Bezpieczne stosowanie antykoncepcji

Osiągnięcia dzisiejszej medycyny postawiły antykoncepcję na bardzo wysokim poziomie, co sprawiło, że skuteczność dzisiejszych środków jest (w niektórych przypadkach) prawie stuprocentowa. Należy jednak pamiętać, że pomimo udoskonalenia wszystkich metod antykoncepcji, tylko dokładne przestrzeganie instrukcji pozwoli zachować ich działanie antykoncepcyjne oraz nie wpłynie negatywnie na stan organizmu.

1. Antykoncepcja może być niebezpieczna

Wszystkie środki i metody antykoncepcyjne posiadają listę przeciwwskazań, przy których nie należy ich używać, ponieważ zagrażają w bezpośredni sposób zdrowiu i życiu. Bezpieczna antykoncepcja jest ważna dla zdrowia. Zatajenie alergii, choroby, obciążenia genetycznego lub niedokładnie przeprowadzone przez lekarza badania mogą pogorszyć samopoczucie. Dodatkowo niewłaściwe stosowanie metody antykoncepcyjnej (nawet dobrze dobranej) może w negatywny sposób wpłynąć na organizm.

2. Bezpieczne stosowanie tabletek antykoncepcyjnych

Tabletki antykoncepcyjne należy przyjmować codziennie o mniej więcej tej samej porze. W przypadku pigułek progestagennych należy szczególnie przestrzegać określonej godziny zażywania każdego dnia. Po zakończonym opakowaniu należy na tydzień przerwać zażywnie tabletek (wyjątek stanowią preparaty jednoskładnikowe). Jeśli dojdzie do pominięcia tabletki, należy dokładnie zapoznać się z ulotką i zastosować do zaleceń. W sytuacji, gdy od czasu, w którym należało przyjąć tabletkę, nie minęło więcej niż 12 godzin, należy jak najszybciej połknąć pigułkę.

Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta"

Ważna jest także kolejność przyjmowanych tabletek antykoncepcyjnych w preparatach trójfazowych, ponieważ zamiana kolejności wpływa na skuteczność tej metody. Niebezpieczne dla zdrowia staje się zażywanie preparatów dwuskładnikowych przez kobiety palące po 35. roku życia, karmiące, chore na nadciśnienie i cukrzycę (dla tych kobiet alternatywą są pigułki „minipills” lub wkładki hormonalne). Bezpośrednie zagrożenie powoduje choroba zakrzepowo-zatorowa u pacjentki lub u członka rodziny, choroba serca, wątroby, zaburzenie krzepliwości, toczeń rumieniowaty i przebyty udar oraz stan przed operacją lub długotrwałe unieruchomienie.

Wszystkie te stany predysponują do zwiększonego ryzyka tworzenia zakrzepów, a co się z tym nierozerwalnie wiąże możliwości powstania zatoru.

Tzw. antykoncepcja po to metoda, którą stosuje się w awaryjnych sytuacjach, a nie rutynowo. Zbyt częste sięganie po tabletki „po” może mieć wiele negatywnych skutków. U kobiety mogą się pojawić bóle głowy, nudności, wymioty, a także zaburzenia hormonalne oraz zaburzenia cyklu miesiączkowego.

 

3. Bezpieczeństwo stosowania plastra antykoncepcyjnego

Mała ilość hormonów uwalniana przez plaster antykoncepcyjny jest bezpieczna dla wszystkich kobiet z przeciwwskazaniami do doustnej antykoncepcji hormonalnej. Niewystarczający efekt terapeutyczny występuje w przypadku niewłaściwego wyboru miejsca przyklejenia plasterka (prawidłowe miejsce to podbrzusze, górna część tułowia, zewnętrzna część ramion, pośladki), częściowe lub całkowite jego odklejenie, masa ciała powyżej 90 kilogramów. Wszelkie choroby skóry, podrażnienia, rany, blizny i nadmierne owłosienie tworzą mniejszą powierzchnię przylegania i mniejsza ilość hormonów dostaje się do organizmu kobiety. Plastry antykoncepcyjne wymienia się raz na siedem dni przez trzy kolejne tygodnie, czwarty tydzień jest wolny od plasterka. Niewłaściwa forma stosowania (odklejanie i ponowne przyklejanie plasterka, zbyt długie korzystanie z jednego) znosi efekt antykoncepcyjny.

 

4. Zastrzyk hormonalny i wkładka wewnątrzmaciczna a bezpieczeństwo

W związku z dużą dawką hormonów, może nie być tolerowany przez organizm kobiety (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, obfite krwawienia). Jeśli kobieta źle tolerowała tę metodę antykoncepcyjną, nie powinna przyjmować kolejnych zastrzyków.

Kobieta, decydując się na tę metodę antykoncepcyjną, powinna udać się do doświadczonego lekarza, który założy wkładkę wewnątrzmaciczną we właściwy sposób oraz dokona odpowiedniego wyboru jej typu, wielkości. Wkładki wewnątrzmaciczne zwiększają ryzyko infekcji, dlatego należy nie narażać się na możliwość ich wystąpienia. Liczni partnerzy seksualni oraz używanie tamponów przyczyniają się do częstszego rozwoju infekcji oraz zmniejszenia skuteczności wkładki.

Przed rozpoczęciem stosowania tej metody antykoncepcyjnej należy upewnić się, czy nie ma ukrytego stanu zapalnego, ponieważ założenie wkładki wewnątrzmacicznej może go uaktywnić. Młodym kobietom nie jest zalecany ten środek antykoncepcyjny, ponieważ u takich osób trudniej dobrać odpowiedni model oraz istnieje ryzyko powikłań i komplikacji, mogących prowadzić do trwałej bezpłodności (małe ryzyko). W tej grupie częściej dochodzi to rozwoju ciąży pozamacicznej w przypadku zapłodnienia.

Wkładki wewnątrzmaciczne, wzbogacone w swoim składzie w miedź, są przeciwwskazane kobietom uczulonym na ten pierwiastek oraz z chorobą Wilsona. Negatywnie na zdrowiu odbija się stosowanie wkładek wewnątrzmacicznych u osób z czynnym zakażeniem narządów rodnych, zarażonych wirusem HIV lub z pełnoobjawowym AIDS, z innymi stanami obniżonej odporności, mięśniakami (można stosować wkładkę o budowie „nici”), wadami anatomicznymi zastawek lub stan po wszczepieniu sztucznej zastawki (ryzyko bakteryjnego zapalenia wsierdzia).

Działaniem niepożądanym tej metody antykoncepcyjnej są obfite miesiączki, dlatego krwawienia z pochwy o niejasnej etiologii mogą wywołać niedokrwistość lub pogłębić już istniejącą. Jeżeli u kobiety wystąpiła w przeszłości choć jedna ciąża pozamaciczna, to niestety ta sytuacja będzie się powtarzała po założeniu wkładki. Jeśli wkładkę założy się w przypadku istniejącej ciąży, dochodzi do poronienia.

5. Mechaniczne metody antykoncepcji

Jedyny negatywny wpływ mechanicznych metod antykoncepcji na zdrowie ma miejsce w przypadkach uczulenia na lateks. Nie ma poza tym przypadkiem przeciwwskazań zdrowotnych do ich używania. Ważna jest nauka zakładania mechanicznych środków antykoncepcyjnych (prezerwatywa męska, damska).

 

6. Metody chemiczne i chirurgiczne

Środkami plemnikobójczymi są, np. żele, maści, globulki, kremy, pianki stosowane bezpośrednio przed stosunkiem. Podobnie jak przy metodach mechanicznych, przeciwwskazaniem jest uczulenie na któryś ze składników preparatu. Dla uzyskania maksymalnego efektu antykoncepcyjnego ważne jest dokładne zapoznanie się ze sposobem użytkowania.

Jak każda operacja, tak i przecięcie lub podwiązanie jajowodów i nasieniowodów, może powodować powikłania. Zabieg może być przyczyną zakażenia, a jego działanie nie zawsze jest odwracalne.

 

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.