Metody podawania insuliny
Insulina jest stosowana w leczeniu cukrzycy od niemal 90 lat. W tym czasie pojawiło się wiele nowych metod podawania insuliny chorym. Obecnie pacjenci mogą skorzystać między innymi z tradycyjnych strzykawek i igieł, penów oraz pomp insulinowych. O doborze metody przyjmowania insuliny decyduje lekarz po konsultacji z pacjentem.
1. Tradycyjne zastrzyki z insuliny
Mimo iż w ostatnich latach pojawiły się bardziej nowoczesne metody przyjmowania insuliny, największą popularnością wśród chorych na cukrzycę cieszą się zastrzyki. Podawanie insuliny za pomocą strzykawki i igły nie stanowi dużego wyzwania dla pacjenta. Wystarczy pobrać odpowiednią dawkę insuliny z pojemniczka i wstrzyknąć w tkankę podskórną.
Ciekawym rozwiązaniem dla chorych na cukrzycę, którzy mają problemy ze wzrokiem są tzw. needle guides - urządzenia, które pomagają utrzymać strzykawkę lub pen we właściwym miejscu i pod prawidłowym kątem w czasie pobierania insuliny i wstrzykiwania jej choremu. Niektóre z tych urządzeń mają dołączone szkło powiększające, dzięki czemu osoby słabo widzące są w stanie przeczytać niewielkie napisy na strzykawce.
Akcesoria ułatwiające podawanie insuliny mają niebagatelne znaczenie w leczeniu cukrzycy, choroba ta jest bowiem główną przyczyną utraty wzroku u osób między 20. a 74. rokiem życia.
2. Nowoczesne metody podawania insuliny
Wstrzykiwanie insuliny jest dla chorych na cukrzycę przykrym obowiązkiem, dlatego naukowcy od lat pracują nad urządzeniami, które mogłyby usprawnić jej podawanie. Dobrym przykładem innowacyjnego rozwiązania są urządzenia służące do napełniania strzykawki insuliną. Są one w stanie odmierzyć właściwą dawkę insuliny, a także, w razie konieczności, mieszać ze sobą dwa różne typy insuliny.
Prawdziwym przełomem w podawaniu insuliny są jednak tak zwane peny. Są to urządzenia przypominające z wyglądu duże długopisy zakończone igłą podającą insulinę. Aby wstrzyknąć ją pod skórę, należy ustawić pożądaną dawkę i nacisnąć na przycisk. Przed każdym użyciem należy zmienić igłę na nową. Gdy „wkład” insuliny wyczerpie się, należy wymienić go na nowy.
Peny są doskonałym wyborem dla osób, które zmagają się z problemami ze wzrokiem. Urządzenia tego typu wydają dźwięk podczas ustawiania dawki, dzięki czemu pacjent niedowidzący może samodzielnie odmierzać insulinę i wstrzykiwać ją bez niczyjej pomocy.
Alternatywą dla penów są bezigłowe wstrzykiwacze insuliny. Są to urządzenia, które pod dużym ciśnieniem wtłaczają insulinę pod skórą. Mimo iż wstrzykiwacze bezigłowe wydają się być idealnym rozwiązaniem, niektóre osoby chore na cukrzycę są zdania, że ich zastosowanie jest bardziej bolesne niż samych igieł.
Wykonywanie zastrzyków z insuliny jest uciążliwe, dlatego opracowane zostały pompy insulinowe. Są to urządzenia podające insulinę przez cały dzień. Pompa jest przyłączona do małej tubki lub cewnika z igłą, która jest wprowadzona do skóry, najczęściej na brzuchu chorego. Pompa jest wielkości talii kart i można ją zaprogramować w taki sposób, by dostarczała insuliny również po posiłkach. Urządzenia tego typu stale podają insulinę, ale pacjent może sam przyjąć bolus (dawkę) po jedzeniu, by utrzymać niski poziom cukru we krwi. Niestety, pompy insulinowe nie są proste w obsłudze. Zwykle zaleca się korzystanie z ich w przypadku cukrzycy typu 1, ale mogą stosować je również osoby chore na cukrzycę typu 2.
Osoby przyjmujące insulinę mogą używać cewnika w połączeniu z pompą insulinową lub indywidualnie. Cewnik umieszczony pod skórą na okres kilku dni pozwala na podawanie insuliny bez konieczności wykonywania kilku nakłuć skóry dziennie.
Prace nad idealną metodą podawania insuliny chorym na cukrzycę ciągle trwają. Dostępne obecnie sposoby wstrzykiwania insuliny nie są doskonałe, ale każdego dnia pomagają milionom pacjentów.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.