Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Magdalena Pikul

Czas fibrynolizy

Avatar placeholder
05.09.2013 14:53
Czas fibrynolizy
Czas fibrynolizy

Fibrynoliza jest fizjologicznym, kaskadowym procesem, związanym z rozpuszczaniem powstających w naczyniach krwionośnych skrzepów, w wyniku aktywacji układu krzepnięcia. Aby zachować płynność krwi krążącej, a jednocześnie skutecznie hamować ewentualnie występujące krwawienia, musi istnieć w organizmie dynamiczna równowaga między dwoma najważniejszymi dla utrzymania hemostazy procesami, mianowicie między procesami krzepnięcia krwi, a procesami fibrynolizy (rozpuszczania skrzepów). Po uszkodzeniu ściany naczynia aktywacja układu krzepnięcia w wyniku kaskady wielu reakcji prowadzi do przekształcenia fibrynogenu w nierozpuszczalną fibrynę, czyli włóknik i powstania skrzepów krwi, które hamują krwawienie. Jednak po zatrzymaniu krwawienia powstałe skrzepy krwi muszą ulec rozpuszczeniu. Aby do tego doszło, aktywacji ulega układ fibrynolizy, a przede wszystkim jego najważniejszy składnik, czyli plazmina. Aktywna plazmina powstaje z przekształcenia plazminogenu w przebiegu skomplikowanej kaskady reakcji pod wpływem działania różnych aktywatorów plazminogenu. Plazmina jest enzymem, który rozkłada fibrynę skrzepu, a czas potrzebny do tego procesu nazywany jest czasem fibrynolizy. Aby ocenić czas fibrynolizy można zastosować pomiar czasu lizy skrzepu frakcji euglobulinowej.

spis treści

1. Sposoby oznaczania i wartości prawidłowe czasu fibrynolizy

W celu zbadania czasu lizy euglobulin (ECLT) konieczne jest pobranie próbki krwi żylnej, najczęściej z żyły łokciowej. Osoba, u której będzie prowadzone oznaczenie, powinna być na czczo w chwili pobierania materiału do badań. Krew pobiera się do probówki zawierającej 3,8% cytrynian sodu. Otrzymane w ten sposób osocze cytrynianowe poddaje się następnie działaniu niskiego pH (poniżej 4). Prowadzi to do wytrącenia się, tzw. frakcji euglobulinowej osocza, to znaczy takiej, która jest pozbawiona większości występujących normalnie w osoczu inhibitorów plazminogenu (czyli substancji, które hamują powstawanie plazminy i fibrynolizę). W tak otrzymanej frakcji mierzy się następnie, w stałych warunkach temperatury, czas potrzebny do naturalnej lizy skrzepu euglobulin, czyli inaczej czas fibrynolizy. Prawidłowo powinien on wynosić od 100 do 300 minut. Czas ten jest uzależniony od ilości w osoczu fibrynogenu, plazminy i różnych aktywatorów plazminogenu (na przykład tkankowy aktywator plazminogenu).

2. Interpretacja wyników oznaczania czasu fibrynolizy

Czas lizy skrzepu euglobulin ulega skróceniu w takich chorobach, jak np.:

Zobacz film: "Badania krwi - TSH"
  • marskość wątroby – przyczyną jest upośledzona synteza białek układu krzepnięcia, w tym fibrynogenu;
  • zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (zespołu DIC) – efekt zużycia fibrynogenu w procesach wykrzepiania, choć w przypadku DIC największe znaczenie w diagnostyce ma oznaczanie produktów degradacji fibryny, mianowicie D-dimerów;
  • rak prostaty;
  • wstrząs;
  • zabiegi chirurgiczne w tkance płucnej z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego;
  • powikłania położnicze.

Do wydłużenia czasu fibrynolizy dochodzi w przypadku chorób, które prowadzą do upośledzenia naturalnych mechanizmów fibrynolitycznych, jak np. miażdżyca naczyń.

Jak widać, ocena czasu fibrynolizy jest istotnym badaniem w diagnostyce zaburzeń układu hemostazy.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Następny artykuł: PLT
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze