Szczepienia noworodków
Nowo narodzone dziecko ma na początku swojego życia odporność swojej matki. Jednak warto pamiętać, że zanika ona już w trakcie pierwszych kilku miesięcy. Dlatego najskuteczniejszą metodą, by uchronić noworodka przed chorobą, jest szczepienie ochronne. Pierwsze szczepienia noworodków wykonywane są już po urodzeniu, a w okresie kilku najbliższych lat szczepione są wielokrotnie.
1. Szczepienia ochronne
Szczepienie to wprowadzenie do organizmu antygenu wirusa lub bakterii. Jest to nieżywy albo osłabiony drobnoustrój lub jego fragment. Wywołuje to reakcję obronną organizmu. Szczepienie jest więc jakby lekkim, kontrolowanym przechorowaniem danej choroby. Szczepienie ochronne daje różną odporność w zależności od jego rodzaju. Może być na kilka lub kilkadziesiąt lat. Istnieją szczepienia obowiązkowe – bezpłatne, lub dobrowolne, tzw. szczepienia zalecane – płatne przez osobę korzystającą z nich.
Pierwsze szczepienie noworodków wykonuje się tuż po porodzie – w pierwszej dobie życia, w szpitalu. Są to: szczepienie przeciw WZW B (wirusowe zapalenie wątroby) i szczepienie przeciw gruźlicy. Następne szczepienia wykonuje się po pierwszym miesiącu życia. Szczepienia niemowląt wykonuje się w przychodniach rejonowych.
2. Kalendarz szczepień noworodków
Szczepienie przeciw WZW B jest obowiązkowe dla noworodków i niemowląt. Należy do tzw. szczepionek nieżywych. Polega na podaniu trzech dawek: pierwsza w ciągu 24 godzin od urodzenia, druga po 4-6 tygodniach i trzecia sześć miesięcy po pierwszej. Łącznie z drugą powinna być podana szczepionka przeciwko tężcowi, błonicy, krztuścowi. Przeprowadzone badania mówią, że po wykonaniu pełnego cyklu szczepienia 90-95% dzieci i dorosłych jest chronionych przed żółtaczką wszczepienną.
Wcześniaki również powinny być szczepione przeciw WZW B w ciągu pierwszych 24 godzin życia. Natomiast u tych z wagą poniżej 2000 g, pierwsza dawka nie powinna być wliczona do trzech podstawowych, czyli niemowlak powinien otrzymać jeszcze 3 szczepionki. Wtedy pierwszą podaje się po ukończeniu miesiąca, drugą miesiąc po pierwszej, a trzecią standardowo po sześciu miesiącach. Ponadto, jeżeli u matki noworodka stwierdzono antygen Hbs we krwi, to lekarze zalecają podanie noworodkowi szczepionki i gotowych przeciwciał anty-Hbs.
Szczepienie przeciwko gruźlicy jest także obowiązkowe dla noworodków. Szczepionka zawiera żywy, pozbawiony zajadliwości szczep prątka gruźlicy. To szczepienie również jest wykonywane w pierwszej dobie życia, razem ze szczepieniem przeciw żółtaczce lub do 12 godzin po nim. Jeżeli dziecko po urodzeniu waży poniżej 2000 g i ma nabyte lub wrodzone zaburzenia odporności, to jest to przeciwwskazanie do szczepienia. Dziecko można zaszczepić w dowolnym czasie, gdy osiągnie wymaganą wagę. Szczepionka przeciw gruźlicy jest podawana podskórnie w lewe ramię dziecka. Pojawia się po niej bąbel, który szybko zanika. Po nim pojawia się pęcherzyk, który z czasem wysusza się i tworzy strupek. Po 2-4 tygodniach pojawia się naciek, a na jego szczycie krostka i owrzodzenie. Zanika ono po 2-3 miesiącach i zostaje blizna o średnicy 3 mm.
Takie objawy szczepionki są naturalne i nie powinny wywoływać obaw u rodziców. Nieprawidłowe objawy to owrzodzenie skóry lub powiększenie węzłów chłonnych. Warto pamiętać, by na miejsce szczepionki nie stosować okładów ani maści.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.