Rzewień - charakterystyka, właściwości lecznicze, środki ostrożności, rzewień na włosy
Rzewień to alternatywna nazwa popularnej rośliny, wywodzącej się z rodziny rdestowatych – rabarbaru. Wielu z nas uprawia tę roślinę w swoim ogrodzie. Warto nadmienić, że korzeń rzewienia posiada niezwykłe właściwości lecznicze. Od setek lat wykorzystuje się go do leczenia problemów żołądkowo-jelitowych. Korzeń rośliny posiada również właściwości antybakteryjne oraz antyoksydacyjne. Co jeszcze warto wiedzieć na temat rzewienia? Jakie witaminy i minerały występują w składzie tej rośliny?
1. Co to jest rzewień?
Rzewień, nazywany również rabarbarem, cieszy się w naszym kraju ogromną popularnością. Roślina pochodząca z rodziny rdestowatych w warunkach naturalnych występuje przede wszystkim w południowej i środkowej Azji. Do Europy sprowadzona została około pięćset lat temu. Najczęściej uprawianymi gatunkami rzewienia są:
- rabarbar dłoniasty,
- rabarbar lekarski,
- rabarbar ogrodowy,
- rabarbar kędzierzawy.
Rzewień może osiągnąć maksymalnie trzy metry wysokości. Posiada tęgi korzeń, a także długą łodygę, która może być zarówno owłosiona, jak i naga. Wraz z okresem dojrzewania rośliny zmienia się jej odcień. Początkowo łodygi rośliny przybierają kolor jasnozielony.
Z czasem stają się różowe, a następnie czerwonofioletowe. Liście rośliny są koloru ciemnozielonego. Nie powinno się ich spożywać, ponieważ zawierają dużą ilość kwasu szczawiowego. Zbyt duża ilość tej substancji w organizmie może spowodować rozwój kamieni nerkowych.
Surowcem zielarskim rzewienia jest jego korzeń. W jego składzie znajdziemy mnóstwo cennych składników mineralnych oraz witamin. Korzeń rzewienia obfituje w:
- witaminy z grupy B,
- witaminę C,
- magnez,
- sód,
- fosfor,
- żelazo,
- karoten,
- potas.
2. Właściwości lecznicze rzewienia
Rzewień, a dokładniej korzeń rzewienia wykazuje szereg właściwości leczniczych. Stosowanie go może pomóc z zwalczaniu dolegliwości żołądkowo-jelitowych. W zależności od tego, jaką dawkę rzewienia spożyjemy, może on działać przeczyszczająco lub zapierająco. Spożycie małej dawki skutkuje działaniem zatwardzającym. Większa ilość tego naturalnego środka wykazuje z kolei działanie przeczyszczające. Rzewień polecany jest także pacjentom, którzy borykają się z następującymi problemami zdrowotnymi:
- obniżonym apetytem,
- wzdęciami,
- dolegliwościami bólowymi brzucha,
- chorobą wrzodową,
- trądzikiem,
- problemami skórnymi.
Korzeń rzewienia charakteryzuje się właściwościami antybakteryjnymi, antyoksydacyjnymi, a także ściągającymi. Ten naturalny środek może pomóc pacjentom zmagającym się z wirusowym zapaleniem wątroby typu B.
3. Środki ostrożności
Osoby sięgające po środki na bazie rzewienia powinny zdawać sobie sprawę z tego, że nadużywanie tej rośliny może powodować u pacjentów niedobór potasu. Wielu specjalistów jest zgodnych co do tego, że kuracja rzewieniem nie powinna trwać dłużej niż dziesięć dni.
Przeciwwskazaniem do stosowania korzenia rzewienia są następujące choroby: zapalenie wyrostka robaczkowego, schorzenia nerek, owrzodzenia jelit.
Stosowanie rzewienia nie jest zalecane w przypadku osób stosujących niektóre środki farmakologiczne np. leki o działaniu moczopędnym, sterydy, glikozydy nasercowe.
4. Rzewień na włosy
Rzewień, a dokładniej korzeń rzewienia stanowi ciekawą alternatywę dla farb do włosów, a także innych produktów przeznaczonych do koloryzacji. Maseczka bazująca na korzeniu rzewienia wykazuje działanie rozjaśniające. Zalecana jest dla osób posiadających włosy w kolorze ciemnym blond. Doskonale sprawdzi się także u osób noszących włosy w odcieniu mysiego blondu. Przygotowanie maski jest niezwykle proste. Do jej przygotowania potrzebne będą następujące składniki:
- jedno opakowanie korzenia rzewienia (produkt dostępnych jest na aukcjach internetowych, aptekach oraz w sklepach zielarskich),
- dwie łyżki oleju roślinnego,
- sok z jednej cytryny,
- 100 mililitrów gorącej wody.
Wyżej wymienione składniki należy dokładnie wymieszać w małej miseczce, a następnie nanieść na całe włosy za pomocą pędzla do nakładania farby koloryzującej. Przed pierwszym nałożeniem maseczki, warto wykonać tzw. próbę uczuleniową na niewielkim obszarze skóry. Próba uczuleniowa to najprostszy i najszybszy sposób na sprawdzenie, czy mieszanka nie spowoduje na skórze żadnej reakcji alergicznej.
Pierwsza aplikacja maski
Jeżeli aplikujemy maskę po par pierwszy, pamiętajmy, by nie trzymać jej dłużej niż dwadzieścia – dwadzieścia pięć minut.
Druga i trzecia aplikacja
W przypadku drugiej i trzeciej aplikacji mieszankę można pozostawić na włosach nieco dłużej. Po tym czasie włosy należy dokładnie umyć i osuszyć.
Efekty można zauważyć po kilku aplikacjach. Stosowanie maseczki przywraca fryzurze naturalny blask. To również doskonały, a przy tym naturalny sposób rozjaśniania włosów.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.
