Aortografia – wskazania, przygotowanie i przebieg badania

Aortografia, inaczej angiografia aorty, to inwazyjna, obrazowa metoda badania aorty przy użyciu promieni rentgenowskich i kontrastu. Polega na wstrzyknięciu do światła aorty środka cieniującego oraz wykonaniu serii zdjęć rentgenowskich. W jakim celu się ją wykonuje? Jakie są wskazania do badania? Czy trzeba się specjalnie przygotowywać?

1. Czym aortografia?

Aortografia, czyli angiografia aorty, jest badaniem obrazowym ilustrującym aortę. To duży pień tętniczy, którego gałęzie doprowadzają krew tętniczą do wszystkich tkanek. Jest największą tętnicą człowieka.

Angiografia tętnicy głównej, badanie rentgenowskie aorty, jest procedurą inwazyjną, wymagającą podania środka cieniującego oraz użycia promieni rentgenowskich. To pozwala na ocenę przebiegu największych i najważniejszych naczyń krwionośnych, w tym przebieg tętnicy głównej, zobrazowanie jej światła i ułożenie łuku aorty.

Zobacz film: "Badania krwi - TSH"

Rodzaje aniografii

Angiografia to badanie radiologiczne, które pozwala zobrazować przepływ krwi przez naczynia. Sprawdza się w przypadku tętnic kończyn dolnych, szyjnych czy nerkowych (angiografia tętnic kończyn dolnych, angiografia tętnic szyjnych, angiografia tętnic nerkowych).

Inne rodzaje angiografii to koronarografia, polegająca na wprowadzeniu cewnika do ujścia tętnicy wieńcowej, celem podania kontrastu do światła naczynia oraz wentrykulografia, to jest podanie kontrastu do jamy serca w celu oceny jego kurczliwości.

2. Wskazania do wykonania aortografii

Jakie są przyczyny i wskazania do wykonania aortografii? Ponieważ angiografia aorty umożliwia ocenę jej ściany, wskazaniem do jej wykonania jest podejrzenie nieprawidłowości w budowie naczynia krwionośnego:

• zwężenia. Dzięki niej można stwierdzić, czy istniejące przewężanie naczynia jest miejscowe, czy też związane z postępującym procesem miażdżycowym.
• tętniaka aorty. Tętniak to fragment tętnicy, w którym następuje poszerzenie jej światła o ponad 50% w stosunku do prawidłowej wartości. Tętniaki aorty można podzielić na kilka grup, uwzględniając kryterium kształtu, budowy ściany lub umiejscowienia,
• rozwarstwienia ściany aorty, co może być wadą wrodzoną albo nabytą.

Aortografia jest stosowana przed interwencją wewnątrznaczyniową w celu doprecyzowania danych: lokalizacji i wielkości tętniaka oraz wykrycia uszkodzeń aorty.

3. Jak przebiega procedura aortografii?

Aortografię, która trwa około 30 minut, wykonuje się w specjalnym gabinecie, w pracowni angiografii/hemodynamiki wyposażonej w cyfrowy angiograf. Jak przebiega?

Najpierw lekarz znieczula miejsce, w które zamierza wbić igłę - zwykle jest to prawa tętnica udowa. Typowe miejsca dostępu do naczyń obwodowych to tętnica udowa (pachwina), tętnica promieniowa (nadgarstek) oraz tętnica ramieniowa (ramię). Następnie:

• wprowadza się prowadnicę,
• naczyniami krwionośnymi wprowadza się odpowiednio wykalibrowany cewnik (po nakłuciu obwodowej tętnicy do jej światła wprowadza się koszulkę naczyniową, a następnie poprzez nią odpowiednie cewniki),
• podaje się środek cieniujący w obszar, który ma być obrazowany,
• wykonuje się kilka zdjęć rentgenowskich,
• wysuwa się cewnik,
• na miejsce wkłucia zakłada się jałowy opatrunek.

Aortografia – jak się przygotować?

Jak się przygotować do aortografii? Aortografia jest badaniem, które przeprowadza się na czczo. Przed wykonaniem zabiegu trzeba poinformować lekarza o alergiach, leczonych chorobach, problemach z krzepliwością krwi, stosowanych lekach czy ciąży w przypadku kobiet.

4. Powikłania po aortografii

Jakie są ryzyka i możliwe powikłania związane z aortografią? Ponieważ aortografia jest zabiegiem inwazyjnym, wiąże się z nią ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Możliwe powikłania to:

• reakcja alergiczna na podany środek cieniujący,
• krwiak w miejscu wkłucia, uszkodzenie naczyń krwionośnych w miejscu wprowadzania prowadnicy lub cewnika, uszkodzenie nerwów w miejscu wykonywanego wkłucia do naczynia krwionośnego, infekcja miejscowa, krwawienie w miejscu wkłucia,
• wymioty oraz nudności,
• bóle głowy,
• dreszcze,
• powstanie zakrzepu,
• infekcja ogólnoustrojowa,
• zawał serca,
• zator tętnic płucnych,
• udar mózgu.

Aortografię wykonuje się po wyczerpaniu nieinwazyjnych technik diagnostycznych rozwarstwienia aorty, które nie pozwoliły na jednoznaczne ustalenie rozpoznania. Alternatywną metodą wykonywania badania aorty jest wykonanie rezonansu magnetycznego (MR), tomografii komputerowej (TK/CT) lub echokardiografii przezprzełykowej (TEE).

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.