie bać się porodu, warto wiedzieć, co nas czeka.
1. Okres wydalania płodu
Ta faza to około 45 minut u kobiet, dla których jest to pierwsza ciąża. U kobiet, które przeżywają kolejny poród ta faza może trwać krócej nawet o pół godziny. Czas mierzony jest od rozwarcia szyjki macicy do momentu urodzenia dziecka. Faza ta kończy się okresem parcia. Wtedy mięśnie trzonu macicy kurczą się. Przesuwanie dziecka w dół odbywa się przy pomocy mięśni zależnych od woli rodzącej (mięśnie tułowia i mięśnie deferakcyjne). Działanie tymi mięśniami jest porównywane do działania mięśni przy wydalaniu lub oddawaniu moczu. Często kobiety, które rodzą pierwszy raz, nie wiedzą, jakich mięśni używać przy parciu. Dlatego osoby kontrolujące poród często mówią: „Staraj się przeć tak, jakbyś miała wydalić kał lub oddać mocz”. Chodzi o to, aby kobieta uruchomiła tłocznię brzuszną – to analogiczne pobudzenie mięśni jak przy zaparciu. Z tego powodu bardzo często przy porodzie zdarza się wydalanie lub sikanie. Niekiedy przed porodem wykonuje się lewatywę.
2. Skurcze parte
- parcie siłą woli i parcie odruchowe - początkowo w tej fazie porodu kobieta prze siłą woli. Gdy główka dziecka zajedzie odpowiednio nisko, parcia nie da się powstrzymać, jest odruchowe. Jednak trzeba wiedzieć, że zbyt wczesne parcie wydłuża poród, a nie przyspiesza. Może nawet być niebezpieczne – czasem usilne i zbyt intensywne parcie może spowodować pęknięcie szyjki macicy. Rodząca powinna słuchać poleceń położnej prowadzącej poród. Najlepiej jest rozpoczynać parcie na szczycie skurczu mięśni macicy. Dzięki temu poród będzie przebiegał łagodniej i krócej. Większość kobiet sama czuje, kiedy powinna rozpocząć parcie.
- właściwe oddychanie - parcie można ułatwić przez właściwe oddychanie. Na czym ono polega? Kobieta na początku skurczu powinna wykonać głęboki wdech, a na szczycie – wstrzymać oddech. To wstrzymanie oddechu musi być połączone z zamknięciem ust i przyciśnięciu głowy do klatki piersiowej. Krzyk przy porodzie nie jest wskazany, gdyż wbrew pozorom tylko zabiera potrzebne siły i niczego nie ułatwia.
- pozycje podczas okresu parcia - jest ich kilka. Rodząca może leżeć na wznak lub na lewym boku (wtedy prawa noga jest podtrzymywana lub podparta). Kobieta może także stać, siedzieć lub kucać. Lekarze opowiadają się za pozycją leżącą, ponieważ wtedy łatwiej im kontrolować poród. Każda kobieta inaczej czuje się w tej pozycji. Pozycja stojąca pozwala wykorzystać siłę ciążenia, co ułatwia dziecku wydostanie się na świat i chroni kobietę przed nacięciem krocza. Jednak ta pozycja nie jest wygodna ani dla rodzącej ani dla kierujących przebiegiem porodu. Bardzo ważne jest, aby rodząca wykonywała polecenia lekarzy i położnych. Miedzy nimi musi zachodzić współpraca. Ta faza porodu jest najbardziej męcząca dla kobiety – opadnięcie z sił może spowodować zahamowanie aktywności. Trzeba wtedy myśleć o tym, że już za chwilę pojawi się dziecko. Faza parcia trwa różnie, od 30 minut do 2 godzin, a silne skurcze pojawiają się co 1 lub 2 minuty (trwają od 60 do 90 sekund).
3. Okres łożyskowy
Ta faza porodu to wydalenie błon płodowych i łożyska. Dziecko jest już na zewnątrz, odcinana jest pępowina. Po 5-10 minutach skurcze macicy powracają i nie są tak bolesne jak poprzednie. Dzięki nim zostaje wydalone łożysko. Ten ostatni etap porodu trwa różnie. U niektórych kobiet wydalenie łożyska trwa 5 minut, u innych 30 minut. Po porodzie kobieta zostaje na sali porodowej jeszcze przez dwie godziny. W tym czasie personel obserwuje jej stan zdrowia.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.