Trwa ładowanie...

Alergie skórne

Alergie skórne
Alergie skórne (iStock)

Alergie skórne to reakcje uczuleniowe skóry, które mogą powstawać pod wpływem substancji roślinnych, związków chemicznych, metali lub żywności. Najczęstszymi postaciami choroby są: pokrzywka, kontaktowe zapalenie skóry i atopowe zapalenie skóry, określane także jako egzema lub wyprysk. Alergie skórne objawiają się zwykle powstawaniem swędzących zmian skórnych, powodujących ból i swędzenie, a to z kolei wywołuje drapanie, które może prowadzić do kolejnych infekcji skórnych.


spis treści

1. Charakterystyka pokrzywki alergicznej

Przyczyny pojawienia się pokrzywki alergicznej mogą być różne. Zalicza się do nich: ucisk, zadrapanie skóry, zimno, wzrost ciepłoty ciała połączony ze spoceniem się, stres, promieniowanie UV, kontakt z wodą niezależnie od jej temperatury, kontakt z alergenem, pokarmy, dodatki do żywności (konserwanty, barwniki, środki poprawiające smak), niektóre leki, alkoho.

Podział pokrzywek został przeprowadzony na podstawie przebiegu choroby. Wyróżnione postaci pokrzywki to: pokrzywka ostra, pokrzywka przewlekła i pokrzywka przewlekła przerywana. W leczeniu pokrzywki alergicznej należy stosować dietę eliminującą, tzn. spożywać pokarmy jak najmniej przetworzone, bez konserwantów i barwników. Oprócz tego stosuje się farmakoterapię – przyjmowanie leków antyhistaminowych i czasami glikokortykosterydowych. Przy pokrzywce należy też unikać leków typu kwas acetylosalicylowy), leków przeciwbólowych i inhibitorów ACE, stosowanych przy chorobach serca i w nadciśnieniu tętniczym.

2. Obrzęk naczynioworuchowy (Qunickego)

Zobacz film: "Alergie skórne"

Jest to nagły obrzęk tkanki podskórnej lub tkanki podśluzówkowej, który występuje bez swędzenia i zaczerwienienia skóry. Objawami obrzęku naczynioworuchowego są: nagły obrzęk skóry właściwej i tkanki podskórnej, napięcie skóry, trudności z połykaniem (pojawiają się w przypadku zmian na języku lub łukach podniebiennych), duszenie się, obrzęk głośni, obrzęk stawów. Pojawiają się one najczęściej w okolicach ust i powiek, rzadziej na języku; czasem wystąpić mogą zmiany neurologiczne, np. obrzęk mózgu, drgawki, zamroczenie, bóle głowy.

3. Atopowe zapalenie skóry

Jego inne nazwy to: egzema, pokrzywka, świerzbiączka, wyprysk atopowy, skaza białkowa. Zaliczane jest do chorób atopowych i objawia się zmianami skórnymi skoncentrowanymi głównie na twarzy, ale mogą rozszerzać się na całe ciało, nawet na owłosioną skórę głowy. Skóra na twarzy jest zaczerwieniona, napięta i łuszczy się (policzki określane są czasem jako „lakierowane”); skóra na głowie łuszczy się, podobnie na uszach (tzw. „naderwane uszy”); u starszych dzieci charakterystyczne zmiany pojawiają się w zgięciach łokci i kolan. Inne dolegliwości, towarzyszące atopowemu zapaleniu skóry, to: rumień twarzy, zaciemnienie skóry wokół oczu, utrata zewnętrznej części brwi na skutek pocierania, wypryski wokół brodawek sutkowych, biały łupież, nawracające zapalenie spojówek, zapalenie czerwieni wargowej, wypryski na dłoniach i stopach, a także nietolerancja wełny.

Atopowe zapalenie skóry powodują alergeny białkowe. Początek atopowego zapalenia skóry często notuje się w dzieciństwie, w okresie niemowlęcym (najczęściej od 2-3 miesiąca życia). Około 65% przypadków pojawia się w ciągu pierwszego roku życia. Z wiekiem AZS wykazuje tendencję do ustępowania. Czasami znika, pozostawiając suchą, skłonną do podrażnień skórę. Czasem zaś przechodzi w inną chorobę alergiczną, np. astmę oskrzelową. Atopowe zapalenie skóry u dzieci wiąże się często z alergią pokarmową. Jego objawy mogą zaostrzać stres i kontakt z substancjami drażniącymi.

W leczeniu atopowego zapalenia skóry stosuje się dietę eliminacyjną. Poza tym unika się alergenów, wywołujących zmiany skórne oraz czynników, powodujących podrażnienia skóry, np. wełnianych ubrań, kosmetyków, perfumowanych środków piorących i do płukania, mydła, dużych różnic temperatur. Leczenie farmakologiczne opiera się na doustnym podawaniu leków antyhistaminowych i miejscowym stosowaniu maści i kremów z glikokortykosterydami. Ponadto należy pamiętać o codziennej pielęgnacji skóry – jej natłuszczaniu i nawilżaniu. Czasami zaleca się także immunoterapię bądź fototerapię.

4. Kontaktowe zapalenie skóry

Kontaktowe zapalenie skóry, określane także jako wyprysk kontaktowy, to powierzchniowe zmiany skórne, które powstają w wyniku kontaktu chorego z alergenem w życiu codziennym. Kontaktowe zapalenie skóry powodowane jest najczęściej przez nikiel, chrom, gumę, a także barwniki i substancje zawarte w kosmetykach lub tworzywach sztucznych. Objawy choroby pojawiają się w dwóch fazach. Pierwszy etap, zwany fazą indukcji, polega na penetracji związków chemicznych w głąb naskórka i tworzeniu kompleksów z białkami. W fazie drugiej, nazwaną fazą wyzwalania reakcji, dochodzi do prezentacji tych kompleksów limfocytom T, które zostają swoiście uczulone na dany alergen. Dlatego też, po ponownym kontakcie z uczulającą substancją pojawiają się objawy kliniczne kontaktowego zapalenia skóry. Występują one po 5-7 dniach i mają postać wypryskowych zmian skórnych o charakterze grudkowo-pęcherzykowatym.

Dodatkowo chorobie mogą towarzyszyć obrzęki i podwyższona temperatura ciała. Kontaktowe zapalenie skóry może mieć postać przewlekłą i wtedy prowadzi do lichenizacji. Jest to pogrubienie i szorstkość skóry, która wygląda jakby przy obserwacji przez szkło powiększające. Wyprysk kontaktowy ciągnie się latami i ma tendencję do nawracania. Ustalenie czynnika, wywołującego objawy, nie zawsze jest proste. W leczeniu kontaktowego zapalenia skóry stosuje się miejscowo kremy z kortykosteroidami, które działają przeciwzapalnie, oraz leki antyhistaminowe.

Alergie skórne zazwyczaj nie są trudne do zdiagnozowania i coraz częściej można je skutecznie leczyć.

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Alergia wziewna
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze