Trwa ładowanie...

Jak sobie radzić z katarem siennym?

Jak sobie radzić z katarem siennym?
Jak sobie radzić z katarem siennym?

Katar sienny, znany również jako alergiczny nieżyt nosa, wywołuje objawy zbliżone do przeziębienia: katar, zatkany nos, kichanie i wzrost ciśnienia w zatokach. Jednak w przeciwieństwie do przeziębienia, katar sienny nie jest spowodowany działaniem wirusów. Przyczyną alergicznego nieżytu nosa jest reakcja alergiczna na tak zwane alergeny. Do substancji podrażniających błonę śluzową nosa należą pyłki, roztocza oraz sierść zwierząt. Katar sienny to powszechna przypadłość, która występuje u ponad 20% ludzi. Niektórzy z nich doświadczają objawów alergicznego nieżytu nosa przez cały rok, inni doznają nasilenia symptomów w określonych porach roku, zwykle na wiosnę, w lecie lub na jesieni. Katar sienny może negatywnie wpływać na jakość życia, nie oznacza to jednak, że należy pogodzić się z uciążliwymi objawami. Poprzez unikanie alergenów i stosowanie właściwie dobranej metody leczenia można znacznie zredukować symptomy alergicznego nieżytu nosa.

spis treści

1. Skąd bierze się katar sienny?

W procesie znanym jako sensytyzacja układ odpornościowy błędnie rozpoznaje nieszkodliwe substancje wziewne jako zagrożenie i zaczyna wytwarzać przeciwciała. Kiedy człowiek ponownie ma kontakt z tymi substancjami, przeciwciała rozpoznają je i sygnalizują układowi immunologicznemu, by wydzielał związki chemiczne (histaminy) do krwiobiegu. Histaminy powodują reakcję, która prowadzi do wystąpienia dokuczliwych objawów kataru siennego. Sezonowy alergiczny nieżyt nosa jest wywoływany głównie przez pyłki drzew, traw i chwastów, a także przez zarodniki grzybów i pleśni. Natomiast katar sienny utrzymujący się przez cały rok ma zwykle związek z roztoczami, karaluchami, zarodnikami grzybów i pleśni oraz z naskórkiem i śliną zwierząt domowych.

Czynniki ryzyka kataru siennego to: obecność innych alergii lub astmy, przypadki alergii lub astmy w rodzinie, płeć męska, styczność z dymem papierosowym w pierwszym roku życia oraz ciągły kontakt z alergenami.

2. Objawy alergicznego nieżytu nosa

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?"

Symptomy kataru siennego pojawiają się zazwyczaj natychmiast po kontakcie z alergenem. Osoba zmagająca się z tą przypadłością zaczyna kichać lub kasłać, ma wodnisty katar i zatkany nos, jej oczy łzawią lub swędzą, odczuwa ucisk w zatokach i ból twarzy, jej nos, podniebienie lub gardło świerzbią, skóra pod oczami jest obrzęknięta i zasiniona, a zmysły smaku i węchu są osłabione. Nie występuje gorączka.

Objawy kataru siennego mogą pojawiać się lub nasilać w określonym czasie, na przykład w okresie pylenia poszczególnych roślin. Osoby nadwrażliwe na alergeny znajdujące się w budynkach, czyli roztocza, grzyby, pleśń, naskórek i ślinę zwierząt domowych, mogą odczuwać symptomy alergicznego nieżytu nosa przez cały rok. Warto pamiętać, że katar sienny może wystąpić u osób w każdym wieku, ale największe ryzyko dotyczy dzieci i osób młodych. Często zdarza się, że wraz z upływem czasu reakcje alergiczne zmieniają się. U większości osób notuje się stopniowe osłabienie symptomów kataru siennego.

3. Leczenie kataru siennego

Najlepszą metodą postępowania w alergicznym nieżycie nosa jest unikanie styczności z alergenami. Nie jest to jednak proste, zwłaszcza w przypadku alergii na znajdujące się w powietrzu pyłki roślin. Z tego powodu wskazane jest skorzystanie z metod leczenia kataru siennego. Jeśli alergiczny nieżyt nosa ma łagodny przebieg, warto sięgnąć po leki dostępne bez recepty. Jeżeli nie przynoszą one pożądanych rezultatów, konieczne może być stosowanie leków na receptę. Wiele osób odczuwa wyraźną poprawę dopiero po zastosowaniu terapii kilkoma różnymi lekami. W przypadku dzieci konieczne jest podawanie im wyłącznie tych środków, które są przeznaczone dla najmłodszych. Przed podaniem dziecku leku bez recepty należy dokładnie przeczytać ulotkę dołączoną do opakowania i sprawdzić, czy dany środek może być przyjmowany przez małych pacjentów.

Najczęściej stosowane leki w leczeniu kataru siennego to:

• spraye do nosa z kortykosteroidami – są to leki na receptę, które leczą stan zapalny nosa i zapobiegają jego ponownemu wystąpieniu. Są to bezpieczne środki, które większość osób może stosować przez długi czas. Skutki uboczne sprayów z kortykosteroidami to: podrażnienie błony śluzowej nosa i nieprzyjemny zapach lub smak.

Leki antyhistaminowe – mają zwykle postać tabletek, choć są dostępne również jako spraye do nosa i krople do oczu. Leki antyhistaminowe łagodzą świerzbienie, kichanie i katar, ale są mniej skuteczne w leczeniu zatkanego nosa. Środki te działają poprzez blokowanie histamin. Przykładem leków antyhistaminowych są np. Telfast 180, Zyx, Lirra, Xyzal, Contrahist, Telfexo.

• Leki obkurczające błonę śluzową – są to leki dostępne bez recepty lub z polecenia lekarza. Mają one postać płynów, tabletek i sprayów do nosa. Doustne leki obkurczające błonę śluzową mogą wywoływać szereg skutków ubocznych: wzrost ciśnienia krwi, bezsenność, drażliwość i ból głowy. Spraye do nosa nie powinny być stosowane przez więcej niż 2-3 dni pod rząd, ponieważ mogą nasilać objawy kataru siennego.

• Modyfikatory leukotrieny – tabletki dostępne na receptę, które blokują aktywność leukotrienów – związków chemicznych układu odpornościowego, które są odpowiedzialne za wywoływanie objawów alergii. Modyfikatory stosuje się zwykle wtedy, gdy spraye do nosa są źle tolerowane przez pacjenta, a także w przypadku łagodnej postaci astmy. Skutki uboczne tych tabletek to: bóle głowy, ból brzucha, kaszel, ból zębów oraz zawroty głowy.

• Doustne kortykosteroidy – tabletki stosowane w łagodzeniu symptomów alergii. Ze względu na poważne działania niepożądane w długoterminowym leczeniu są one zwykle przepisywane jedynie na krótki czas.

W leczeniu kataru siennego wykorzystuje się również immunoterapię. W okresie 3-5 lat pacjent regularnie otrzymuje zastrzyki z niewielkimi ilościami alergenów. Celem immunoterapii jest zwiększenie tolerancji organizmu na dane substancje. Dzięki zmniejszeniu wrażliwości na alergeny pacjent może obywać się bez dodatkowych leków o działaniu przeciwalergicznym. Immunoterapia nie zawsze jednak jest skuteczna.

Znacznie prostsze i mniej skomplikowane jest płukanie nosa za pomocą izotonicznego roztworu wody morskiej (np. Marimer). Jest to szybki i niedrogi sposób na udrożnienie nosa i wypłukanie z jam nosowych alergenów, bakterii oraz zanieczyszczeń. Wodę morską można stosować również jako leczenie uzupełniające kataru siennego podczas stosowania kropli lub sprayów do nosa z substancjami czynnymi. W większości przypadków leki te powodują wysuszenie śluzówki i można je stosować nie dłużej niż przez kilka dni. Izotoniczny roztwór wody morskiej nie tylko oczyszcza, ale i nawilża śluzówkę, a można korzystać z niego bez ograniczeń czasowych. Marimer ma postać sprayu do nosa oraz ampułek, które sprawdzają się w pielęgnacji jam nosowych niemowląt. Preparat zawiera pierwiastki śladowe o właściwościach antybakteryjnych (miedź) oraz antyalergicznych (mangan). Aby zapewnić sobie optymalne działanie sprayu do nosa Marimer, należy skierować do jam nosowych dość intensywny strumień roztworu. Specjaliści podkreślają bowiem, że siła oczyszczającego działania preparatu leży właśnie w obfitym jego użyciu.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Następny artykuł: Sposoby na udrożnienie nosa
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze