Polineuropatia - rodzaje i przyczyny, objawy, leczenie
Polineuropatia to kliniczny zespoł uszkodzenia nerwów obwodowych. Poza nerwami obwodowymi polineuropatia obejmuje także sploty nerwowe i korzenie nerwowe. Najczęściej choroba zaczyna się od stóp, występuje ociężały chód, stawianie stopy na piętach. Nawracające mrowienia, zaburzenia czucia, zmiany koloru skóry czy problemy ze zwieraczami powinny wzbudzić nasz niepokój. Niekiedy objawom tym towarzyszy pogorszenie wzroku i słuchu.
1. Polineuropatia - rodzaje i przyczyny
Wyróżniany różne rodzaje polineuropatii, do których należą:
- polineuropatia cukrzycowa,
- polineuropatia ciążowa,
- polineuropatia dziedziczna,
- polineuropatia alkoholowa,
- polineuropatia uwarunkowana immunologicznie,
- polineuropatia w chorobach zapalnych naczyń krwionośnych,
- polineuropatia toksyczna i polekowa.
Geneza tej choroby jest zróżnicowana, a wśród jej głównych przyczyn wymienia się:
- wpływ działania toksyn, szczególnie tych znajdujących się w alkoholu. Nie jest przypadkiem, że polineuropatie rozwijają się u alkoholików,
- niedobór witaminy B12 (inne nazwy to cyjanokobalamina, kobalamina),
- choroby autoimmunologiczne (np. choroby tarczycy, choroby układowe tkanki łącznej, choroby neurologiczne, itp.),
- cukrzycę,
- wpływ czynników genetycznych (tzw. polineuropatia rodzinna).
2. Polineuropatia - objawy
Niezależnie od przyczyn polineuropatii można zaobserwować charakterystyczne objawy wspólne dla wszystkich odmian choroby. Objawy polineuropatii można podzielić na trzy grupy: ruchowe, czuciowe i autonomiczne.
2.1. Objawy polineuropatii ruchowe
- wiotki niedowład mięśni z ich zanikiem, czego objawem jest opadanie rąk i nóg.
2.2. Objawy polineuropatii czuciowe
- upośledzenie wszystkich rodzajów czucia, szczególnie wibracji,
- osłabienie czucia szczególnie w okolicy rąk i nóg (okolice „rękawiczek i skarpetek”),
- mrowienie, drętwienie,
- bóle neuropatyczne w kończynach,
- zaburzenia czucia głębokiego.
2.3. Objawy polineuropatii autonomiczne
- zmiany troficzne skóry i jej przydatków,
- sinienie i rogowacenie skóry, występowanie pęcherzyków na skórze,
- nadmierna potliwość,
- zmiany na paznokciach.
Dodatkowo, objawami polineuropatii mogą być zaburzenia zwieraczy. Występują one jednak tylko w zaawansowanych postaciach choroby.
3. Polineuropatia - leczenie
Diagnozę polineuropatii zazwyczaj zaczyna się od wizyty u pediatry (dzieci) lub neurologa (dorośli). Lekarz najpierw przeprowadza z pacjentem wyczerpujący wywiad, którego celem jest uzyskanie od pacjenta informacji na temat innych schorzeń, na które cierpi dana osoba.
Podczas wywiadu lekarz dowiaduje się także, jakie choroby występowały w rodzinie pacjenta, by wywnioskować, na jakie schorzenia dziedziczne narażony jest pacjent. Następnie kieruje pacjenta na specjalistyczne badania. Wykonuje się wówczas badanie EMG oraz elektroneurografię.
Czasami wskazane jest także wykonanie biopsji nerwu. Jeśli lekarz zdiagnozuje u pacjenta polineuropatię, wówczas przepisuje pacjentowi leki. Spośród środków farmakologicznych najczęściej zaleca się przyjmowanie kortykosteroidów. Pozytywne efekty terapii wzmagają odpowiednia dieta i fizykoterapia.
Niekiedy niezbędna jest interwencja chirurgiczna, podczas której przeprowadza się zabieg usztywnienia stawów. Jeżeli choroba jest już bardzo zaawansowana, wówczas wskazane jest, by chorzy mieli dostęp do specjalistycznego sprzętu ortopedycznego.
Osobom dotkniętym polineuropatią cukrzycową zaleca się:
- przestrzeganie diety cukrzycowej,
- leczenie insuliną i innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy,
- odpowiedni tryb życia.
Chorzy na polineuropatię alkoholową powinni stosować wysokokaloryczną dietę – ponad 3000 kcal na dobę, poddawać się masażom, ćwiczeniom, fizykoterapii. Powinni także zachowywać wszelkie działania mające na celu zapobieganie urazom.
Zobacz także:
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.