Trwa ładowanie...

Domowe sposoby na różę na nodze – czy są skuteczne?

Avatar placeholder
02.12.2022 13:29
Róża to zapalna choroba skóry i tkanki podskórnej.
Róża to zapalna choroba skóry i tkanki podskórnej. (Adobe Stock)

Domowe sposoby na różę na nodze, zapalną chorobę skóry i tkanki podskórnej o nagłym początku i szybkim przebiegu, stosowane jako wyłączna terapia, mogą szkodzić. Jedyną skuteczną metodą leczenia choroby jest antybiotykoterapia. Dlaczego tak się dzieje? Czym cechuje się schorzenie? Jak je leczyć?

spis treści

1. Jakie są domowe sposoby na różę na nodze?

Domowe sposoby na różę na nodze mogą stanowić jedynie uzupełnienie antybiotykoterapii. Można je traktować jedynie jako leczenie objawowe, nie przyczynowe. Róża to choroba bakteryjna, która może zostać wyleczona jedynie za pomocą antybiotyków.

Jakie są bezpieczne domowe sposoby na różę na nodze? To podawanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych oraz stosowanie okładów chłodzących (z gazy i schłodzonej soli fizjologicznej). Pomocne jest także unoszenie kończyny (powyżej poziomu klatki piersiowej) w celu zmniejszenia obrzęku (jeśli róża pojawiła się na kończynie).

Jeśli chodzi o ludowe leczenie róży - ziołami czy i maściami – może ono przynieść więcej szkody niż pożytku. Dlaczego? Ponieważ wpływa na opóźnienie podania antybiotyków, które niszczą bakterie (czyli usuwają przyczynę problemu ze zdrowiem). To może doprowadzić do uogólnienia choroby, przewlekania się schorzenia oraz pojawienia się zagrażających zdrowiu powikłań.

2. Co to jest róża?

Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta"

Róża to zakaźna choroba skóry i tkanki podskórnej. Odpowiadające za nią paciorkowce grupy A – głównie Streptococcus pyogenes, niekiedy paciorkowce z grup C i G. To bakterie, które cechuje duża zjadliwość oraz tendencja do szybkiego rozprzestrzeniania się.

Patogeny wnikają do organizmu przez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową lub z wewnątrzustrojowych ognisk zakaźnych. Do zakażenia dochodzi przez kontakt bezpośredni z nosicielami lub osobami chorymi.

Zakażenie szerzy się naczyniami chłonnymi. To skutkuje ostrym stanem zapalnym, co sprawia, że objęta stanem chorobowym skóra jest:

  • żywoczerwona,
  • błyszcząca,
  • obrzęknięta,
  • ucieplona,
  • wyraźnie odgraniczona od skóry zdrowej,
  • bolesna.

W przebiegu choroby mogą pojawić się drobne wybroczyny i linijne zaczerwienienia skóry wzdłuż przebiegu naczyń chłonnych zmienionych zapalnie tzw. smugi czy pręgi).

Objawy róży najczęściej obserwuje się na podudziu, rzadziej na twarzy i kończynie górnej. Dochodzi do powiększenia okolicznych węzłów chłonnych. Pojawiają się dreszcze, wysoka gorączka (nawet do 41 stopni Celsjusza), złe samopoczucie oraz obrzęki.

**Wyniki badań laboratoryjnych wskazują na nieprawidłowości, takie jak:

  • leukocytoza w morfologii,
  • podwyższone wartości CRP,
  • podwyższone miano antystreptolizyny O (ASO).

Czynnikami ryzyka zachorowania jest cukrzyca, przebyta zakrzepica żył głębokich, przewlekły obrzęk kończyny, zapalne choroby skóry ze świądem, owrzodzenia żylakowe podudzi, stan po operacji żylaków lub po pobraniu żyły do pomostowania aortalno-wieńcowego, dożylne przyjmowanie narkotyków, grzybica stóp, zaniedbania higieniczne oraz wiek (zagrożone są zwłaszcza osoby w starszym wieku, dzieci i noworodki).

Wyróżnia się różne postacie kliniczne róży, takie jak róża pęcherzowa, róża krwotoczna, róża zgorzelinowa, róża pełzająca lub wędrująca oraz róża nawrotowa.

3. Jak leczyć różę na nodze?

Gdy pojawiają się objawy wskazujące na różę, należy pilnie zgłosić się do lekarza rodzinnego. W zależności od stanu ogólnego, nasilenia objawów i chorób współistniejących wskazane może być leczenie szpitalne i zastosowanie antybiotyków w formie dożylnej.

W postaci łagodnej leczenie odbywa się w warunkach domowych antybiotykiem w formie doustnej (objawowe leczenie róży domowymi sposobami to za mało).

Kluczowe znaczenie ma przyjęcie pełnej zaleconej przez lekarza dawki antybiotyku, nawet jeśli objawy ustąpią przed planowanym zakończeniem terapii (poprawa może nastąpić już na drugi dzień antybiotykoterapii, czasem po tygodniu). Klasyczną postać róży leczy się podając antybiotyki przez 7-10 dni.

W terapii stosuje się antybiotyki z grupy penicylin lub ich pochodne. W niektórych przypadkach lekarz może zadecydować o dołączeniu maści sterydowej do stosowania miejscowego w obrębie stanu zapalnego. Po zakończeniu profilaktycznie podaje się czasami leki przeciwzakrzepowe.

W niektórych przypadkach w przebiegu choroby dochodzi do rozwoju powikłań, takich jak przewlekły obrzęk, ropowica, zapalenie żył i naczyń chłonnych czy róża nawrotowa (nawracanie zakażenia w tym samym miejscu).

Jak każde zakażenie paciorkowcem grupy A, róża może doprowadzić do wystąpienia gorączki reumatycznej lub rozwoju kłębuszkowego zapalenia nerek.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze