Trwa ładowanie...

Alergia - przyczyny, objawy, leczenie

Avatar placeholder
07.06.2024 17:17
Alergia we współczesnym świecie uznawana jest za najczęściej występujące schorzenie.
Alergia we współczesnym świecie uznawana jest za najczęściej występujące schorzenie. (123rf)

Alergia we współczesnym świecie uznawana jest za najczęściej występujące schorzenie. Większa część chorób alergicznych ma charakter przewlekły i wymaga systematycznego leczenia. Alergię wywołuje nieprawidłowa reakcja układu odpornościowegona określone czynniki. Alergenem uczulającym może okazać się różna substancja w otaczającym człowieka środowisku. Do najczęstszych objawów alergii zalicza się, m.in.: sezonowy katar sienny, całoroczny nieżyt nosa, astma oraz uczulenia na pokarmy. Leczenie alergii jest skomplikowane i musi być wielokierunkowe.

spis treści

1. Charakterystyka i rodzaje alergii

Alergia jest to schorzenie charakteryzujące się nadmierną reakcją ze strony układu odpornościowego po kontakcie organizmu z alergenem. Najczęstsze objawy alergii to katar, swędzenie skóry czy pieczenie pod powiekami oczu.

Podział najczęstszych chorób alergicznych obejmuje:

1.1. Alergiczny nieżyt nosa

Zobacz film: "Otyłość. Historia Aleksandry"

Alergiczny nieżyt nosa to zapalenie błony śluzowej nosa czyli warstwy komórek wyściełającej jamy nosowe od środka, spowodowane reakcją alergiczną.

Typowym objawem alergii jest wyciekanie z nosa wydzieliny - najczęściej jest ona wodnista, jednak jeśli katar przewleka się, staje się gęstsza i zatyka przewody nosowe, powodując dyskomfort, poczucie utrudnionego oddychania. Oprócz tego możemy często kichać, a wydzielina spływająca po tylnej ścianie gardła podrażnia je i wywołuje odruch kaszlowy.

Możemy odczuwać swędzenie nosa, oczu, uszu, gardła i podniebienia. Mogą wystąpić problemy z rozpoznawaniem zapachów. Najbardziej uciążliwe są dołączające się objawy alergii takie jak zaburzenia snu i koncentracji, ból głowy, światłowstręt.

Wszystkie objawy alergii nasilają się w nocy i o poranku. Katar alergiczny może pojawiać się okresowo lub występować stale. Okresowy jest zazwyczaj wyrazem uczulenia na pyłki pojawiające się we wdychanym powietrzu czasowo, np. w okresie pylenia traw czy drzew. Katar stały, przewlekły jest zazwyczaj spowodowany alergenem stale obecnym w naszym środowisku życia, np. sierścią zwierząt, odchodami roztoczy.

1.2. Alergiczne choroby oczu

Co to jest spojówka? Spojówką nazywa się cienką, przezroczystą błonę pokrywającą oko i przylegające do gałki ocznej części powiek. Wiemy, jak najczęściej wygląda zapalenie spojówek - oczy są zaczerwienione, spuchnięte i silnie łzawią.

Objawem świadczącym o alergicznym podłożu zapalenia spojówek jest swędzenie oczu. Oprócz tego możemy odczuwać kłucie, pieczenie, uczucie piasku pod powiekami. Alergiczne zapalenie spojówek często występuje razem z katarem alergicznym.

Najczęściej chorują młodzi dorośli, z wiekiem objawy alergii zmniejszają się. Choroba pojawia się nagle, a objawy alergii najczęściej zanikają samoistnie w ciągu 2-3 dni, gdy nie kontaktujemy się z alergenem.

1.3. Alergia skórna

Alergia na skórze objawia się na wiele różnych sposobów. Najważniejsze z nich to: pokrzywka, atopowe zapalenie skóry oraz kontaktowe zapalenie skóry.

Wysypka pokrzywkowa spowodowana jest zapalnym obrzękiem skóry na skutek rozszerzenia i zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych. Jak wyglądają objawy alergii w postaci wysypki pokrzywkowej?

Charakterystyczną cechą jest bąbel pokrzywkowy. Jest on białawy lub różowy, otoczony przez zaczerwienienie i lekko uniesiony ponad powierzchnię skóry. Bąble mogą się zlewać i tworzyć rozmaite kształty. Mogą swędzieć lub piec. Wysypka pojawia się w ciągu kilku minut do kilku godzin po kontakcie z substancją uczulającą, rzadziej po dłuższym czasie.

Charakterystycznym objawem alergii jest to, że wysypka „wędruje”, tzn. jej kształty zmieniają się. Zazwyczaj zanika sama w ciągu doby. Jej przyczyną mogą być pokarmy, dodatki do żywności, leki, alergeny wziewne, jady owadów oraz wiele innych czynników.

Atopowe zapalenie skóry dotyka zarówno dzieci, jak i dorosłych. Jest procesem alergicznego zapalenia skóry i należy do najczęstszych jej chorób. Podstawowym objawem alergii jest swędzenie skóry, nasilające się szczególnie wieczorem i w nocy. Chora osoba często się drapie co prowadzi do obtarć i ran naskórka. Swędzenie pojawia się bardzo łatwo - pod wpływem zmian temperatury, suchego powietrza, emocji i ekspozycji na alergen.

U małych i większych dzieci oraz u młodzieży i dorosłych objawy alergii wyglądają nieco inaczej. U mniejszych dzieci można obserwować grudki na zaczerwienionej skórze pojawiające się na twarzy, głowie i kończynach. U starszych dzieci można zauważyć grudkowate, łuszczące zmiany w zgięciach kolan i łokci, nadgarstkach i kostkach oraz na szyi. U dorosłych i młodzieży w podobnej lokalizacji występują miejsca zgrubiałego i nadmiernie pomarszczonego naskórka, grudki na skórze.

Rozpoznanie atopowego zapalenia skóry lekarz ustala, gdy objawy alergii w postaci zmian skórnych utrzymują się przewlekle i nawracają, występuje swędzenie i atopia.

Kontaktowe zapalenie skóry jest nadmierną reakcją skóry na bezpośredni jej kontakt z substancją chemiczną. Reakcja ta jest miejscowa, to znaczy, że objawy alergii pojawiają się w miejscu zetknięcia skóry z alergenem, którym mogą być rozmaite rzeczy: metale - nikiel, chrom, kobalt, substancje chemiczne, zapachowe, konserwanty (podłoże leków i kosmetyków), leki, barwniki, lanolina.

Objawy kontaktowego zapalenia skóry pojawiają się w postaci pęcherzyków i grudek na zaczerwienionej, rumieniowej skórze. Są swędzące. Objawy te pojawiają się szybko po kontakcie z substancją alergenną lub po wielokrotnym narażaniu skóry na jej działanie, w niewielkim stężeniu.

6 sposobów na wzmocnienie odporności w walce z alergią
6 sposobów na wzmocnienie odporności w walce z alergią [7 zdjęć]

Jeśli cierpisz z powodu alergii sezonowych, dużo czasu spędzasz na poszukiwaniu sposobu złagodzenia

zobacz galerię

1.4. Alergia na jad owadów

Białka odpornościowe skierowane przeciw jadowi owadów stwierdza się u około 15-30% osób. Reakcje miejscowe po użądleniu owada występują prawie u wszystkich osób. Objawy alergii w postaci reakcji całego organizmu na wstrzyknięty jad owada są dużo rzadsze, ale mogą nieść ze sobą skutki niebezpieczne dla zdrowia.

Owady, które stwarzają nam niebezpieczeństwo to pszczoła, trzmiel, osa i szerszeń, przy czym groźniejsze jest ugryzienie przez pszczołę i szerszenia. Po ukąszeniu osoby uczulonej mogą wystąpić objawy alergii w postaci silnej reakcji w miejscu wstrzyknięcia jadu - opuchnięcie, czemu może towarzyszyć gorączka, ból głowy, dreszcze, złe samopoczucie.

Po użądleniu przez dużą ilość owadów sam jad z powodu swojej ilości działa toksycznie na organizm i może powodować uszkodzenie mięśni, nerek, wątroby, zaburzenia krzepnięcia krwi. Jest to sytuacja zagrażająca życiu. Inna groźna sytuacja mogąca powodować nawet śmierć to wstrząs anafilaktyczny u osoby uczulonej na jad owadów.

Wstrząs anafilaktyczny jest silną reakcją całego organizmu na cząsteczki obecne w jadzie owadów, ale powodem jego wystąpienia mogą być również inne alergeny takie jak: leki, pokarmy (głównie ryby, owoce morza, orzeszki ziemne, owoce cytrusowe), alergeny wziewne, lateks, białka podawane dożylnie w celach leczniczych.

Jest to reakcja nadmierna, pojawia się jedynie u osób uczulonych. Najczęstsze i zazwyczaj pierwsze jej objawy to: omówiona wyżej pokrzywka, opuchnięcie twarzy i warg lub innej okolicy ciała i swędzenie skóry. Może dołączyć obrzęk dróg oddechowych prowadzący do trudności w oddychaniu, świszczący oddech, kaszel. Następnie spada ciśnienie tętnicze i rośnie częstość akcji serca.

Mogą wystąpić również wymioty, bóle brzucha i biegunka. Skóra staje się blada, chłodna i spocona. Wstrząs może prowadzić do utraty przytomności i zatrzymania krążenia.

8 sposobów na pokonanie wiosennej alergii
8 sposobów na pokonanie wiosennej alergii [10 zdjęć]

Dane przytaczane przez Narodowy Fundusz Zdrowia mówią o tym, że w naszym kraju na alergie choruje ponad

zobacz galerię

1.5. Katar sienny

Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa (inaczej katar sienny) spowodowane jest antygenami inhalacyjnymi pyłków roślin, występującymi w okresie pylenia drzew, krzewów, traw i chwastów.

Głównymi oznakami alergicznego zapalenia błony śluzowej jest obfita wydzielina z nosa (wodnista lub wodnisto-śluzowa) oraz zapalenie spojówek objawiające się zaczerwienieniem, łzawieniem, światłowstrętem oraz świądem oczu.

Charakterystyczne dla kataru siennego są również:

  • swędzenie wnętrza nosa;
  • obrzęk (zatykanie dziurek nosa);
  • częste kichanie;
  • silne bóle głowy;
  • zaburzenia snu;
  • zmniejszona koncentracja.

W mniejszej liczbie przypadków występują objawy ze strony oskrzeli oraz ataki astmy. U niektórych pacjentów dochodzi także do upośledzenia węchu.

1.6. Astma oskrzelowa

Astma oskrzelowa jest przewlekłą chorobą, w której dochodzi do procesu zapalnego błony śluzowej układu oddechowego i związanego z nim nadreaktywnością błony śluzowej na czynniki zewnętrzne. Astma charakteryzuje się napadowym zwężeniem dróg oddechowych, który u jednych osób pojawia się tylko w określonych sytuacjach u innych niemal stałe.

Głównym objawem astmy jest napad duszności w kontakcie ze swoistym alergenem. Charakteryzuje się on utrudnionym wydechem, męczącym kaszlem i obecnością patologicznych świstów oddechowych, niejednokrotnie słyszalnych na odległość.

1.7. Alergia pokarmowa

Alergia pokarmowa charakteryzuje się wystąpieniem wymiotów, nudności, biegunki, zaparcia czy też bólu brzucha do którego dochodzi w wyniku kontaktu ze swoistym alergenem. Często pierwszym objawem alergii pokarmowej może być wzdęcie brzucha, kolki jelitowe, utrata łaknienia, przykry zapach z ust oraz świąd odbytu.

Alergia na pokarm może być także przyczyną zmian ze strony układu nerwowego, takich jak: zmęczenie, nadmierna senność, bóle głowy, trudności w koncentracji i nadpobudliwość. Najczęściej jednak ta choroba alergiczna dotyczy małych dzieci. U niemowląt głównym alergenem jest mleko, a także jajka i orzeszki ziemne. U dzieci starszych – orzeszki ziemne, pyłki drzew i ryby.

1.8. Choroby alergiczne u dzieci

Wywiad rodzinny wielu dzieci z chorobami alergicznymi jest obciążony występowaniem tych chorób. Oznacza to, że wyższe ryzyko wystąpienia chorób alergicznych stwierdza się u dzieci, których najbliżsi krewni chorują na alergię. U dzieci w różnym wieku występują odrębne choroby alergiczne:

  • wyprysk (atopowe zapalenie skóry) i alergia pokarmowa – u niemowląt;
  • astma i alergiczny nieżyt nosa – u starszych dzieci.

Poza tym wystąpienie wyprysku lub alergii pokarmowej w okresie niemowlęcym predysponuje do wystąpienia astmy i kataru siennego w późniejszym okresie życia. Określa się to mianem „marszu alergicznego”.

2. Przyczyny alergii

Alergenem może być każda substancja z otoczenia człowieka (reakcję alergiczną mogą wywołać substancje wdychane, dotykane, połykane oraz wstrzykiwane). Podczas pierwszego kontaktu z daną substancją organizm nie daje objawów uczulenia. Dopiero przy kolejnym zetknięciu się z alergenem może wystąpić patologiczna reakcja alergiczna.

Najczęściej spotykane alergeny wziewne to zazwyczaj:

  • pyłki roślin;
  • sierść zwierząt;
  • zarodniki pleśni;
  • roztocza kurzu domowego;
  • wełna;
  • pierze.

Alergeny pokarmowe to zazwyczaj takie produkty, jak: mleko krowie, wołowina, cielęcina, białko jajka kurzego, ryby, skorupiaki, orzechy i migdały, owoce cytrusowe, pomidory oraz czekolada. Alergenami są również jady owadów: os, pszczół i szerszeni.

Alergeny pochodzące ze środowiska skażonego to m.in.: metale, takie jak: nikiel, chrom, cynk, kobalt i inne, gumy pochodzenia roślinnego i dodatki stosowane do ich produkcji, lateks, tworzywa sztuczne, substancje dodatkowe w pokarmach oraz wiele innych związków chemicznych. Do tej grupy należy zaliczyć także leki i kosmetyki.

Znaczny przyrost zachorowań na alergię w ostatnich latach jest związany z dużym postępem cywilizacyjnym, ponieważ ludzie są otaczani przez sztucznie wytwarzane, nienaturalne substancje. Niektórzy specjaliści wygłaszają hipotezy, że przesadnie przestrzegana higiena może również powodować alergie.

Choroby alergiczne są powiązane z wysokim standardem życia, ponieważ w krajach rozwiniętych są znacznie powszechniejsze niż w nierozwiniętych.

3. Objawy alergii

Kiedy organizm ma pierwszy kontakt z substancją uczulającą, zaczyna wytwarzać przeciwciała swoiste dla tej substancji (tzw. przeciwciała IgE) oraz staje się gotowy do wyprodukowania dużej ilości immunoglobin odpornościowych. Przeciwciała rozpoznają cząsteczkę, która znalazła się w organizmie, na przykład fragmenty pleśni pojawiające się w powietrzu, jako obcą i zagrażającą temu organizmowi. Rozpoczynają więc proces mający na celu ich zniszczenie.

Za pomocą różnych wydzielanych białek organizm chce bronić się przed taką „inwazją”. W konsekwencji doprowadza to do stanu zapalnego danej tkanki, np. wysypki rumieniowo-bąblowej, obrzęku (czyli jakby opuchnięcia) błony śluzowej, skurczu mięśni gładkich, np. w oskrzelach. Jest to reakcja nieprawidłowa i nadmierna. Uczestniczą w niej również przeciwciała, prowadząc do niszczenia własnych komórek organizmu, na które organizm się uczulił.

Reakcja ta prowadzić może do niszczenia niektórych składników krwi i spadku ich ilości, spowodowana jest najczęściej lekami lub pokarmami. Niekiedy przeciwciała łączą się po kilka w kompleksy i krążą we krwi. Mogą wywoływać zapalenie naczyń, a jeśli osiądą w jakimś narządzie, prowadzą do jego niszczenia i uszkodzenia jego funkcji – może to dotyczyć np. nerek czy płuc. Przyczynami mogą być leki, pokarmy czy wiele związków chemicznych.

Kolejne zetknięcie z substancją alergiczną może wywołać bardzo gwałtowną i groźną reakcję organizmu, czyli tzw. wstrząs anafilaktyczny. Najczęstsze jego objawy to bardzo szybko pojawiająca się wysypka, rumień, zaczerwienienie skóry i bąble, szybkie puchnięcie, mocno nasilony katar i uczucie zatkania nosa, łzawienie spojówek, ból brzucha oraz biegunka.

Wstrząs anafilaktyczny może prowadzić do znacznego spadku ciśnienia, co zagraża życiu osoby, u której wystąpi taki odczyn.

Reakcja alergiczna może objawić się w postaci ataku astmy z dusznością i silnym kaszlem, obrzękiem krtani lub nawet wstrząsem i drgawkami. Objawem alergii mogą być również pojedyncze ogniska zaczerwienienia i złuszczania skóry.

Początkowo tworzą się zaczerwienienie i obrzęk, następnie nadżerka pokrywająca się strupkiem. Objaw taki może pojawić się w miejscu kontaktu skóry z kolczykiem czy guzikiem metalowym lub w innych miejscach ciała, np. na twarzy. U dzieci częstą postacią alergii jest atopowe zapalenie skóry objawiające się zmianami skórnymi w zgięciach kończyn, szyi, grzbietach rąk i tułowiu. Często towarzyszą temu suchość skóry oraz jej swędzenie.

Skóra czasem reaguje alergicznie również na światło słoneczne i sztuczne! Związane jest to również z przeciwciałami krążącymi we krwi. Reakcja na alergeny w przewodzie pokarmowym, szczególnie u dzieci, może objawiać się bólami brzucha, biegunkami z domieszką krwi, wymiotami i słabym wzrostem masy ciała.

Symptomy reakcji alergicznej pojawiają się bardzo szybko po kontakcie z alergenem, zazwyczaj pierwsze objawy występują już po kilku minutach.

Objawy alergii miejscowe następujących narządów to:

  • Nos – obrzmienie śluzówki, nieżyt nosa, a w związku ze swędzeniem częste pocieranie nosa.
  • Oczy – izolowane alergiczne zapalenie spojówek, zaczerwienienie, swędzenie.
  • Drogi oddechowe – skurcz oskrzeli – świsty, trudność w oddychaniu, czasami pełnoobjawowy atak astmy.
  • Uszy – uczucie pełności, osłabione słyszenie z powodu niedrożnej trąbki Eustachiusza.
  • Skóra – różne wysypki, pokrzywka.
  • Głowa – niezbyt powszechne bóle głowy, uczucie ociężałości.

Objawy alergii, które powinny skłonić nas do wizyty u lekarza to:

  • katar, zatkany nos,
  • napady kichania,
  • zapalenie spojówek,
  • nawracające zapalenia oskrzeli,
  • objawy duszności,
  • kaszel bez cech ostrej infekcji,
  • swędzące zmiany skórne,
  • nawrotowe infekcje dróg oddechowych.

4. Rozpoznanie alergii

Alergię od innych chorób odróżnia czas oraz okoliczności jej pojawienia się, ponieważ objawy występują tylko w przypadku kontaktu z alergenem. Kiedy w słoneczny dzień, bez wcześniejszego przeziębienia się, występują takie objawy, jak kichanie, wyciek z nosa, pieczenie spojówek oraz łzawienie - wówczas z pewnością to reakcja alergiczna, jaką jest katar sienny.

Alergia pokarmowa najczęściej objawiać się będzie zaczerwienieniem i swędzeniem skóry występującym po zjedzeniu niektórych pokarmów (np. czekolady). Inne objawy, które świadczą o reakcji alergicznej to obrzęk skóry, bolesność, nasilona pokrzywka, ból brzucha, które mogą nastąpić, np. po ukąszeniu jakiegoś owada.

Ustalenie prawdopodobnego czynnika alergicznego na podstawie wywiadu potwierdzane jest dalszymi badaniami diagnostycznymi alergii takimi jak:

Aby potwierdzić diagnostykę alergii, stosuje się różnego rodzaju badania, ale najpopularniejsze i najskuteczniejsze są testy skórne.

Przeprowadza się je poprzez wprowadzenie pod skórę (testy punktowe) lub nałożenie na nią (testy płytkowe) alergenów w bardzo małym stężeniu. Wynik bardzo łatwo zinterpretować, ponieważ jeśli w miejscu kontaktu substancji ze skórą pojawi się zaczerwienienie lub delikatna zmiana, jest to jednoznaczne z alergią na dany alergen.

Stosuje się również badanie stężenia immunoglobuliny IgE we krwi. Pobraną krew poddaje się specjalistycznym badaniom laboratoryjnym. Wysoki poziom IgE, który przekracza normy, mówi o alergii.

W alergii pokarmowej, najlepszym sposobem wykrycia pokarmu uczulającego jest stosowanie diety eliminacyjnej. W celu wykrycia astmy niezbędne jest przeprowadzenie badania spirometrycznego. Polega ono na wykonywaniu pomiarów ilościowych wdychanego i wydychanego powietrza, statycznych i dynamicznych, uwzględniających prędkość przepływu powietrza w drogach oddechowych.

Preparaty na alergię znajdziesz dzięki stronie KtoMaLek.pl. To darmowa wyszukiwarka dostępności leków w aptekach w Twojej okolicy.

5. Leczenie alergii

Obecnie całkowite i trwałe wyleczenie alergii nie jest możliwe. Jeśli wystąpi już skłonność do reakcji uczuleniowej, to zazwyczaj towarzyszy ona do końca życia. Czasami organizm zmienia swoją reaktywność i objawy alergii samoistnie ulegają wygaszeniu. W przypadku nasilania się objawów, ogranicza się je poprzez wprowadzenie leczenia pod postacią środków farmakologicznych oraz ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie kontaktu z alergenami.

Leczenie wprowadza się w celu całkowitego wygaszenia objawów lub ich kontrolowania, żeby umożliwić alergikowi normalne funkcjonowanie. Bardzo ważne, aby chory jak najwięcej wiedział o swojej chorobie. Pozwoli to uniknąć sytuacji niepotrzebnego narażenia na kontakt z alergenem, a w przypadku, kiedy taka sytuacja już się wydarzy, podjąć właściwe postępowanie.

Proces leczenia alergii ma charakter wielokierunkowy i długoterminowy. Najważniejszy jest pierwszy etap, czyli właściwe rozpoznanie substancji uczulającej, a następnie konsekwentne unikanie jej.

W przypadku alergii pokarmowej, alergii na jady owadów, takie postępowanie jest możliwe do zrealizowania. W przypadku uczulenia na pyłki roślin, zachowanie profilaktyczne jest już znacznie utrudnione.

W leczeniu chorób alergicznych stosuje się głównie środki antyhistaminowe jako pojedynczy lek lub w połączeniu z innymi lekami oraz kortykosteroidy stosowane donosowo w aerozolu, wziewnie w postacie inhalatorów lub doustnie w tabletkach.

Jako krople do oczu oraz aerozole do nosa można stosować kromoglikany, które działają przy długotrwałym stosowaniu. W wypadku napadu duszności w astmie oskrzelowej stosuje się doraźnie inhalacje leków z grupy krótko działających betamimetyków.

W użyciu są również leki antyleukotrienowe oraz immunoterapia swoista (odczulanie).

Nie ulega dyskusji, że choroby alergiczne znacząco pogarszają komfort życia wielu osób. Jednak szybkie rozpoznanie choroby, a później wprowadzenie odpowiedniej farmakoterapii i stosowanie się do zaleceń lekarza może zauważalnie poprawić jakość życia.

5.1. Jak sobie radzić z uczuleniem na pyłki?

Odpowiednie przygotowanie do sezonu pylenia jest najważniejsze. Warto zintensyfikować leczenie farmakologiczne i zwiększyć liczbę wizyt u lekarza.

Dobrym rozwiązaniem są wyjazdy nad morze lub w góry, gdy zbliża się czas pylenia roślin wewnątrz kraju. Pylenie tych samych roślin przebiega w innym czasie w różnych częściach naszego kraju. Dzięki wyjazdom można uniknąć sezonu pylenia w swoim miejscu zamieszkania.

Alergik cały czas powinien kontrolować kalendarz pylenia roślin i tak postępować, aby uniknąć napadu uczulenia. Na przykład lepiej zrezygnować z popołudniowego wyjazdu do lasu w porze wiosenno-letniej. Wtedy właśnie pyłki roślin zaczynają opadać.

Jeśli po południu osoba uczulona zauważy u siebie oznaki alergii na pyłki, powinna zamknąć okna, spłukać włosy i skórę letnią wodą oraz zażyć dodatkową porcję leku antyhistaminowego. Pomieszczenia, w których przebywają alergicy można chronić specjalnymi filtrami przeciwpyłowymi.

Osoba uczulona powinna mieć świadomość, że objawy alergii mogą spowodować nie tylko pyłki traw, ale także zarodniki grzybów znajdujących się w powietrzu, dlatego np. po odczulaniu na pyłki, pacjent będzie nadal odczuwał objawy alergii.

Kalendarz pylenia roślin

Rośliny, które najczęściej uczulają i czas ich pylenia to:

  • leszczyna – styczeń, luty, marzec;
  • olcha – luty, marzec, kwiecień;
  • topola – marzec, kwiecień, maj;
  • brzoza – kwiecień, maj;
  • pokrzywa i babka lancetowata – maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień;
  • żyto – maj, czerwiec;
  • bylica – lipiec, sierpień, wrzesień.

Pylenie roślin w Polsce przypada na czas od stycznia do września. Niestety uczulenia mogą być spowodowane niemal wszystkimi pyłkami drzew i traw.

6. Zapobieganie alergii

Szacuje się, że na choroby alergiczne, w zależności od postaci, cierpi od 10-30% populacji. Najczęstszą postacią alergii jest obecnie alergiczny nieżyt nosa, który często współwystępuje z astmą oskrzelową lub wyprzedza jej pojawienie się.

Można też starać się zapobiec pojawieniu się alergii już we wczesnym dzieciństwie. Niektórzy lekarze zalecają karmienie dzieci piersią przez co najmniej 4 miesiące. „Hipoteza higieniczna” mówi też, że u dzieci wcześnie narażonych na działanie potencjalnych alergenów, alergia występuje rzadziej niż u tych wychowywanych w „sterylnych” warunkach.

Treść artykułu jest całkowicie niezależna. Znajdują się w nim linki naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój.

Rekomendowane przez naszych ekspertów

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Alergia na sierść
Oceń jakość naszego artykułu: Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
12345
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze